سيدمهدي حسيني معتقد است: فرآيند آفرينش هنري يك امر باطني و معنوي است كه تاثير آن در درازمدت مشخص خواهد شد.

اين هنرمند نقاش و رييس دانشكده هنرهاي كاربردي دانشگاه هنر، با بيان اين مطلب به خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: هنرمند نقاش از عالم خيال و احساس الهام مي‌گيرد و آن را در قالب تصوير منعكس مي‌كند تا از طريق تصوير به‌عنوان قوي‌ترين نوع انتقال پيام، ميان پيام، احساس و يافته‌هاي خود، از محيط ارتباط برقرار و به مردم منتقل كند.

وي تصريح كرد: قشر فرهيخته اجتماع از طريق آفرينش هنري نقاش پيام را دريافت مي‌كند، اما اجتماعي كه هنرمند با آن در ارتباط است، تنها اين طبقه نيست و ساير طبقات اين ارتباط را از طريق واسطه‌ها مانند رفتار، بيان، نوشته و آموزش دريافت مي‌كنند.

به‌گفته‌ي اين مدرس دانشگاه، آرايش صفحه‌هايي كه در رسانه‌ها به‌چشم مي‌خورد از هنرمند نقاش، طراح و گرافيست الهام گرفته شده است و سپس شكل عملكردي به خود گرفته و در قالب آرايش صفحه، مبلمان، چيدمان فضا و برنامه‌ريزي شهري قرار مي‌گيرند.

به اعتقاد او، نقاشان، موسيقي‌دانان و شاعران در بالاترين راس هرم فرهنگي جامعه قرار دارند و خود را از طريق نمايشگاه، انتشار آثار و يا واسطه‌ها انديشه‌ي خود را به ساير طبقات انتقال مي‌دهند.

حسيني افزود: فعاليت هنرمندان، عملكرد كساني چون ورزشكاران نيست كه بلافاصله در جامعه واكنش داشته باشد؛ بلكه فرآيند آفرينش هنري يك امر باطني، دروني و معنوي است كه تاثير آن در دراز مدت مشخص مي‌شود، ممكن است هنرمندي اثري را خلق كند، اما سال‌ها به‌طول انجامد تا تاثير آن بر جامعه مشخص شود و همگان به ارزش هنري آن دست يابند.

به‌رغم وي، تمامي اتفاقاتي كه در عرصه‌ي صنعت به وقوع مي‌پيوندد، ابتدا در نقاشي و آفرينش هنري روي داده است و زماني كه شكل و طرحي در صنعت نمود كاربردي به دست مي‌آورد دهه‌ها قبل توسط هنرمندان گوناگون به نمايش گذاشته شده كه آغاز بسياري از اشكال صنعتي را مي‌توان در آثار هنرمنداني چون گابو، دلينكيسون و ... ديد.

انتهاي پيام