مراسم بزرگداشت چهلمين روز درگذشت قيصر امين‌پور روز گذشته (پنج‌شنبه) در خانه‌ي شاعران ايران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سهيل محمودي كه اجراي مراسم را برعهده داشت، پس از خواندن شعري از امين‌پور، گفت: برگزاري اين مراسم، علاوه بر بزرگداشتي براي قيصر، تذكري معنوي و معرفتي نيز هست.

سپس مشفق كاشاني در سخناني گفت: در مورد شخصيت والاي قيصر سخن بسيار گفته شده و خواهد شد؛ اما هنوز حق او به‌درستي ادا نشده است.

اين شاعر پس از خواندن شعري، بيان كرد: بخشي از اين مراسم به بزرگاني اختصاص يافته كه قيصر از محفل آنان بهره‌مند بود. او هم با هم‌عصران و پيشكسوتان نسل پيش از خود و هم با جوانان ارتباط بسياري داشت و مورد توجه جدي اهل قلم و پيشكسوتان عرصه‌ي ادب بود.

رضا سيدحسيني نيز با بيان اين‌كه از دست دادن قيصر ضربه‌اي بسيار باورنكردني و غيرمنتظره بود، عنوان كرد: چندي پيش در برنامه‌اي خاطره‌اي از قيصر گفتم و همان‌طور كه او مرثيه‌ي خاقاني را در مرگ فرزند من خوانده بود، من نيز مرثيه‌ي جامي را در حق او خواندم و امروز چون كار ديگري از دستم برنمي‌آيد، شعرهايي را از «دستور زبان عشق»، آخرين كتاب قيصر، مي‌خوانم.

محمودي در ادامه‌ي اجراي اين برنامه با اشاره به همكاري قيصر امين‌پور، رضا سيدحسيني، موسي اسوار و عمران صلاحي در مؤسسه‌ي سروش، اظهار كرد: جرقه‌ي بخشي از كارهاي قيصر يعني ترانه‌ها و تصنيف‌هاي او در همين سال‌هاي اوليه‌ي دهه‌ي 70 زده شد، كه همت قيصر در سرودن اين شعرها باعث توليد نيلوفرانه‌ي 1 و 2 با صداي عليرضا افتخاري شد.

محمدعلي چاووشي نيز با بيان خاطراتي از آشنايي خود با قيصر كه منجر به ايجاد اين تصنيف‌ها شده است، گفت: به‌واقع سخن گفتن از قيصر بسيار مشكل است؛ چراكه او انساني فراتر از نرم متعارف آدمياني بود كه مي‌بينيم.

او در ادامه اظهار كرد: براي شعرهاي كاست نيلوفرانه به سراغ قيصر رفتم؛ اما گفت كه تا به‌حال ترانه نسروده است، كه بالأخره توانستيم او را مجاب كنيم ترانه‌هاي نيلوفرانه را بگويد و دو سال نيز شعر گفتن او طول كشيد.

چاووشي افزود: بعدها در اين ترانه‌ها عفت و نجابتي غيرقابل باور ديدم. نيلوفرانه‌ي 1 بالأخره متولد شد و سه‌هزار نسخه از آن منتشر كرديم، كه هزار و 600 نسخه‌ي آن برگشت خورد؛ اما در سال 75 اين اثر به انفجار عظيمي منجر و تيراژ آن ميليوني شد.

مدير مؤسسه‌ي مشكات بيان كرد: نيلوفرانه سرمايه‌ي شگفتي از دانايي و سخن را داراست. نيلوفرانه‌ي 2 به لحاظ ساختار موسيقيايي و دامنه‌ي‌ سازبندي خاص خود بسيار بهره‌مندتر از نيلوفرانه‌ي 1 است و درواقع مانيفست اخلاق قيصر را در نيلوفرانه‌ي 2 مي‌توان ديد.

اين ترانه‌سرا با بيان اين‌كه بين حافظ و قيصر نوعي همانندي وجود دارد، گفت: حافظ در ساحت غزل انقلاب كرد و قيصر نيز حافظانه در شعر معاصر كه بسياري چون مهدي اخوان ثالث به آن دست يافته بودند، فضايي مستقل ايجاد كرد.

در ادامه، حسين يوسف‌زماني ويولون نواخت و محمدرضا عبدالملكيان اظهار كرد: با تصميماتي كه گرفته شده، قرار است به ياد خوبي‌هاي قيصر از سال آينده جايزه‌اي به‌نام اين شاعر راه‌اندازي كنيم.

او سپس شعري را به ياد قيصر امين‌پور خواند.

همچنين مرتضي كاخي در سخناني گفت: تمام عمر قيصر و حتا نوجواني او در راه استكمال يعني رسيدن به كمال بود و او در راه همين استكمال، عيب‌هاي خود را شناخت و به آن‌ها پرداخت.

اين منتقد ادبي در ادامه اظهار كرد: در تمام عمرم نديدم و نشنيدم كه براي هيچ شاعر و هنرمندي اين‌چنين بدرقه‌اي باشكوه انجام شود.

كاخي شعرهاي قيصر را زلال، شفاف، ساده، روان و در عين ‌حال توأم با زباني فاخر و تازه دانست و گفت: شعر قيصر در حافظه‌ي عموم و در حافظه‌ي زمان و زمانه به يادگار مي‌ماند؛ چراكه او بزرگ‌ترين شاعر نسل خود بود.

پس از آن، موسي بيدج درباره‌ي ترجمه‌ي بخشي از شعرهاي قيصر به زبان عربي گفت: شعرهاي قيصر را در هشت كتاب تورق و آن‌ها را به سه ‌بخش تقسيم كردم. بخشي از شعرهاي او غزل و در قالب قدمايي و بخشي شعرهاي نو هستند كه به آرايه‌ها اتكا دارند و براي ترجمه مناسب نيستند.

او افزود: سرانجام 40 شعر قابل ترجمه از قيصر را جمع‌آوري و ترجمه كردم كه قرار است به بيروت فرستاده شود.

بيدج درباره‌ي شعر قيصر گفت: او خود را با شعرش پالايش مي‌كرد، قبل از آن‌كه ديگران را پالايش كند.

در اين مراسم كه با همكاري دفتر شعر جوان، انجمن شاعران ايران و سازمان فرهنگي، هنري شهرداري تهران برگزار شد، شاعراني همچون: قربان وليئي، اسماعيل اميني و راضيه بهرامي شعر خواندند، حسام‌الدين سراج آواز خواند، فيلمي درباره‌ي قيصر امين‌پور به‌نمايش درآمد و نمايشگاهي از كتاب‌هاي اين شاعر فقيد برپا بود.

انتهاي پيام