کارشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران با بيان اينکه محدوديت امکانات رفاهي محيط‌هاي خوابگاهي نسبت به نيازهاي دانشجويان باعث بروز استرس در دانشجويان مي‌شود، اظهار کرد: شرايط و امكانات موجود در خوابگاهها منجر به تحقق پيشرفت تحصيلي در دانشجويان نمي شود.

مريم رامش در گفت‌وگو با خبرنگار صنفي آموزشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اينکه اصولا زندگي جمعي در حالت عادي و در شادترين شرايط هم چالشهايي ايجاد مي کند، اظهار کرد: دانشجويان تحت شرايط خاصي همانند دوري از خانواده به عنوان يک فاکتور حمايت کننده و چتر حمايتي، دچار استرس مي شوند.

وي با بيان اينکه دانشجويان با ورود به شهرها و کلان شهرها، با آدب و رسوم و فرهنگ‌هاي جديد مواجه مي شوند، عنوان کرد: انطباق با اين شرايط جديد براي دانشجويان سخت است و باعث بروز علامت سوال در ذهن آن ها مي شود.

شرايط موجود در خوابگاه، منجر به تحقق پيشرفت تحصيلي در دانشجويان نمي شود

اين مشاور افزود: محدوديت فضا، تراکم جمعيت‌هاي 5-6 نفره در اتاقهاي کوچک، نبود امکانات رفاهي و تفريحي، دوري از خانواده، قرار گرفتن در کنار فرهنگ‌هاي جديد و متفاوت از جمله چالشهايي است که دانشجويان خوابگاهي با آن مواجه مي شوند.

به گفته وي، گرچه قرار گرفتن دانشجويان در کنار فرهنگ هاي جديد و متفاوت باعث آشنايي آنها با ديگر فرهنگ‌ها و کسب تجربه مي شود ولي در عين حال پذيرا شدن فرهنگ‌هاي جديد نيز استرس‌هايي را براي آنها ايجاد مي کند.

رامش در ادامه با بيان اينکه بايد به اين نکته توجه شود که شرايط زندگي فرد پس از ورود به دانشگاه تغيير مي کند، گفت: پس از ورود فرد به دانشگاه انتظارات جامعه از وي تغيير مي کند و اين در حاليست که انتظارات جامعه، منابع درسي و وظايف افراد در دوران متوسطه کاملا مشخص بوده است و اين تغيير ناگهاني خود نوعي چالش است. در دوران دانشجويي، دانشجو و توانمنديهاي وي بايد به منصه ظهور برسد چرا که منابع درسي، انتظارات و توقعات جامعه نسبت به او بسيار متفاوت است که اين مسائل خود مي تواند باعث بروز مزاحمت هاي فکري براي افراد شود.

مراکز مشاوره بايد به دانشجويان کمکهاي فکري عاطفي ارائه دهند

كارشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران با بيان اينکه مجموعه عوامل ذكرشده سبب مي شود که با ورود فرد به دانشگاه، فشار و استرس وارده به وي افزايش يابد، عنوان کرد: رفع اين مسائل نيازمند اين است که نهادهاي متولي امور رفاهي، رواني و اجتماعي دانشجويان به صورت خاصي براي دانشجويان برنامه ريزي کنند. نهادهايي همچون مراکز مشاوره دانشگاهي در کنار بخشهاي فرهنگي - ورزشي و بويژه فوق برنامه بايد در اين راستا اقدام کنند و در صورت نياز دانشجويان، به آنها کمک‌هاي فکري، عاطفي و حمايت‌هاي رواني ارائه دهند تا امکان رشد دانشجويان ايجاد شود.

عوامل استرس‌زاي زندگي خوابگاهي در صورت مديريت به فرصت بدل مي شود

بومي سازي فرصت «آشنايي با فرهنگ‌هاي مختلف» را از دانشجويان مي‌گيرد

رامش با بيان اينکه مراکز مشاوره نقش تعيين کننده‌اي در رفع معضلات زندگي خوابگاهي دارند، اظهار کرد: مراکز مشاوره مي توانند پذيرش شرايط جديد و انطباق با اين شرايط را براي دانشجويان تسهيل کنند.

وي در پاسخ به سوالي درباره راهکارهاي بومي سازي خوابگاه‌ها و اتاق‌ها، عنوان کرد: برخي عوامل استرس زا همچون حضور فرهنگ‌هاي مختلف در کنار هم در خوابگاه در صورت مديريت مي‌تواند به عنوان يک فرصت تلقي شده و دانشجويان را با فرهنگ‌هاي جديد آشنا سازد.

کارشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران ادامه داد: در کنار هم قرار گرفتن افراد با فرهنگ‌هاي مختلف در خوابگاه و در کنار هم، در صورتي مشكل ساز نيست كه امکانات رفاهي و شرايطي که فرد بتوانند فرهنگ خود را به راحتي پياده کنند تامين شود.

وي با بيان اينکه به عنوان يک کارشناس با بومي سازي خوابگاه ها موافق نيستم، گفت: بومي سازي باعث مي شود فرصت آشنايي افراد با فرهنگ‌هاي مختلف از آنها گرفته شود.

رامش، آموزش مهارت‌هاي زندگي و برقراري ارتباط موثر را از ديگر فرصت‌هاي پيش روي دانشجويان خوابگاهي بيان کرد و ادامه داد: شناخت خود و ديگران از جمله فاکتورهاي اصلي براي برقراري ارتباط موثر است.

وي افزود: محيط خوابگاه فرصت شناخت خود و ديگران را براي دانشجويان ايجاد مي کند که اين امر در صورت تحقق، شرايط زندگي بهتري را براي دانشجويان ايجاد مي‌کند و مي تواند به مهارتي براي زندگي بدل مي شود.

کارشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران، خاطر نشان کرد: دانشجوياني که در خوابگاه زندگي مي کنند، قدرت انطباق و پذيرش مشکلات و سختي هاي زندگي در آن ها بيشتر است و حتي راحت تر از کساني که محيط هاي خوابگاهي را تجربه نکرده اند مي توانند مشکلات زندگي را رفع و رجوع کنند که اين از نمودهاي مثبت زندگي خوابگاهي است و نمي توان آن را رد کرد.

وي با بيان اينکه زندگي خوابگاهي مثل دوران سربازيست و باعث آبديده شدن افراد مي شود، گفت: البته توجه به اين نکته ضروريت که افراد نبايد براي آبديده شدن، اذيت شوند، ولي به طور کلي بايد بتوانيم از شرايطي كه به طور خواسته و ناخواسته پيش مي آيد، بهترين استفاده را در راستاي رشد انجام دهيم.

رامش با اشاره به افزايش تجربه زندگي اجتماعي و افزايش قدرت تحمل سختي ها در اثر زندگي خوابگاهي، گفت: بايد تحمل سختي ها و مقابله با مشكلات و حل آنها و مقابله با فشار و استرس‌هاي بيروني بايد به دانشجويان آموزش داده شود تا بتوانند در زندگي دانشجويان مثبت عمل کنند.

عدم طراحي محيط‌هاي شاد و بي برنامگي، خوابگاه را به محيطي با خطرپذيري بالا بدل مي کند

مشاور مرکز مشاوره دانشگاه تهران در پاسخ به سوالي درباره بروز اعتياد در دانشجويان خوابگاهي به عنوان يک چالش، اظهار کرد: اعتياد صرفا به خوابگاه‌هاي دانشجويي مربوط نمي شود بلکه برنامه کلان جامعه بايد به سمت مهار اين مساله باشد.

وي با بيان اينکه دوري از خانواده، فشارها و استرسهاي محيطي به نوعي مي‌تواند تمايلات افسردگي و بي انگيزگي را در دانشجويان خوابگاهي افزايش دهد، اظهار کرد: در کنار غم و اندوه حاصل از شرايط خاص زندگي در خوابگاه‌ها، نبود امکاناتي براي گذران اوقات فراغت، فقدان محيط‌هاي شاد براي خالي کردن انرژي دانشجويان و بي برنامگي در خوابگاه از جمله عواملي است که خوابگاه‌ها را به محيط هايي با ريسک و خطرپذيري بالا بدل مي کند.

وي افزود: حرکت دانشجو به سمت افسردگي ممکن است بتواند وي را به سمت سوء مصرف مواد مخدر سوق دهد. براي جلوگيري از اين معضلات بايد در کنار درس خواندن دانشجويان، براي اوقات فراغت آنها نيز برنامه ريزي شود تا امکان قرار گرفتن در برابر رفتارهاي پرخطري همچون اعتياد کاهش يابد.

وي افزود: متاسفانه برخي از خوابگاه‌ها در فاصله دور از محيط‌هاي دانشگاهي قرار گرفته‌اند و بعضا فاصله‌اي دو ساعته بين محل اسکان دانشجويان و کلاسهاي درس آنها وجود دارد که اين فواصل باعث مي‌شود که دانشجويان از امکانات ضروري و موردنياز خود نيز دور باشند و در سختي قرار گيرند.

به گفته وي، اگر خوابگاه‌هاي دانشجويي در محيط‌هاي پرت و دور از امکانات در نظر گرفته مي شوند بايد امکانات متناسب و مورد نياز دانشجويان نيز در آن مکان ها ايجاد شود، چرا که در غير اين صورت دانشجو دچار چالش هاي متعددي مي شود.

اين مشاور با انتقاد از عدم طراحي فضاي سبز مناسب در اطراف يا مجاور خوابگاه و نبود مکاني براي گپ زدن در خوابگاه هاي دانشجويي، گفت: اکثر خوابگاه هاي دانشجويي ما از نظر امکاناتي چون کامپيوتر و دسترسي به اينترنت، کتابخانه قابل استفاده، اتاق مطالعه و اتاق تلويزيون مناسب و متناسب محرومند و متاسفانه حتي حداقل امکانات هم براي دانشجويان فراهم نيست. بايد به مواردي چون دوري از امکانات رفاهي و مکان هاي اجتماعي در خوابگاه هاي دانشجويي توجه شود.

انتهاي پيام