مراسم نكوداشت هنرمندان نقاشي «پشت شيشه» شامگاه گذشته ـ 14 شهريورماه ـ در محل موزه نقاشي پشت شيشه برگزار شد. به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين مراسم ايران‌پور مدير جديد موزه نقاشي پشت‌شيشه ابتدا طبق روال مرسوم به حاضران خير مقدم گفت و ادامه داد:دو ماهي است كه مسووليت اين مجموعه را بر عهده گرفتم و اميدوارم رابطه هنرمندان اين حوزه را با موزه بيشتر كنم تا موزه را هر چه پربارتر به مقصد برسانيم. او در ادامه درباره‌ي ساختمان موزه نقاشي پشت‌شيشه توضيحاتي داد و گفت: اين ساختمان متعلق به مرحوم دكتر شقاقي است كه بعد از فارغ التحصيلي توسط پدرش كه خود معمار ماهري بود به او هديه مي‌شود و ايشان اين مكان را به عنوان مطب كاري خود قرار مي‌دهد، به همين دليل هم ما همواره در مجالسي كه در اين موزه برگزار مي‌شود ياد ايشان را گرامي مي‌داريم. هادي سيف ـ پژوهشگر هنرهاي تجسمي ـ نيز در بخش ديگري از اين مراسم با اظهار خرسندي از حضور در اين جمع دوستانه عنوان كرد: اين مجلس انس و الفت براي من بسيار ارزشمند است. زيرا با احساسي كه ناشي از بزرگ شدن گياه كوچك و شكننده‌اي كه همين موزه بود، امروز در جمع شما حاضر شدم. وي تصريح كرد:تاسيس اين موزه همان نهالي است كه بر زمين دلهاي نقاشان پشت شيشه كاشته شد و امروز درختي تناور، سخت و سرسبز شده است. پس اگر قرار است در اين مجلس پر از نور و اميد صحبتي گفته شود چيزي جز ابزار شادماني نيست. نويسنده كتاب نقاشي پشت شيشه در بخش ديگري از صحبتهايش به تاسيس اين موزه اشاره كرد و گفت: روزي كه نگارش و تدوين كتاب «نقاشي پشت شيشه» را شروع كردم بدون شك اين بخش از حوزه هنر كاملا مهجور بود و حضور هنرمندانش در عرصه هنر ايران زمين و نگارگري همچون خود شيشه شكسته و از ياد رفته بود. به همين دليل هم از هر منبعي كه مي‌خواستم استفاده كنم به هيچ روزنه‌اي برنمي‌خوردم. سيف يادآور شد:در هنگامه‌ي از ياد رفتن هنرهاي ارزشي و سنتي ما همچون نقاشي پشت شيشه، نقاشي روي كاشي، نقاشي قهوه‌خانه‌اي و خيلي از شاخه‌هاي هنري با گروهي آشنا شدم كه امروز يكي از بازماندگان آنها يعني محمد فراهاني در اين مكان حضور دارد. اين گروه جماعتي بودند كه براي اين هنرهاي ملي روي سفيد كرده و دل سوزانده بودند و من احساس كردم كه آنها مي‌توانند در اين مسير سخت و پرفرازونشيب يار و ياور من باشند كه همين اتفاق افتاد و بايد امروز يادشان را گرامي بداريم كه به حق از اين هنر از ياد رفته ياد كردند. وي در ادامه‌ي سخنانش به همكاري‌هاي حبيبي براي تدارك راه‌اندازي اين موزه اشاره كرد و افزود: با وجود اينكه اين كار عاشقانه است اما پذيرفتن مسووليت در مسير آن سخت است. اما با تمام سختي‌ها جلو رفتيم و شايد امروز باور نكنيم كه غير از همدلي و همفكري عزيزاني كه به آنها سفارش كار داديم، به تك تك سمساري‌ها و مجموعه‌هاي خصوصي پنهان و آشكار هم سرك كشيديم زيرا احساس كرده بوديم كه يك هنر ملي، مذهبي و ارزشي در گذر زمان از ياد رفته است و شايد با راه‌اندازي اين ميعادگاه بايد كاري كنيم كه از فراموشي آن جلوگيري شود. اين پژوهشگر و نويسنده خاطرنشان كرد:با بخش عمده‌اي از آثار دوره قاجاري و هنرمندان معاصر موزه برپا شد و در گام بعدي قرار بود يك جريان جديد در نقاشي پشت شيشه را شاهد باشيم. به همين دليل هم قراري نداشتيم كه كار به همين نمايشگاه ختم شود، زيرا ما معتقد بوديم كه مقام موزه چيزي فراتر از نمايش آثار است و در تمام دنيا موزه جايگاهي همسطح دانشگاه دارد. اما آيا ما به پيمان خود عمل كرديم؟ آيا كساني كه امروز مسووليت بر عهده‌شان بوده خود اهل قلم و تحقيق بودند؟ آيا سراغي از هنرمندان و مولفان اين رشته گرفتيم؟ سيف با طرح اين سوالها خطاب به مسوولان و هنرمندان حاضر در مراسم گفت: جاي تاسف دارد كه خيلي از مديران و رييسان موزه‌ها بنده را بعد از نگارش 38 جلد كتاب پژوهشي در اين حوزه‌ها نمي‌شناسند. البته اينجا من اهميتي ندارم زيرا من حكم واسطه‌اي را داشته‌ام براي شناسايي اين هنرها به مردم و مسوولان و هنوز هم خود را يك طلبه تلقي مي‌كنم كه دوست دارد ياد بگيرد و جستجو كند. او در ادامه اظهار تاسف كرد و گفت: متاسفم كه عرصه‌هاي تحقيقاتي را به موزه‌ها نكشانديم. آيا در اين سالها هنرمندان اين رشته‌ها را صدا كرديم و دلهايشان را به صدا درآورديم؟ مگر ما چند هنرمند نقاشي پشت شيشه داريم؟ چقدر آنها را نوازش كرديم؟! در حالي كه امروز امثال محمد فراهاني وقتي وارد اين موزه مي‌شوند، بايد احساس كنند كه وارد خانه‌هاي خود شدند و بايد به آنها رسيدگي شود. در حالي كه امروز فاصله عجيبي ميان ما و هنرمندان اين حوزه افتاده است. سيف بار ديگر خطاب به مسوولان حاضر در اين مراسم تاكيد كرد: قطعا مديريت يك كار اجرايي است، اما گاه سايه فعاليتهاي روبنايي بر فعاليتهاي زيربنايي غلبه مي‌كند. به همين دليل هم بايد بار ديگر اين سوال را مطرح كنيم كه جاي تحقيق و پژوهش در اين حوزه كجاست؟! و استفاده از هنر افرادي كه به اندازه انگشتان دست هم نمي‌شوند چقدر براي ما اهميت دارد؟! متاسفم كه عرصه تحقيقات و آموزش براي ما محدود است. نويسنده كتاب « سوته‌دلان» خاطرنشان كرد: من مسوولان حاضر در اين مراسم را نمي‌شناسم، اما امروز اين سوال را دارم كه چرا بعد از نگارش و چاپ كتاب نقاشي پشت شيشه اثر ديگري بيرون نيامد و چرا براي چاپ مجدد اين كتاب همكاري نمي‌شود؟! گله نمي‌كنم چون اين فضا ارزشمند است. اما دوستان من اينجا اين سوگند را ياد مي‌كنم كه اگر دلواپسي وجود دارد نه از سر دلبستگي به تحقيقات بلكه از سر عدم توجه به ارزشهاي پيرامونمان و هنرهاي ملي و سنتي‌ است كه به ما به ارث رسيده است. سيف ادامه داد:هنرمندان نقاشي پشت شيشه علاوه بر خلاقيت درگير هنرشان هستند و با تمام عشق و اعتقاد نسبت به اعتلاي اين هنر كوشيده‌اند، پس بياييد اجازه ندهيم كه هنرمندان هنرهاي ملي ما چنين پراكنده شوند. اجازه دهيد اين موزه ميزبان گردهمايي هنرمندان اين حوزه باشد و نمايشگاه‌هاي متعدد را ميزباني كند. امروز بايد بپذيريم و اجازه ندهيم كه اين هنرهاي مظلوم از سر رنج فراموش شوند. وي متذكر شد: بنده به عنوان يك نويسنده نبايد مدام وقت خود را براي نامه‌نگاري و پشت درها نشستن تلف كنم. ما به همدلي و ارتباط بيشتر با شما نياز داريم و اين وظيفه شماست كه ما را فرا بخوانيد. به