منصور اوجي كه به‌عنوان شاعر برگزيده‌ي جشنواره‌ي شعر فجر در استان فارس معرفي شده است، گفت: اگر جشنواره‌ي شعر فجر درست و اصولي و با داوراني بي‌طرف و غيرخودي برگزار شود، خوب است. اين شاعر كه سال گذشته نيز در زمينه‌ي شعر نيمايي و سپيد، برنده‌ي اول اين جشنواره در استان فارس شد، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در فارس، عنوان كرد: همچنان‌كه جشنواره‌ي فيلم فجر بعد از گذر ساليان سر و صورتي به خود گرفته و کل كارگردانان برجسته و حتا كارگردان جواني كه اولين فيلم خود را كارگرداني كرده‌ و مي‌كنند، با اشتياق تمام سعي مي‌كنند در اين جشنواره شركت كنند و اگر برنده شدند، آن را با افتخار تمام بيان مي‌كنند، اگر جشنواره‌ي شعر فجر هم درست و اصولي برگزار شود، مي‌تواند جشنواره‌ي مبارك و ميموني باشد؛ البته همان‌گونه كه گفتم، اصولي و درست. او همچنين يادآور شد: تفاوت جشنواره‌ي فيلم و شعر فجر از زمين تا آسمان است. در برپايي فيلم فجر و فكر برپايي اوليه‌ي آن، آن‌چه مهم و اصل بود، اول سينماييت فيلم‌ها مطرح بود و بعد انواع ژانرها و خود برپا كنندگان اوليه‌ي آن نيز بيش از اين‌كه دل‌شان در پي انواع ژانرها باشد، در هواي سينما بود؛ يعني اول سينما و بعد مثلاً ژانر دفاع مقدس يا ژانر سينماي معناگرا يا ژانرهاي ديگر؛ در حالي‌كه در جشنواره‌ي شعر فجر چنين نبود و برپاكنندگان اين جشنواره از آن‌جايي كه خودشان اهل ژانرهاي خاصي از شعر بودند، آمدند و پيش از آن‌كه به شعريت شعر توجه داشته باشند، ژانرهاي مختلف شعري را ملاک قرار دادند، آن‌هم ژانرهايي كه خودشان بيش‌تر در آن كار كرده بودند و همين مسأله كار را خراب کرد. اما اگر مي‌خواستند اصولي و درست عمل کنند و دل‌شان به حال شعر مي‌سوخت، به کمک‌حال شعريت شعر مي‌آمدند و به‌جاي توجه به ژانرهاي شعري، به قالب‌هاي شعري توجه مي‌كردند و آن‌ها را اساس كار خود قرار مي‌دادند، كار روال بهتري به خود مي‌گرفت و همه از آن استقبال مي‌كردند، مثلاً شعر در قالب‌هاي كلاسيك، نيمايي و سپيد و حتا پست‌مدرن؛ ولي همان‌گونه كه ديديم، چنين نكردند و ژانر براي آن مشخص كردند، آن‌هم ژانرهايي كه پاره‌اي از آن‌ها خيلي كلي است، مثلاً شعر آييني و اجتماعي. اوجي ادامه داد: از آيين هر كسي برداشت خاص خودش را دارد و يا مثلاً شعر اجتماعي يعني چه؟ تا پيش از انقلاب، وقتي مي‌گفتند شعر اجتماعي، يعني شعر متعهد و شعري متعهد بود كه كسي يا چيزي را بكوبد و نيز شعري متعهد بود كه بيش‌تر شعاري باشد. آيا منظور برپاكنندگان اين جشنواره از شعر اجتماعي نيز همين است؟ در حالي‌كه سال‌هاي سال است پنبه‌ي اين‌گونه شعرها زده شده، و در حالي‌كه هم‌اكنون شعر به جايي رسيده است كه جز به خودش به هيچ چيز ديگري تعهد ندارد. شعر در ابتدا بايد شعر باشد و بعد چيز ديگر. برگزيده‌ي جشن فرهنگ فارس در سال‌هاي 79 و 82 سپس متذكر شد: ديگر چه بگويم؟! بايد براي سال‌هاي آتي تجديد نظر شود و اگر اين عزيزان در سال‌هاي آتي ملاک‌هاي گزينشي خود را تغيير ندهند، به ناچار مجبورند باز به خودي‌ها جايزه دهند يا به كساني كه كارشان در سطح بالايي نيست؛ چرا که با ملاک‌هاي گزينشي موجود، هيچ شاعر برجسته‌اي از آن استقبال نخواهد کرد و در درازمدت اين جشنواره ماهيت وجودي خود را از دست خواهد داد و سرانجام تعطيل خواهد شد. اوجي در بيان تفاوت جشنواره‌ي شعر فجر فارس در سال گذشته و امسال نيز گفت: طبيعي است كه در برگزاري اين جشنواره كمبودهايي باشد؛ چرا كه در آغاز كار است و در آغاز راه. جشنواره‌ي پارسال حوزه‌ي محدودتري را دربرگرفت و تنها به شيراز اختصاص داشت؛ ولي امسال پهنه‌ي آن، كل فارس را دربر گرفت و جمعيت عظيمي از شاعران در آن شركت كردند. همان‌گونه كه اعلام شده است، با 200 كتاب و پنج‌هزار و 117 اثر و بيش از 350 شاعر و بسياري از برندگان شهرستاني هستند. اما در شيراز چه كساني شركت كرده بودند، نمي‌دانم و نيز از اين‌كه داوران چه كساني بودند، اطلاعي ندارم؛ ولي به طور كلي، جشنواره امسال بهتر از سال گذشته مراحل كاري خود را طي كرد. به گزارش ايسنا، در جشنواره‌ي شعر فجر در فارس، در بخش امام (ره) و انقلاب، خليل ذكاوت، بخش شعرهاي آييني، احد ده‌بزرگي، بخش پايداري، رضا علي‌اكبري، بخش آزاد، كاظم شيعتي، و بخش اجتماعي، مجتبي صادقي، تنديس جشنواره و لوح سپاس دريافت كردند. در بخش كودك و نوجوان، هيأت داوران هيچ‌كدام از آثار را شايسته‌ي دريافت تنديس ندانست؛ اما از طاهره احمدي و طيبه نيكو تجليل كرد. همچنين در بخش شعر جوان، سيدمحمد امين جعفري حسيني برگزيده شد. انتهاي پيام