دادگاه يعقوب يادعلي برگزار شد نيكبخت: با توجه به فرضي بودن شخصيتهاي داستان، برائت موكل را تقاضا كردم
جلسهي محاكمه يعقوب يادعلي در شعبهي 104 دادگاه جزايي ياسوج با حضور وكيل مدافع وي و شاكي پرونده برگزار شد.
صالح نيكبخت در گفتوگو با خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) اظهار داشت كه موكلش در اين جلسه بر اساس كيفرخواست به اتهام توهين، افترا و نشر اكاذيب به قصد تشويش اذهان عمومي در كتابهايش به يكي از اقوام ايراني محاكمه شد.
وي گفت: تنها شاكي پرونده در شكواييه خود، موكل را به اتهامات فوق به قومي كه وي و نويسنده نيز متعلق به آن هستند، متهم كرده است.
نيكبخت افزود: شاكي با اشاره به عبارت يكي از شخصيتهاي داستان كوتاه "زني كه نبود" از مجموعه داستانهاي كوتاه موكل مبني بر اين كه "تكنسين برق هستم، زنم را كتك ميزنم و به اجداد غارتگرم فخر ميكنم و روي مبل نمينشينم، از شطرنج خوشم نميآيد و عاشق شكارم" بدون آن كه نامي از قوم يا محل وقوع داستان آمده باشد، موكل را متهم كرده كه منظور او از اين عبارت ساكنان استان كهگيلويه و بويراحمد بوده است.
نيكبخت ادامه داد: بر اساس اين امر نويسنده متهم شده كه منظورش اين بوده كه افراد اين قوم حتي متخصصان آنها نيز زنان خود را كتك ميزدند يا نميتوانند روي مبل بنشينند يا اجداد آنها غارتگر بوده است.
وي گفت: همچنين در داستان رمان "آداب بيقراري" كه بر اساس آن زني كه بعضي از ديالوگها را به زبان اين قوم شريف ايراني بيان كرده، با وجود داشتن همسر با يك مرد غيربومي روابطي برقرار كرده، به ظن شاكي، به اين قوم توهين شده است.
وكيل مدافع يعقوب يادعلي گفت: در جلسهي دادگاه پس از قرائت كيفرخواست توسط دادستان و دفاع نمايندهي دادستان از آن، اينجانب بيان كردم با توجه به اين كه شخصيتهاي داستان، فرضي و زاييده ذهن نويسنده هستند و اساسا وجود خارجي ندارند و همچنين در آن نوشته، هيچ نامي از قوم يا منطقهاي خاص برده نشده است و صرف بيان بعضي از ديالوگها براي بوميسازي داستان به لهجه يكي از اقوام شريف ايراني، كاشف از قصد و نيت نويسنده نسبت به آن قوم نيست.
وي با اشاره به اين كه شكايت از سه مورد فوق نياز به شاكي خصوصي دارد و جز يك نفر، فرد ديگري شكايت نكرده است، ادامه داد: اتهام انتسابي به موكل از نظر شكلي و ماهوي وارد نيست زيرا يكي از كتابها در سال 77 و ديگري در سال 83 و 84 انتشار و تجديد چاپ شده است، به همين جهت شاكي محترم نميتواند خود را نماد كل قوم متبوع خود دانسته و بايد توجه داشت كه در ميان اين منطقه صدها و هزاران افراد تحصيل كرده و فهيم وجود دارد كه هيچ يك معترض اين موضوع نشدهاند. در حالي كه هر يك از سه اتهام فوق مستلزم وجود شاكياي است كه به طور مشخص مخاطب گوينده يا نويسنده باشد و اتهام وارده عينا متوجه آن باشد.
نيكبخت افزود: اين امر نشان ميدهد كه آنان به خوبي درك كردهاند كه شخصيتهاي يك رمان، مخلوق و زاييده ذهن نويسندهي آن است و چنين افرادي اساسا وجود خارجي ندارند و شكايت در اين مورد با توجه به اينكه نويسنده خود نيز متعلق به همان قوم، از منطقه ديگر است، دليلي ندارد، بنابراين تقاضاي برائت او را مطرح كردم.
نيكبخت در پايان گفت: رياست دادگاه با حوصله تمام اظهارات اينجانب، شاكي و نمايندهي مدعيالعموم را شنيد و پس از 2:30 ساعت رسيدگي، ختم جلسه را اعلام كرد.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
نظرات