امين تارخ گفت: برخلاف تصور بسياري از افراد علي حاتمي فيلمسازي پيشرو و نوآوري بود.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه فارس، همزمان با سومين روز از سمينار «سنت فراموشي» که در تالار فجر دانشگاه شيراز برگزار شد، فيلم «مادر» با حضور امين تارخ ـ بازيگر ـ و عباس بياتي ـ کارشناس سينما ـ نقد بررسي شد.

امين تارخ يکي از بازيگران فيلم «مادر» درباره‌ي نحوه آشنايي‌اش با زنده‌ياد علي حاتمي گفت: آشنايي‌ من با زنده‌ياد حاتمي کاملا اتفاقي و از خوش‌شانسي من بود.

در فيلم «جستجوگر» محمد متوسلاني بودم که حاتمي سرصحنه فيلم آمد و گفت: «هميشه دغدغه ساخت فيلمي در رابطه با «مادر» را داشته‌ است» و من هم با طيب‌خاطر پذيرفتم.

تارخ با اعتقاد بر اينكه علي حاتمي هيچ‌گاه به‌درستي درک نشد، ادامه داد: واقعيت اين است که‌ هيچ‌گاه تلاشي از سوي منتقدين نشد تا نگاهي‌ درست و منصفانه به‌ سينماي حاتمي داشته باشند. سينماي بزرگان ديگر نظير کيميايي و مهرجويي هميشه يک‌ ما به‌ازاي غير ايراني دارند، اما سينماي حاتمي سينماي خاص اوست و ما به‌ازاي خارجي ندارد و سينماي او يک سينماي کاملا ايراني است. سينماي ديگران شايد به‌دليل نگاه سياسي يا هر نوع نگاه ديگري که‌دارند آنچنان که بايد و شايد به درد جامعه ايراني و فرهنگ ما نخورد. نگاه غالب آنها نگاهي تخريب‌گر است، اما اين نوع نگاه در سينماي حاتمي به چشم نمي‌خورد. تارخ گفت: حاتمي يکي‌ از يادداشت‌هاي تقريبا طولاني‌اش را با اين جمله تمام کرده: « من نمي‌توانم قصه ايراني را با الگو و پرداخت اروپايي و غربي بسازم.»

وي ادامه داد: اينقدر در مورد علي‌حاتمي و سينمايش بي‌رحمي شد که حتي ميزانسن‌هاي فيلم‌هاي وي که کاملا برگرفته از فرهنگ ناب ايراني بود هم‌ ناديده گرفته شد، يعني منتقدين حتي حاضر نشدند به‌اندازه يک ميزانسن هم نگاهي درست و منصفانه به‌ سينماي حاتمي داشته باشند. گفته مي‌شد که سينماي وي سينماي کاسه و بشقاب است و خيلي‌ها مدام مي‌گفتند که سينماي وي سينماي به‌رخ کشيدن عناصر معماري ايراني است. حاتمي حتي در حد يک ميزانسن هم تحت تاثير سينماي هاليوود قرار نگرفت.

در حاليکه ما اگر يک دقيقه از يک فيلم هاليوودي يا يک فيلم ايتاليايي و يا حتي فيلم هندي را ببينيم، مطمئن مي‌شويم آن فيلم‌ها متعلق به‌سينماي هاليوود، ايتاليا و هند است. هر کدام از بزرگان خوشنام سينماي ايران هم سايه‌اي از فيلمسازان بزرگ خارجي و سينماي غير را در کارهايشان دارند که با تماشاي هرکدام از آنها مي‌توانيم دقيقا به‌يک فيلم بزرگ و شاهکار سينمايي جهان اشاره کنيم، در حاليکه تنها يک کارگردان در سينماي ما بود که با ديدن آن مي‌توانيم بفهميم متعلق به سينماي ايران است.

وي ادامه داد: سينماي حاتمي سينماي غير نبود. هم در معني و هم در پرداخت اصرار داشت که فيلم ايراني بسازد. علي حاتمي زياد فيلم مي‌ديد اما هيچ‌گاه در صحبت‌هايش هم به فيلمي يا فيلمسازي اشاره نکرده است. حاتمي تمام عناصر سينما را به‌خوبي مي‌شناخت و بر تکنيک‌هاي سينمايي تسلط و احاطه بي‌نظير داشت اما به دنبال پيدا کردن يک چارچوب ايراني بود.

عباس بياتي ـ کارشناس سينما ـ هم حاتمي را ايراني‌ترين فيلمساز سينماي ايران دانست و گفت: زنده‌ياد حاتمي از همان نخستين فيلم‌هايش سراغ قصه‌هاي فولکوريک و شخصيت‌هاي کاملا ايراني رفت و سعي کرد، در غالب چنين قصه‌هايي و با چنين شخصيت‌هايي حرفش را بزند و اين تبديل به زيبايي‌شناسي و نگاه خاص و سبک سينمايي اين فيلم‌ساز شد.

انتهاي پيام