يك عضو انجمن دفاع از ازادي مطبوعات گفت: مطبوعات ايران طي دوران جديد تاريخ ايران شرايط پرفراز و نشيبي را پشت سر گذاشته است و به نظر مي‌رسد دوران سختي را در پيش‌رو دارند. به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) عيسي سحرخيز در چكيده مقاله‌ي خود با عنوان "روزنامه‌نگاري و مطبوعات ايران در بستر اصلاحات " در همايش پژوهشي - تخصصي "مطبوعات در بستر جمهوري اسلامي ايران؛ ديروز، امروز چشم‌انداز آينده" - كه عصر روز پنجشنبه از سوي انجمن دفاع از آزادي مطبوعات در حسينيه‌ي ارشاد برگزار شد - افزوده است: اين تاريخ 170 ساله، انباشته است از دوران اوج و ركود، مملو از مبارزه در راه بسط آزادي و آكنده از فضاي سانسور و خودسانسوري در شرايط حاكميت استبداد و نبود آزادي. وي اعتقاد خود را اين‌گونه بيان كرده است: تاريخ مطبوعات ايران، بيش از آن‌كه شاهد فعاليت آزاد و حرفه‌اي روزنامه‌نگاران باشد، بيش از يك قرن از عمر كوتاه 170 ساله‌ي آن به مبارزات اهالي مطبوعات براي كسب آزادي، استقلال، عدالت و حاكميت قانون گذشته است؛ چه براي رسيدن به حاكميت مشروطه و چه براي نيل به جمهوريت و مردم‌سالاري، شايد ضرباتي هم كه روزنامه‌نگاران و مديران مطبوعات خورده‌اند عمدتا براي نيل به اين اهداف عالي و تحقق آرمان‌هاي ملت و مبارزه با دشمنان آزادي و حقوق بشر باشد. تحليلگران و پيگيران اوضاع سياسي و اجتماعي ايران و پژوهشگران و تاريخ‌دانان به خوبي به اين نكته واقفند كه ايران تنها كشوري در جهان است كه طي يك قرن، شاهد دو انقلاب تمام عيار بوده است؛ انقلاب مشروطه و انقلاب ضد حكومت سلطنتي. اولي براي مهار سلطنت مطلقه و استقرار مجلس و عدالتخانه و حاكميت ملت؛ و هر دو در راه بسط و گسترش آزادي، مردمسالاري و حقوق بشر. وي در اين مقاله با بيان اين كه " برخي از پژوهشگران تاريخ مطبوعات ايران را تا زمان حاكميت اصلاح‌طلبان، به هفت دوره تقسيم كرده بودند و اكنون دوره‌ي هشتمي نيز شروع شده است" دوران‌ها اول تا ششم را به اين شرح طبقه‌بندي كرده است: 1- دوره‌ي مطبوعات دولتي؛ انقلاب (1285 – 1216)، 2- عهد مشروطه؛ استبداد (1299 – 1285)، 3- دوره‌ي خفقان رضاخاني؛ كودتا (1320- 1299)، 4- دوره‌ي بي‌بند و باري؛ كودتا (1332 – 1320)، 5- دوره‌ي اختناق؛ انقلاب (1357 – 1332 )،6- دوره‌ي انقلاب و مصلحت، اصلاحات (1376 – 1357). وي دوره‌ي هفتم را نيز از سال 1383 – 1376 به نام دوره‌ي اصلاح‌طلبي و با اشاره به برداشت خود از چگونگي انتخابات در آن دورن تقسم كرده و از بهار 1383 به بعد را نيز به اعتقاد خود دوران برخورد با آزادي ناميده است. سحرخيز در ادامه‌ي مقاله‌ي خود آورده است: همان‌گونه كه ملاحظه مي‌فرماييد در اين 170 سال و دوران هشتگانه، روزنامه‌نگاران و مطبوعات ايران همواره شاهد دوران اوج و حضيض فعاليت‌ها بوده‌اند؛ برآمده از دوران انقلاب‌ها و اصلاحات و دوران كودتا و خفقان، هر يك از پس ديگري. در هر يك از اين دوران صاحبان قلم يا بر نوك پيكان مبارزه قرار داشته‌اند و بر موج آزادي‌خواهي سوار بوده‌اند و يا در زير سرنيزه‌ي جباران قرار داشته‌اند و يا در برابر سد و بند اقتدارگرايان. وي افزوده است: در اين راه پر فراز و نشيب، صدها روزنامه و مجله توقيف و تعطيل شده و با ده‌ها روزنامه‌نگار خواستار آزادي برخورد شده است. وي در عين حال تاكيد كرده است: مطبوعات و روزنامه‌نگاري ايران در بستر دوران اصلاحات است، با نيم‌نگاهي به گذشته و گوشه‌ي چشمي به افق آينده. انتهاي پيام