يك كارشناس حوزه‌ي ميراث فرهنگي معتقد است: شهر تاريخي توس پايه‌ي اصلي و خاستگاه دو قله‌ي افتخار گذشتگان و هويت ملي ايرانيان، شاهنامه‌ي فردوسي است و مي‌تواند اين هويت را صرف نظر از مباني اعتقادي و ديني به دنيا معرفي كند.

رجبعلي لباف خانيكي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: ما هزاران سال زندگي كرده‌ايم و اين حيات ادامه خواهد داشت. به همين دليل، حق نداريم همه‌ي سپرده‌هاي فرهنگي و اقتصادي خود را هزينه و مصرف كنيم، چون آيندگان هم بايد به اين قله‌ها افتخار كنند.

وي ادامه داد: اگر چشم خود را ببنديم و فقط بخواهيم جيب‌مان را از لحاظ خلأ‌هاي مادي و معنوي پر كنيم، به آيندگان و وارثان اين كشور ظلم كرده‌ايم. هرچند ممكن است، عذر‌هايي در اين زمينه باشد، ولي واقعيت اين است كه ذخيره‌ي بزرگ فرهنگي كه متعلق به گذشتگان، حال و آينده است، از بين مي‌رود. با پيش آمدن اين اتفاق، كتاب ارزشمند تاريخ و سند يك ملت خراب مي‌شود و به يغمايي مي‌رود و بعد از آن است كه متوجه مي‌شويم چه فاجعه‌اي رخ داده است.

اين باستان‌شناس به پايان رساندن پروژه‌ي دكل برق توس و مشرف شدن آن به آرامگاه فردوسي را نمونه‌اي از به يغما رفتن اين تاريخ و سند هويتي دانست و گفت: خيلي خوب است كه يكسري كارهاي خوب و انساني در بافت‌هاي تاريخي مانند توس انجام شود. رساندن برق، گاز، آب و تلفن به اين مكان‌ها كاري خوب و انساني است، اما كساني كه اقدام به اين كار و درخواست اين امكانات را دارند، بايد بدانند كه با اين كار، قله‌هاي افتخار را از بين مي‌برند و مخدوش مي‌كنند.

او بيان كرد: با پروژه‌ي دكل‌هاي برق توس و سايه‌اي كه بر آرامگاه فردوسي افتاد، حريم منظري آرامگاه از بين رفت. حال اگر به‌عنوان مثال، كانالي براي گازرساني به توس كشيده شود، طبيعي است كه لايه‌هاي باستاني مدفون در زير زمين از بين مي‌رود و مسلم است كه در كاوش گروه باستان‌شناسي در آينده، حتا يك خط يا ورق از اين كتاب براي بررسي و مطالعه باقي نمي‌ماند.

اين كارشناس حوزه‌ي ميراث فرهنگي افزود: امروزه تكنولوژي راه‌هاي مختلفي را براي كار پيش پاي مسؤولان گذاشته است و براي چنين اقدامات خوب و مناسبي مي‌توان به راه‌هاي ديگري عمل كرد كه زمين كنده نشود.

لباف خانيكي گفت: مي‌توان با مردم فرهنگ‌دوست و فرهيخته‌ي توس صحبت كرد كه وضعيت شهر تاريخي مانند توس اين‌گونه است، حتا رسانه‌هاي گروهي مي‌توانند پا جلو بگذارند و روي اين مسائل بحث كنند و با حضور مردم، بحث‌هاي كارشناسي و جمعي راه بيندازند تا مردم با سعه‌ي صدر، دست باز و همه‌جانبه‌نگري با وضعيت اين‌گونه شهرها و اسناد تاريخي كه ممكن است، از بين روند، آشنا شوند.

وي برگزاري اين‌گونه جلسات و آشنايي مردم با وضعيت ميراث فرهنگي كشور را سبب جلوگيري از تخريب لايه‌هاي تاريخي ارزيابي و اظهار كرد: در اين ميان، مي‌توان راه حل‌هاي مناسبي را براي برطرف كردن نيازهاي مردم پيدا كرد. با چنين اقداماتي مي‌توان از ايجاد مشكلاتي مانند برپايي دكل‌هاي برق توس در حريم آرامگاه فردوسي جلوگيري كرد، از آن به‌عنوان يك سند ملي و علم افتخار ياد كرد و كاري انجام داد تا ما در پيش ملت‌هاي ديگر سرافراز باقي بمانيم و بتوانيم حرفي براي گفتن داشته باشيم.

اين باستان‌شناس در پايان تأكيد كرد: بايد نشان دهيم كه ما و سرزمين ما شايستگي و لياقت حضور فرزنداني را مانند فردوسي داشته است و دارد و در عمل به پاس پاسداري از ارزش‌هاي حضور اين افراد، آن را نشان دهيم. البته لياقت و شايستگي را فقط با زبان و حرف نمي‌توانيم نشان دهيم، بلكه بايد در اين‌گونه موارد به آن‌ها جنبه‌ي عملي ببخشيم.

انتهاي پيام