مهرداد اسكويي: مستند «دماغ به سبك ايراني» هيچ‌گونه بازسازي ندارد
فيلم مستند «دماغ به سبك ايراني» ساخته‌ي مهرداد اسكويي در دانشگاه علوم‌پزشكي اصفهان به نمايش درآمد و باحضور كارگردان، زاون قوكاسيان و جمعي از متخصصان علوم‌پزشكي مورد نقد و بررسي قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دراين مراسم اين فيلم از مقوله‌هاي مختلف پزشكي مورد بررسي قرار گرفت و دكتر رفعيان اين فيلم را از منظر خلاء معنايي، سياست‌گذاري‌هاي كلان درحوزه‌ي سلامت و عدالت اجتماعي درحوزه‌ي سلامت مورد بررسي قرار داد.
وي همچنين ذهنيت افراد برروي جسم خود را مورد بحث قرار داد و به طرح اين سوال پرداخت كه يك پزشك چقدر اختيار دارد تا به خواست بيمار به عمل جراحي زيبايي اقدام كند؟
دكتر عسگري متخصص در زمينه‌ي جامعه‌شناسي پزشكي نيز با اشاره به تفاوت‌هاي زندگي مردم دردوران جنگ و دوران بعد از جنگ گفت: تحقيقات نشان داده است كه ميزان خودكشي در زمان جنگ كمتر است و دراين شرايط به‌دليل ايثار و همبستگي به اهداف والاتري فكر مي‌كنند، اما پس از دوران جنگ، تفكر افراد برروي خود متمركز مي‌شود و بدين ترتيب اعمالي مثل جراحي بيني گسترش مي‌يابد.
وي همچنين با اشاره‌اي به فيلم «مشق شب» اثر عباس كيارستمي به تغييرات نسل جوان طي اين سال‌ها اشاره كرد و از ماهواره‌ها به‌عنوان يكي از عوامل موثر دراين تغيير ياد كرد.
دكتر فريد عطايي هم پيرامون خانم‌ها و علاقه‌ي آنها به عمل‌هاي جراحي زيبايي به صحبت پرداخت و گفت: طبق تحقيقات صورت‌گرفته، حساسيت خانم‌ها برروي مسائل ظاهري گسترش يافته است و اين مساله درمواردي تبديل به تصويري منفي از جسميت خود شده است.
دكتر منجمي، يكي از مسوولان برگزاري اين برنامه كه چهارشنبه برپا بود، نيز با بيان اين‌كه اين فيلم پديده‌ي رينوپلاستي (عمل جراحي بيني) را نه به‌عنوان يك معضل، بلكه به عنوان پديده‌اي اجتماعي درنظر گرفته است، ادامه داد: خودخواهي، رقابت‌جويي، كمال‌گرايي و سطحي‌بودن را از جمله ويژگي‌هاي زماني دانست كه دست به اين عمل مي‌زنند شكاك‌بودن، بدبيني و اضطراب را از ويژگي‌هاي مرداني دانست كه تن به اين عمل مي‌دهند.
زاون قوكاسيان، نويسنده، منتقد و محقق سينما نيز با اشاره به پلان پاياني فيلم گفت: دراين پلان ديدگاه فيلمساز به خوبي انتقال داده شده و نمايي از حيات مدرسه كه پس از باران تنها پرچم ايران در آن خودنمايي مي‌كند، مي‌تواند تلنگري باشد براي بيننده است.
وي با تاكيد برنگاه پرسشگر فيلمساز، افزود: دراين فيلم، سازنده موقعيت‌هاي متفاوت اجتماعي را به‌خوبي به چالش مي‌كشد.
اين منتقد در پايان صحبت‌هايش نيز متذكر شد: جالب است كه اين عمل‌هاي جراحي تماما به سبك زيبايي‌شناسي غربي صورت مي‌گيرند و اين نكته جاي سوال دارد كه چرا دراين مورد، زيبايي‌شناسي شرقي مورد غفلت واقع مي‌شود؟!
مهرداد اسكويي نيز با تاكيد براين‌كه قصد زيرسوال بردن عمل‌هاي جراحي زيبايي و به‌خصوص عمل بيني را نداشته است، گفت: اين فيلم حاصل كنجكاوي من درباره‌ي يك پديده‌ي اجتماعي است ، چرا كه درسال 1385 ايران رتبه‌ي اول جهان را درزمينه‌ي عمل‌هاي زيبايي داشت و درطول سال بيش از صدهزار عمل زيبايي درآن صورت مي‌گرفت.
اين مستندساز اين فيلم را متعلق به سبك مستند گزارشي دانست و با تاكيد برتفاوت اين فيلم با ساير آثارش، از نگاه ژورناليستي‌اش در اين فيلم خبر داد و افزود: دراين فيلم سعي كرده‌ام تحقيقي تفصيلي و عميق دراين باره انجام بدهم و ايده‌ي اصلي اين تحقيق نيز براساس يك خبر شكل گرفت.
كارگردان مستند «خانه‌ي مادري‌ام مرداب» ادامه داد: از آنجا كه اين فيلم، اثري مستند است در ساخت آن سعي كرده‌ايم به شكل‌هاي مختلف به جمع‌آوري اسناد و اطلاعات متفاوت بپردازيم تا بتوانيم موضوع را به شيوه‌اي تاثير‌گذار بيان كنيم.
وي دررابطه با تفاوت فيلم خبري و مستند گزارشي نيز توضيح داد: در فيلم‌هاي خبري فيلمساز جنبه‌هاي مختلف يك خبر را به تصوير مي‌كشد و اصل خبر نيز فاقد نقطه‌ي اوج و فرود است. آنچه دراين فيلم‌ها اهميتي بسيار زيادي دارد جنس و زمان خبر است، اما در مستند گزارشي لازم است ساختاري سنجيده حاكم باشد.
اسكويي افزود: درايران سبك مستند گزارشي رواج چنداني ندارد، اما اين شيوه از شيوه‌هاي رايج دنياست و طبق تعاريف، مستند گزارشي نيازمند تعريف و برنامه‌ريزي و طراحي ساختار است و در آن فيلمساز با كنار هم قرار دادن نظرات افراد اصلي سعي مي‌كند به فرآيندي برسد كه نكته‌هاي جديدي را براي مخاطب بيان كند.
او در عين حال گفت: بنده به عنوان يك فيلمساز، با برخي از عمل‌هاي جراحي زيبايي مشكلي ندارم، اما آمار بالاي اين عمل‌ها تحت تاثير فضاهاي مختلفي صورت گرفته و من قصد داشته‌ام اين فضاها را مورد بررسي قرار دهم.
وي همچنين عنوان كرد: دراين فيلم هيچ‌گونه بازسازي صورت نگرفته و براي پرداخت بهتر به واقعيت، جنبه‌هاي زيبايي‌شناسي نيز در وهله‌ي دوم اهميت قرار گرفته‌اند. چرا كه اگر مي‌خواستيم به مانند فيلم‌هاي دهه‌هاي 40 و 50 و يا بسياري فيلم‌هاي ديگر جنبه‌ي زيباشناختي را مورد توجه قرار دهيم، فيلم حالت بازسازي شده پيدا مي‌كرد و با فيلم مستند فاصله مي‌گرفت.
اسكويي درادامه ضمن اشاره به موفقيت‌هاي اين فيلم خاطرنشان كرد: احساس مي‌كنم نيازمند فيلم‌هايي هستيم كه بتوانند مردم را درگير كنند و اين فيلم نيز به گفته‌ي مخاطبان آن توانسته است ارتباط خوبي برقرار كند. چرا كه در فيلم شاهد وقايع پيرامون خود هستيم. طبق تعاريف فيلم مستند مانند آيينه‌اي است كه ما را وارد فضاهاي واقعي اطرافمان مي‌كنند، درصورتيكه برخي فيلم‌هاي تلويزيوني معمولا مخاطب را از فضاي واقعي دور مي‌كنند.
اسكويي همچنين از بررسي دوفيلم مستند «روزهاي بي‌تقويم» و «ازپس برقع» در برنامه‌هاي آينده‌ي اين دانشگاه خبر داد.
گفتني است: دانشگاه پزشكي ماهانه يك جلسه‌ي نقدفيلم برگزار مي‌كند اما آن فيلم‌هايي كه به نوعي با مضامين پزشكي مرتبطند را مورد نقد‌وبررسي قرار مي‌دهد. دراين برنامه تاكنون فيلم‌هايي مانند «بودن و نبودن» كيانوش عياري، «زينت» ابراهيم مختاري و ... بررسي شده‌اند و قرار است در آينده فيلم‌هاي «معجزه‌ي خنده» به كارگرداني يدالله صمدي و «بادجن» ساخته‌ي ناصر تقوايي به نمايش درآيند.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات