عضو هيأت علمي دانشگاه علامه طباطبايي گفت: اگر براي ايجاد امكان نظارت بر سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ساختار آن را تغيير دهيم، در واقع كار خطايي انجام داده‌ايم. حميد ضرغام در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، يادآور شد: پس از يك دوره افت‌ و خيزهاي مختلفي كه در گردشگري تجربه كرديم و ساعت‌ها بررسي و مطالعه، به اين نتيجه رسيديم كه سازمان ايرانگردي و جهانگردي و ميراث فرهنگي با يكديگر ادغام شوند و تا حد معاونت رييس‌جمهور ارتقا يابند. فكر مي‌كرديم با اين اقدام، انتظارات‌مان از توسعه‌ي گردشگري بهتر تأمين مي‌شود. اكنون نيز متصوريم جايگاه كنوني، انتظارات را بهتر تأمين مي‌كند. اين استاد دانشگاه معتقد است: بازگرداندن سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به شكل و وضعيت پيشين به‌نوعي دور شدن از ويژگي‌هاي مثبتي است كه اين سازمان را به سطح معاونت رييس‌جمهور رساند و حال اگر اين سازمان در تأمين هدف‌هاي مورد انتظار دچار قصور شده است، نبايد ساختار سازماني را به اين شكل تنزل داد، بلكه بايد آسيب‌شناسي مديريتي منطقي انجام داد و نقايص احتمالي موجود را رفع كرد. وي ادامه داد: اگر شكل سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري را به ‌دليل برخي نارسايي‌ها، عوض كنيم در واقع نوعي اتلاف منابع ملي و كم‌توجهي به انبوه ساعت‌هايي كه براي ارتقاي اين سازمان صرف شده‌اند، صورت گرفته است. عضو شوراي عالي صنايع دستي در ادامه با اشاره به ماده‌ي طرح انتزاع سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري درباره‌ي الحاق صنايع دستي به وزارت صنايع و معادن، بيان كرد: اگرچه شايد در دو سالي كه صنايع دستي به سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري پيوسته، جهش قابل توجهي مشاهده نشده است، اما به‌تازگي نوعي سامان‌دهي‌ها ملاحظه مي‌شود؛ ولي در مجموع دستاوردهاي چشم‌گيري را شاهد نبوده‌ايم. البته اين مسأله به اين مفهوم نيست كه پيوستن صنايع دستي به مجموعه‌ي متحدي مانند ميراث فرهنگي و گردشگري اشتباه است. به گفته‌ي او، دليل اصلي اين‌كه صنايع‌ دستي به بخش گردشگري الحاق شد، اين بود كه بيشترين بازار صنايع دستي را گردشگران شامل مي‌شدند و فكر شد كه اگر اين دو بخش متحد شوند، شايد بهترين بازار براي صنايع دستي ايجاد شود. اين استاد دانشگاه با اشاره به ويژگي‌هاي قابل توجه در صنايع دستي، اظهار كرد: در دوران جهاني‌سازي و فن‌آوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي، آنچه بيشتر نشانه گرفته مي‌شود، فرهنگ است كه منبع ارزشمند توسعه‌ي جهانگردي نيز به‌شمار مي‌رود و اگر به توسعه‌ي آن اعتقاد داريم، بايد به آنچه اصالت‌ها را حفظ مي‌كند، بها دهيم. صنايع دستي آخرين خاك‌ريز حوزه‌هاي حفظ هويت ملي ماست و بايد به آن بيشتر اهميت دهيم. عضو هيأت علمي دانشگاه علامه طباطبايي گفت: صنايع دستي در زمينه‌ي اشتغال و صنايع پاك نيز مزيت‌هايي دارد؛ اما نگاه دولت‌مردان بايد ابزاري براي حفظ هويت ملي باشد. وقتي مي‌توان گفت صنايع دستي اشتغال‌زاست كه بازار مطلوبي براي آن تعريف شود و اين كاري است كه بخش دولتي مي‌تواند انجام دهد و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري محمل خوبي براي توسعه‌ي بازار صنايع دستي است. او تأكيد كرد: اگر قرار است، صنايع دستي به وزارت صنايع و معادل ملحق شود، بايد نقش و شكل آن چون بار فرهنگي دارد، از اين وزارتخانه متفاوت باشد. ضرغام در پايان اضافه كرد: نمي‌دانم چه محدوديتي براي نظارت وجود دارد؛ اما ممكن است مفهوم نظارت اين باشد كه هرجا ما اراده كرديم، تغيير صورت گيرد؛ اما فكر نكنم مفهوم نظارت اين باشد كه تغيير براساس ميل و نظر ما صورت گيرد و تغيير براساس مصالح ملي و كشور امري علي حده است؛ ولي تغيير ساختار با توجه به نظر گروه‌هاي خاص پسنديده نيست. انتهاي پيام