همين دليل هم در شرايطي كه انتشارات «سروش» مي‌خواهد اين كتاب را مجددا چاپ كند، چرا ميراث فرهنگي توجهي نمي‌كند.؟! هنر نقاشي پشت شيشه يكي از زيباترين و پرجلوه‌ترين هنرهاي ملي است كه اواخر قرن سيزده با گرايش به نقاشي شمايل امامان ميان مردم الفت عاشقانه‌اي برقرار كرد. سيف همچنين خطاب به مدير وقت موزه نقاشي پشت شيشه عنوان كرد: سپاس به مديري كه با هزار شور و بي‌شمار شيدايي امروز عزم خود را جزم كرده است تا به اين هنر بپردازد و بنده در اين مراسم عزت هنرهاي ملي را آرزو مي‌كنم. زيرا كه اين مسير، مسير عاشقي و اداي دين بوده است و از تك تك شما استدعا دارم تا به قدر سهم خود از دلگرمي‌دادن و توجه به هنرمندان اين حوزه كوتاهي نكنيد و به آنها بپردازيد. به گزارش ايسنا،‌محمد ابراهيم لاريجاني مدير كل ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران نيز در بخش ديگري از اين مراسم با خير مقدم به حاضران و قدرداني از صحبتهاي هادي سيف گفت: بي‌شك اداره كل بايد بحث انتشار كتاب، پژوهش در موزه‌ها و ديگر نكاتي را كه جناب سيف تذكر دادند، مورد ارزيابي قرار دهد. او سپس به دور سوم سفرهاي رياست جمهوري به استان تهران اشاره كرد و افزود: اين روزها كارگروه فرهنگ و هنر در استان تشكيل شده است و نويد تازه‌اي براي هنرمندان محسوب مي‌شود، زيرا كه اهتمام دولت دهم در سفرهاي استاني به بحث فرهنگ و هنر است و به زودي مصوبات خوبي را خواهيم شنيد. لاريجاني اذعان داشت: به مديريت وقت موزه نقاشي پشت شيشه پيشنهاد دادم تا اين مكان را به پاتوقي براي هنرمندان و گردهمايي‌هاي مردم نهاد فرهنگي هنري تبديل كند تا اينجا مكاني براي تبادل نظر و انديشه باشد و ما ماحصل آن را در سيستم اداري اجرا كنيم. اين مسئول در بخش پاياني صحبتهاي خود با تاكيد بر نقش مهم هنرمندان در اين عرصه تصريح كرد: قطعا حوزه فرهنگ و هنر را با سيستم اداري نمي‌توان جلو برد و بايد با حضور هنرمندان و توسط آنها دست به برنامه‌ريزي و اجرا بزنيم. زيرا تا زماني كه انسان انديشمند زنده است، هنر هم زنده خواهد بود و بار توسعه اين مرز و بوم همواره در گذر تاريخ بر هنرمندان بوده است. به همين دليل هم امروز به همفكري و حمايت شما دوستان نياز داريم. گفتني است در بخش پاياني اين مراسم از هنرمنداني همچون مهين عظيما، محمد فرهاني لنكراني، مرتضي قاسمي، امير رحيمي، محمدعلي ذوالقدر، سعيد نجابتي، افسانه‌ ايراني، توكا ملكي، مهرنوش بشارت، عفت رحيمي، هادي سيف و زنده‌ياد بيوك احمري تقدير شد. همچنين با اهداي لوح افتخار از منير طبيب‌جم مدير سابق موزه نقاشي پشت شيشه تقدير به عمل آمد. طبيب‌جم در جمع حاضران گفت: خوشحالم كه امروز موزه را به فرد دانايي سپرده‌ايم كه با اين حركت خردمندانه خود نشان داد كه چقدر ادامه دهنده راه هنرهاي سنتي و ملي ايران زمين است. بار ديگر از جناب آقاي لاريجاني خواهش داريم تا به ساماندهي موزه‌ها و ايجاد چارت سازماني براي آن بپردازد. همچنين مدير وقت موزه نقاشي پشت شيشه با اهداي لوح تقدير از خدمات محمد لاريجاني قدرداني كرد كه البته اين مسئول لوح‌اش را بار ديگر به ايران‌پور اهداء كرد. انتهاي پيام