رييس كميته‌ي ملي موزه‌هاي ايران (ايكوم) گفت: سامان‌دهي اموال موزه‌ها از حدود سال 1379 آغاز شد و بسيار خوب پيش رفت. در آن زمان، در اموال موزه‌ي ايران باستان يك خانه‌تكاني كامل انجام شد و نوعي كاوش در آن صورت گرفت. سيداحمد محيط طباطبايي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ادامه داد: از سال 1315، با تصويب قانون حفظ عتيقات، وقتي هنوز ميراث فرهنگي تشكيل نشده بود، حفاظت از آثار منقول فرهنگي ـ تاريخي در ايران آغاز شد. وي حفاظت از اموال منقول را شامل حفاظت حقوقي و فيزيكي دانست و حفاظت فيزيكي را نيز در دو نوع كالبدي و امنيتي در موزه‌ها ارزيابي كرد. او مهم‌ترين و موفق‌ترين نوع حفاظت از اشياي تاريخي را معرفي آن‌ها دانست و گفت: وقتي يك شيء معرفي و شناخته مي‌شود، بهتر مي‌توان از آن نگهداري كرد. در آن زمان، يك‌سري فعاليت‌ها در اين زمينه به‌صورت موازي و هم‌زمان در برنامه‌هاي پنج‌ساله‌ي سوم و چهارم و در چشم‌انداز آن‌ها آغاز شد و قرار بود، برنامه‌هاي ديگري با هدف توسعه‌ي اين بحث مطرح و اجرا شود. رييس كميته‌ي ملي موزه‌هاي ايران (ايكوم) اظهار داشت: به‌دنبال پي‌گيري اين اقدامات، آيين‌نامه‌ي اموال منقول فرهنگي، تاريخي و هنري بخش دولتي و عمومي ابلاغ شد و قرار بود، سازمان ميراث فرهنگي به‌عنوان متولي آن در سال 1381 اين كار را انجام دهد. محيط طباطبايي بيان كرد: نكته‌ي مهم اين بود كه تا آن زمان، مشخصات يك شيء تاريخي ـ فرهنگي در برگه‌هاي اداره‌ي دارايي ثبت مي‌شد. در حالي كه اموال فرهنگي ـ تاريخي كه ميراث فرهنگي متولي آن‌ها بود، بايد در اين اداره قرار مي‌گرفت. پس ميراث فرهنگي براساس شرايط ويژه و نگاه خاصي كه نسبت به اموال سازمان داشت، اين لايحه را نوشت و بالاخره اين كار در سال 1383 آغاز شد. وي ادامه داد: در راستاي تحقق اين آيين‌نامه، بايد 19 دستورالعمل اجرا و انجام مي‌شد و وظايفي كه نسبت به بخش اموال فرهنگي ـ تاريخي و در اختيار دولت بود، بايد صورت مي‌گرفت. براساس اين قانون بايد سازمان‌دهي و درجه‌بندي اشيا انجام مي‌شد و اشيا در اختيار امين اموال قرار مي‌گرفت. محيط طباطبايي با اشاره به لزوم ايجاد اداره كل اموال فرهنگي ـ تاريخي به‌منظور نظارت بر همه‌ي اموال فرهنگي از جمله ميراث فرهنگي، گفت: در سال 1384 آيين‌نامه‌ي حمايت از مجموعه‌داران خصوصي نوشته شد، چون 10 برابر اشيايي كه موزه‌ها در اختيار داشتند، در اختيار مردم بود و در واقع، آن‌ها متوليان اصلي اين اموال هستند. مردم در طول تاريخ با روش‌هاي مختلف توانسته‌اند، اموال را حفاظت كنند و نسل به نسل به امروز برسانند. اين كار، حمايت از آن‌ها بود تا نشان دهد، مجموعه‌داران، قاچاقچي و دلال آثار تاريخي نيستند. وي با تأكيد بر آغاز سامان‌دهي اموال موزه‌ها از حدود سال 1379، بيان كرد: تا آن زمان، در موزه‌ها تابلوها روي هم ريخته شده بودند و وضعيت جالبي وجود نداشت؛ ولي با اين طرح، انبارهاي مدرن ايجاد شدند و حتا پس از آتش‌سوزي كه در موزه‌ي ايران باستان بدون خسارت رخ داد، اعتباري براي به‌سازي موزه‌ها و انبارهاي تهران داده شد. براساس آن، موزه‌هاي آبگينه، رضا عباسي، فرش و ديگر موزه‌ها انبارهاي خود را سامان‌دهي كردند. نمي‌گوييم اين به‌سازي به حد 100 درصد رسيد، ولي از سطح پايين بسيار دور شد. محيط طباطبايي افزود: در اين زمان، سامان‌دهي انبارها به‌لحاظ فيزيكي، بستر مناسبي براي اموال فرهنگي ـ تاريخي به‌وجود آورد و امناي اموال از حالت بي‌تخصصي به امناي اموال متخصص تبديل و به‌تدريج، امين اموال‌ها از ميان باستان‌شناسان، موزه‌داران يا كارشناسان فرهنگي ـ تاريخي انتخاب شدند. وي اين تغيير و تحول را در موزه‌ها بسيار مناسب ارزيابي كرد و ادامه داد: اين كار تا آن زمان انجام نشده بود. طرح سامان‌دهي اموال فرهنگي در يك برنامه‌ي رايانه‌يي تهيه شد و با عنوان پايلوت در موزه‌ي رضا عباسي به اجرا درآمد. با برطرف شدن مشكلات آن، قرار بود اين طرح در اختيار همه‌ي موزه‌ها قرار گيرد و اشياي موزه‌ها در اين فهرست جايگزين شوند كه با انجام اين كار، براي بسياري از اشياي موزه‌ها، سامان‌دهي كلي در سطح كشور انجام شد. او با تأكيد بر خانه‌تكاني كامل موزه‌ي ايران باستان در اين زمان با استفاده از اين طرح، بيان كرد: بسياري از اين اقدامات در بخش‌هاي مختلف انجام شدند و با توجه به رقم مطلوب 400 موزه‌ي دولتي، اين كار به‌طور مناسبي ادامه داشت. وي اظهار داشت: در سال 1383، بسياري از موزه‌ها در سطح گسترده از اين طرح استفاده كردند و تا جايي كه اطلاع دارم، در سه چهارسال گذشته نيز كارهاي جديدي در موزه‌ها انجام شدند و سامان‌دهي دوباره در بخش‌هايي كه سامان‌دهي نشده بودند، صورت گرفت. محيط طباطبايي نگاه به آثار منقول را در همه‌ي دنيا متفاوت دانست و گفت: اشيا بايد فهرست‌هاي مختلفي داشته باشند و داراي شناسنامه‌ي عمومي اموال باشند. همان زمان هم با ثبت و ضبطي كه از اموال داخل موزه‌ها انجام شد، متوجه گم شدن لوح‌هاي زرين و سيمين در موزه‌ي ملي ايران شديم و سامان‌دهي اشيا، كسري‌ها و كمبودها را مشخص كرد. رييس كميته‌ي ملي موزه‌هاي ايران (ايكوم) در پايان افزود:‌ بسياري از كارهاي مثبت در اين ايام انجام شدند و بايد گفت، بسيار خوب نيز انجام شدند. انتهاي پيام