«تربيت فقط به معني پاسخگويي به نيازها است. بنابراين ما بايد در تربيت كودكان فقط تلاش كنيم و به نيازهاي واقعي و دروني آن‌ها پاسخ دهيم.» به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دكتر علي رئوف در قسمت «پيامدهاي رويكرد تربيتي به ادبيات كودك و نوجوان» كه در زمره نشست‌هاي تخصصي‌سراي اهل قلم كودكان و نوجوانان بود با بيان اين مطلب گفت: نويسندگان نبايد در متون ادبي خود تلاش كنند به مخاطب خود پندواندرز دهند، بلكه بايد صرفا از طريق ادبيات زمينه پرواز تخيل و تخيلات كودك را سبب شوند. اين مدرس دانشگاه تصريح كرد: تربيت علم، تغييردادن ديگران با عادت دادن ديگري نيست، تربيت فقط پاسخ به نيازهاي فرد يا افراد است. وي در بخش ديگري از سخنان خود گفت: محققان به اين نتيجه نايل شدند كه شخصيت و بنيان‌هاي شخصيتي تا سن هفت سالگي شكل مي‌گيرد و هر تغييري بعد از اين سن در مورد شخصيت كودك همانند آرايش و پيرايش كردن است. شهرام اقبال‌زاده نيز به عنوان سخنران ديگر اين نشست با بيان اين‌كه ادبيات كودك در سراسر جهان سه مرحله را به لحاظ تاريخي پشت سر گذاشته است، اين مراحل را در مرحله تجويزي، توصيفي و انتقادي و زيباشناختي دانست و گفت: در مرحله انتقادي و زيباشناختي به كودك اجازه مي‌دهند كه خود وارد پرسش و پرسشگري شود. اين منتقد ادبي تصريح كرد: ادبيات محل بازي و لذت و پرورش خيال كودك است و نبايد به امر و نهي از طريق متن ادبي بپردازد. نويسنده بايد از طريق متن خود شكوفايي را به كودك منتقل كند. اقبال‌زاده تأكيد كرد: ادبيات خلاق با خود بچه‌ها طرف است بايد با بچه‌ها مطابق ذهن و زبان آن‌ها سخن گفت و اين به هيچ‌وجه به معني اين نيست كه ادبيات كودك از كودك تبعيت كند و چه ادبياتي كه از كودك تبعيت مي‌كند خود عقب مانده است. اقبال‌زاده تصريح كرد: هر چه صداي بچه‌ها در آثارشان بيشتر باشد و ما در اين زمينه به تكثر عقيده داشته باشيم، نقش مربيگري كم‌رنگ‌تر مي‌شود. وي گفت: رمز موفقيت هري پاتر در هنجارگريزي تربيتي اوست. شاهكار اين اثر شناخت واقعي دنياي نوجوانان است، اگرچه به شخصه اعتقادي به شاهكاربودن آن ندارم. محسن هجري ـ نويسنده ادبي ـ نيز مسووليت اداره اين نشست را برعهده داشت گفت: يكي از مشكلات رويكرد تربيتي در ادبيات كودك و نوجوان اين است كه نقش مربي را مطلق مي‌كند درحالي‌كه در عمل اين موضوع امكان‌پذير نيست. انتهاي پيام