دهه‌ي استانداردسازي موزه‌هاي ايران؛ رييس پيشين موزه‌ي ملي ايران: مديران موزه‌ها با تجربه‌ي خود براي استانداردسازي اقدام مي‌كنند
رييس پيشين موزه‌ي ملي ايران درباره‌ي دهه‌ي استانداردسازي موزه‌هاي ايران گفت: پيش از اين‌كه استانداردسازي در موزه صورت گيرد، بايد استانداردهاي موزه مشخص شوند تا براساس آن‌ها، موزه‌ها استانداردسازي شوند.
در مجمع عمومي موزه‌هاي آسيا و اقيانوسيه (آزپك) كه اسفندماه سال 1385 در شيراز برگزار شد، از سال 1385 تا 1395 به‌عنوان دهه‌ي توسعه و استانداردسازي موزه‌هاي ايران نام‌گذاري شد.
محمدرضا كارگر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دليل تدوين نشدن استانداردهاي موزه‌يي را در ايران، تدوين نشدن مباني استاندارد موزه در ايران دانست و ادامه داد: به همين دليل، مديران موزه‌ها تلاش مي‌كنند، با توجه به مطالب تجربي خود اقداماتي را در راستاي اين استانداردسازي‌ها انجام دهد.
وي افزود: يك برنامه‌ي استانداردسازي تمام جوانب را در يك موزه مي‌بيند، مانند ايجاد وسايل راحتي مردم در رفت و آمد به موزه كه خود يك استاندار است.
به گفته‌ي او، هرچند ممكن است، در بعضي ابعاد از استانداردها جلوتر باشيم، ولي در بعضي ابعاد ديگر حتا نخستين مسايل استاندارد رعايت نمي‌شوند.
اين باستان‌شناس بيان كرد: زماني كه دو مورد در استانداردسازي به‌صورت همگام با هم به پيش نروند، اگر در يك بخش موفق باشيم، در بخش ديگر نيستيم، چون اين موارد همگام با هم نيستند. ممكن است، بخش موفق نيز تحت‌الشعاع بخش‌هاي ناموفق قرار گيرد و استاندارد آن از ميان برود.
كارگر مهم‌ترين موضوع را در استانداردسازي موزه‌ها، مطالعه و استخراج استانداردهاي مورد نياز موزه‌ها در ابعاد مختلف دانست و تعدادي از اين استانداردها را شامل شيوه‌هاي نگهداري و نمايش اشيا، پژوهش درباره‌ي اشيا، عكاسي اشيا، ساختمان موزه، فعاليت‌هاي موزه و كاركنان آن دانست و تاكيد كرد: در استانداردسازي موزه‌ها اگر همه‌چيز با هم پيش رود، نتيجه مي‌گيريم.
وي اظهار داشت: در بعضي از موزه‌هاي ايران استانداردها ديده مي‌شوند، ولي چون اين مجموعه استانداردها تدوين، تصويب، ابلاغ و اجرا نشده‌اند، پاسخ عملي مناسبي نمي‌دهند و در نتيجه يك موزه‌ي موفق نداريم.
او درباره‌ي به استاندارد رسيدن موزه‌هاي ايران در دهه‌ي استانداردسازي، گفت: هريك از موزه‌ها در مسايلي به استاندارد رسيده و در مسايلي هنوز نرسيده‌اند.
رييس پيشين موزه‌ي ملي ايران ميزان رعايت استاندارد را در اين موزه تقريبا مناسب ارزيابي كرد و ادامه داد: موزه‌ي ملي در حفظ آثار خود در مخازن و سيستم‌هاي حفاظتي مداربسته تا حدودي به استاندارد رسيده است، ولي در بحث‌هاي چيدمان، ساختمان و معرفي موزه هنوز جاي كار دارد تا به استانداردهاي لازم برسد.
به اعتقاد او، ساختمان موزه‌ي فرش از نظر معماري در ارتباط با موضوع موزه است و موزه‌ي آبگينه و سفالينه‌هاي ايران از نظر معماري داخلي و شيوه‌ي نمايش اشيا به استاندارد رسيده‌اند. با اين وجود بايد سيستمي باشد كه به‌صورت دايم و براساس علم جديد موزه‌ها، خود را با استانداردهاي روز، بازسازي و به‌روز كند، ولي هيچ‌يك از موزه‌ها اين كار را انجام نمي‌دهند.
وي حفاظت فيزيكي و حفاظت شيميايي را دو استاندارد اساسي در موزه‌ها اعلام كرد و افزود: جنبه‌ي فيزيكي آن از كالبد بنا و جنبه‌ي شيميايي از مشكلاتي كه يك شيء دارد، حفاظت مي‌كند. همچنين كساني كه در موزه‌ها كار مي‌كنند، به‌عنوان كادر مشخص حفاظت هستند كه در استانداردسازي موزه‌ها نقش دارند.
كارگر سرقت را حتا در موزه‌هايي كه همه‌ي استانداردها را رعايت مي‌كنند، يك امر ممكن دانست و گفت: بحث استانداردسازي در موزه‌ها اگر جايگاه و تاثير خود را در جامعه بتواند داشته باشد، مفيد است و به جامعه نفع مي‌رساند.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات