يك راهنماي طبيعت معتقد است: با ثبت جنگل ابر به‌عنوان يك اثر طبيعي، حفاظت از آن بيش‌تر مي‌شود. اميرحسين جعفري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: ابر كهن‌ترين جنگل جهان است كه فضاي جالب و كم‌ياب و زيبايي خاصي دارد كه به‌راحتي نمونه‌ي آن را نمي‌توان يافت و قطعا مسايلي مانند جاده‌سازي براي آن دردسر ايجاد مي‌كنند و بايد مانع آن شد. وي ادامه داد: اگر قرار است با ساخت جاده، منطقه معرفي شود و توسعه يابد و اين كار با هدف ارتقاي رفاه مردم باشد، كار خوبي است؛ ولي اگر قرار است، با اين ساخت‌وسازها خسارتي وارد شود، بايد مانع انجام آن شد. اين راهنماي طبيعت اظهار داشت: گاهي برخي بدون هيچ بررسي با هر اقدامي، بخصوص در طبيعت مخالفت مي‌كنند، براي نمونه، ساخت بزرگ‌راه تهران ـ‌ شمال مخالفان و موافقان زيادي دارد، درحالي‌كه وقتي اين همه انسان سالانه در جاده‌ي شمال بر اثر تصادف كشته مي‌شوند و با ساخت يك جاده از وقوع اين حواث مي‌توان جلوگيري كرد، بايد اين اقدام را به نتيجه رساند. البته به شرط اين‌كه به طبيعت خسارت كلاني وارد نشود. وي با بيان اين‌كه اگر جنگل ابر با ساخت اين جاده خراب مي‌شود، حتما با آن مخالفيم، گفت: اكنون ما با مسأله‌ي ناهماهنگي بين سازمان‌ها مواجهيم كه اين مسأله به افزايش تخريب‌ها كمك مي‌كند. در هر صورت، بايد راهي براي رفت‌وآمد گردشگران به مناطقي مانند جنگل ابر وجود داشته باشد؛ اما نبايد اين تفكر به تخريب اين اثر طبيعي بي‌نظير منجر شود. جعفري با اعتقاد به اين‌كه ثبت ابر در فهرست آثار طبيعي به حفاظت بيش‌تر آن منجر مي‌شود، درباره‌ي اين‌كه چگونه درحالي‌كه مناطق طبيعي با مشكل حفاظتي مواجه‌اند و ناهماهنگي ميان سازمان‌ها وجود دارد، مي‌توان با ثبت يك اثر آن را نجات داد؟ بيان كرد: اگر اكنون اتفاقي براي طبيعت مي‌افتد و با افزايش سفرها، به اين نقاط آسيب‌هاي‌ بيش‌تري وارد مي‌شود، دليل آن نبود نظارت است. بايد سازمان حفاظت از محيط زيست اين نظارت را اعمال كند و وقتي اين‌ كار را نمي‌كند، مشكل پديد مي‌آيد. او تأكيد كرد: برخي نقاط طبيعي كشور واقعا به رسيدگي نياز دارند؛ اما هر اقدامي در آن‌ها بايد با در نظر گرفتن شرايط آن منطقه و بدون هيچ آسيبي باشد. انتهاي پيام