برگزيدگان سومين دوره‌ي جايزه‌ي ادبي «روزي روزگاري» بدون برگزاري مراسم پاياني، معرفي شدند.

به گزارش بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، هيأت‌داوران جايزه‌ي ادبي «روزي روزگاري» در بخش مجموعه‌ي داستان از ميان سه اثر «آن‌جا كه پنچرگيري‌ها تمام مي‌شوند» نوشته‌ي حامد حبيبي، نشر ققنوس، «آويشن قشنگ نيست» اثر حامد اسماعيليون، نشر ثالث و «برف و سمفوني ابري» نوشته‌ي پيمان اسماعيلي، نشر چشمه، مجموعه‌ي داستان «برف و سمفوني ابري» را شايسته‌ي دريافت تنديس اين جايزه دانسته است.

همچنين در بخش ادبيات نمايشي، از ميان سه اثر «پاتوغ اسماعيل‌آقا» نوشته‌ي حميد امجد، نشر نيلا، «شيب‌هاي آوينيون» اثر كوروش نريماني، نشر قطره، و «آسمان روزهاي برفي» نوشته‌ي محمد چرم‌شير، نمايشنامه‌ي «پاتوغ اسماعيل‌آقا» شايسته‌ي دريافت تنديس معرفي شده است.

در بخش رمان نيز از ميان سه اثر «بيژن و منيژه» نوشته‌ي جعفر مدرس‌صادقي، نشر مركز، «دو قدم اين‌ور خط» اثر احمد پوري، نشر چشمه، و «نگران نباش» نوشته مهسا محب‌علي، نشر چشمه، رمان «بيژن و منيژه» شايسته‌ي دريافت تنديس شناخته شده است.

هيأت‌داوران جايزه‌ي ادبي «روزي روزگاري» در بخش اثر داستاني غيرايراني از ميان سه‌ اثر «سرود سليمان» نوشته‌ي توني موريسون ترجمه‌ي عليرضا جباري، نشر چشمه، «مثلا برادرم» نوشته‌ي اووه تيم ترجمه‌ي محمود حسيني‌زاد، نشر افق، و «موسيقي شانس» اثر پل ‌استر ترجمه‌ي خجسته كيهان، نشر افق، رمان «موسيقي شانس» اثر پل استر را شايسته‌ي دريافت تنديس معرفي كرده است.

همچنين درباره‌ي برگزيدگان بخش نظرسنجي عنوان شده است: نظرسنجي از نخبگان غيرنويسنده به دليل پراكندگي شديد آرا و پاسخگويي اندك اين قشر هيچ برگزيده‌اي نداشت؛ اما در نظرسنجي از كتاب‌فروشان، دو كتاب با رأي مساوي برگزيده شدند. اين دو كتاب عبارت بودند از «خاله‌بازي» نوشته‌ي بلقيس سليماني و «پري فراموشي» اثر فرشته احمدي كه ناشر هر دو نيز نشر ققنوس است.

اما متن كامل بيانيه‌ي هيأت‌داوران جايزه‌ي «روزي روزگاري» به اين شرح است: «دبيرخانه‌ي جايزه‌ي ادبي «روزي روزگاري» بر خود فرض مي‌داند اكنون كه حدود هشت‌ ماه (از ارديبهشت‌ماه) از زمان مرسوم برپايي جايزه‌ي ادبي روزي روزگاري در سال 1388 گذشته است، دلايل عدم برگزاري آن تا اين موقع سال و همچنين نتايج نهايي را به اطلاع علاقه‌مندان به ادبيات برساند؛ زيرا دبيرخانه‌ي‌ جايزه‌ چندي است از فراهم‌ شدن شرايط، براي برپايي بدون پيش‌شرط و بدون سانسور اين مراسم نااميد شده است و همچنين وظيفه‌ي خود مي‌داند تا جايي كه امكان دارد، به‌طور شفاف، روند تعويق چندين‌باره‌ي مراسم اين جايزه را به اطلاع عموم برساند.

فعاليت سومين دوره‌ي اين جايزه، مطابق برنامه هرساله، از اوايل پاييز سال 1387 آغاز شد و داوري‌ها با اين‌كه رشته‌ها نسبت به دو دوره گذشته كثرت يافته بود، مطابق زمان‌بندي انجام گرفت و دبيرخانه موفق شد نامزد‌هاي نيمه‌نهايي و سپس نهايي چهار بخش رقابتي جايزه را از طريق رسانه‌هاي عمومي در ارديبهشت‌ماه سال 1388 و پيش از نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران اعلام كند. هم‌زمان با مشخص‌ شدن نامزد‌هاي تنديس، رأي‌گيري براي تعيين برندگان تنديس نيز انجام شد و در همان زمان، برگزيدگان چهار بخش جايزه مشخص شدند. پيش از آن نيز سه شخصيتي كه جايزه قصد داشت به‌دليل فعاليت‌هاي‌شان در حوزه‌ي كتاب از آن‌ها تقدير كند، به رسانه‌ها معرفي شده بودند و هم‌زمان نظرسنجي جايزه از نخبگان غيرنويسنده و همچنين كتاب‌فروشان به انجام رسيده بود و برگزيدگان اين بخش نيز مشخص شده بودند. به اين ترتيب، جايزه‌ي «روزي روزگاري» هر چند در سوگ يكي از اعضاي هيأت‌امناي خود و ستاره پرفروغ آسمان ادبيات ايران، «رضا سيد‌حسيني»، نشسته بود؛ اما آمادگي كامل برگزاري مراسم سومين دوره‌ي جايزه را داشت؛ ولي در آن زمان ترجيح داد با يك تأخير زماني اندك در نيمه نخست خرداد، مراسم را برگزار كند تا در اين مدت، امكان حضور برگزيده بخش ادبيات داستاني غيرايراني را نيز در مراسم مهيا كند. برگزيده‌ي اين بخش در سال 1388 يكي از بزرگ‌ترين نويسندگان زنده آمريكايي بود و حضور اين نويسنده به بهانه اين مناسبت در ايران مي‌توانست به رونق ادبيات و همچنين معرفي ادبيات فارسي به جهانيان و گسترش روابط بين فرهنگي ياري رساند. پس از هماهنگي‌هاي لازم با مقامات مسؤول، موافقت اوليه براي حضور اين نويسنده در ايران گرفته شد و رايزني با خود نويسنده نيز آغاز شد. در همين زمان مذاكراتي با يكي از فرهنگسراها براي برگزاري مراسم پاياني به عمل آمد كه ابتدا به دليل هم‌زماني با دهه‌ي فاطميه و سپس هم‌زماني با تبليغات انتخاباتي نامزدهاي رياست‌جمهوري، برنامه با وجود چاپ پوستر، دو بار به تعويق افتاد.

