يك پژوهشگر يزدي معتقد است: مشكاتيان از معدود اهالي موسيقي بود که همه‌گاه در آثارش دغدغه‌هاي اجتماعي مردمان را راه مي‌داد و کمتر اثري را از وي به ياد داريم که در کارگاه ذهن و ضمير اين نابغه موسيقي، پردازش نشده و مهر و نشاني اينگونه را بر پيشاني نداشته باشد.

حسين مسرت در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، منطقه يزد؛‌ اظهار داشت:آشنايي عميقش با ادبيات و شعر و حتي قريحه فراوانش در سرودن شعر، که بعد از سه دهه برخي از شاگردانش از زبانش شنيدند که شعر تصنيف معروف «همراه شو عزيز» را وي سروده است، از چند وجهي بودن آن زنده‌ياد حکايت مي‌کند.

مسرت افزود: آثاري که از مشکاتيان برجاي مانده است، از توان ذهني و نبوغ وي در موسيقي حکايت مي‌کند. تقريباً هر خواننده‌اي که با وي کار کرده است، آثارش جزو بهترين و شاخص‌ترين کارهاي همان خواننده هم ثبت شده است. حتي چهره‌اي اسطوره‌اي همانند شجريان و اوج کارهايش را بايد در آثاري جست که با مشکاتيان به صورت مشترک انتشار داد. آثاري چون بيداد، دستان، بر آستان جانان، ماهور، نوا (مرکب‌خواني) همچنان که يکي از درخشانترين کارهاي ناظري (چاووش چهار) حاصل همکاري مشترک وي با مشکاتيان است. يا کارهايي که زنده ياد ايرج بسطامي با مشکاتيان انجام داد (افشاري مرکب، خزان و...) طراز و کيفيت و استاندارد آن با کارهايي که با ديگر آهنگسازان انجام داد، ‌تفاوت‌هايي اساسي دارد که نه تنها بر اهل فن که حتي شنوندگان پي‌گير موسيقي هم نهفته نيست.

اين پژوهشگر عرصه فرهنگ در ادامه بيان داشت: همه اين نشانه‌ها از دقت‌نظر و نبوغ و از همه مهمتر‌ منحصر به فرد بودن آثار مشکاتيان حکايت دارد که کيفيت و طرازي تازه را در آهنگسازي و ملودي‌پردازي نمايان مي‌سازد.

وي ادامه داد: استاد مشکاتيان بر خلاف سنت اهالي موسيقي، که عموماً عمر درازي دارند، در ميانسالي به ديار باقي شتافت، اما تأثير وي بر نسلي از موزيسين‌ها انکارنشدني است.

حسين مسرت گفت: مشكاتيان تأمل وتدبر در موسيقي و از همه مهمتر آميختگي اين هنر با ادبيات و شعر را به موزيسين‌ها و شاگردانش و نوازندگان ارکسترش آموخت و به آنها ياد داد که موزيسيني که درد و دغدغه مردم را نداشته باشد، هنرمند نيست.

وي افزود: مرگ پرويز مشكاتيان،‌آن هم در سن 51 سالگي ضربه‌اي بزرگ بر پيكر موسيقي ايراني،‌به خصوص موسيقي سنتي و هويتمند است، مشكاتيان مي‌توانست سال‌هاي بسياري زندگي كند و جامعه موسيقي، به خصوص قشر جوان از دانش و تجربه و درك بالاي وي از موسيقي بهره ببرند، اما حيف كه تقدير نخواست و در اوج كار هنري وي را به ديار باقي برد.

انتهاي پيام