پس از برگزاري انتخابات و اعتراض به نتايج آن، جايزه‌ي «روزي روزگاري» مانند ديگر فعاليت‌هاي فرهنگي، با تعويقي ناخواسته‌ روبه‌رو شد و دبيرخانه‌ جايزه اعلام كرد كه اين مراسم اگر جو سياسي كشور اجازه دهد، در اوايل پاييز برگزار خواهد شود. از اوايل مهرماه، فعاليت جدي دبيرخانه براي برپايي مراسم شروع شد و درهمين راستا با سالن خصوصي كه سال 1387 جايزه در آن برگزار شده بود، مذاكره‌هايي انجام گرفت و 16 مهر به عنوان روز برگزاري مراسم تعيين شد. متأسفانه يك هفته مانده به تاريخ برپايي مراسم با اين‌كه كارت‌هاي دعوت براي ارسال آماده شده بود، به ‌دليل پلمپ ‌شدن اين سالن و مجموعه‌ي اقتصادي پيوسته به آن، مشخص شد كه بار ديگر جايزه بايد با تعويق روبه‌رو شود.

هم‌زمان با اطلاع از اين خبر، دبيرخانه فعاليت مجدد خود را براي گرفتن يك سالن متناسب براي برپايي مراسم آغاز كرد كه با همكاري چند چهره فرهنگ‌دوست در سازمان فرهنگي - هنري شهرداري تهران توانست اجازه برگزاري مراسم را در پرديس فرهنگي - هنري شهيد مختار سليماني در منطقه‌ي يافت‌آباد تهران بگيرد. با حمايت‌هاي اين سازمان، قرار شد مراسم به شكل عمومي برگزار شود. در نتيجه، چاپ دوباره‌ي پوستر‌ها و كارت دعوت جايزه آغاز شد و سازمان فرهنگي - هنري شهرداري نيز به چاپ بنر براي نصب در سطح شهر اقدام كرد و به اين ترتيب، خبر برپايي جايزه و نحوه‌ي برگزاري آن به‌طور گسترده در رسانه‌ها انعكاس يافت؛ اما متأسفانه بار ‌ديگر، جايزه‌ي «روزي روزگاري»، دو روز مانده به زمان برپايي مراسم، يعني اول آبان‌ماه مجبور شد لغو اين مراسم را به علت «پاره‌اي مشكلات فني» به اطلاع علاقه‌مندان به ادبيات برساند؛ «مشكلات فني»اي كه قرار بود تا اوايل دي‌ماه برطرف شود و امكان برگزاري اين جايزه به صورتي رسمي و آزاد به‌وجود آيد؛ اما به نظر مي‌رسد اين «مشكلات فني» تاكنون مرتفع‌ نشده و با توجه به شرايط حال حاضر كشور به اين زودي‌ها نيز مرتفع نخواهد شد.

علي‌رغم پي‌گيري‌هاي مجدانه دبيرخانه جايزه، پس از لغو مراسم آبان‌ماه، هنوز هيچ پاسخ صريحي به درخواست دبيرخانه در جهت كسب اجازه‌ي برگزاري مراسم داده نشده است و به‌دليل تأخير بيش از حد، دبيرخانه ترجيح مي‌دهد برگزيدگان تنديس‌ها را از اين طريق اعلام كند. متأسفانه جايزه مجبور است برخلاف ميل باطني و اساسنامه خود، به دليل نبود امكان برپايي مراسم، از اهداي لوح‌ها به نامزدهاي تنديس صرفه‌نظر كرده و تنديس‌ها را براي برندگان ارسال كند. همچنين اين جايزه مجبور است لوح‌هاي تقدير خود را از سه شخصيت فرهنگي برجسته يعني رضا قيصريه، مشيت علايي و ابراهيم حقيقي براي آنان ارسال كند. پيش از اين قرار بود در مراسم پاياني، هم‌زمان با اهداي لوح‌ها به اين سه چهره‌ي فرهنگي، به ترتيب، حسن شهسواري، عنايت سميعي و بابك احمدي درباره‌ي يك عمر فعاليت آن‌ها سخن بگويند.

دبيرخانه جايزه‌ي ادبي «روزي روزگاري» اميدوار است پس از اين، با تغيير ديدگاه دست‌اندركاران و مسؤولان فرهنگي كشور به جوايز ادبي، امكان برپايي اين نوع مراسم و برنامه‌ها به‌راحتي فراهم باشد و سرمايه‌هاي مادي و معنوي، وقت گرانبها و تلاش‌هاي فعالان ادبي جامعه با موانع بي‌دليل بر باد نرود.»

انتهاي پيام