بهزاد خواجات گفت: در جشنواره‌ي شعر فجر، جاي صداهايي خالي بود؛ كه اگر داوران تجهيز بيش‌تري مي‌شدند، جشنواره با استقبال بيش‌تري مواجه مي‌شد. اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: نتايج را ديدم. قبلا هم گفته بودم كه پيش‌داوري نمي‌كنم. با نتايجي كه اعلام شد، 50 درصد انتخاب‌ها خوب بوده و بقيه خوب نبوده است. اما داوران مي‌توانستند مجهزتر از اين باشند. به‌نظر، در بخش سنتي اين جشنواره كساني كه انتخاب شدند، بد نبوده‌اند؛ چراكه محمدعلي بهمني و حسين منزوي كساني هستند كه حق‌شان بايد ادا مي‌شد. در عين حال جاي سيمين بهبهاني در حوزه غزل معاصر خالي بود. وي با اشاره به انتخاب‌هايي كه اين جشنواره در شهرستان‌ها داشته است، توضيح داد: در زمينه‌ي جغرافيايي تقديرهايي شد و اين موضوع قدري قضيه را شلوغ كرد و جشنواره و داوري‌ها مقداري پخش و پلا شدند؛ اما اين سوال پيش آمد كه در خوزستان و گيلان كه بويژه در دهه‌ي 70 در عرصه‌ي شعر نقش داشته‌اند، چرا پايگاه شعر انتخاب نشدند، و جاي اين دو استان خالي بود؟ خواجات اعتقاد دارد: هيچ جشنواره‌اي نمي‌تواند به روند شعر يك كشور كمك كند و به‌نظر، جشنواره‌يي ديدن شعر، نمي‌تواند نتايج خوبي داشته باشد. بهتر است هزينه‌اي كه براي جشنواره مي‌شود، در روزهاي سال تزريق شود. او همچنين درباره‌ي داوري‌هاي جشنواره شعر فجر گفت: هر هيات داوري بر اساس معيارهايش حق دارد عده‌اي را انتخاب كند و عده‌اي را انتخاب نكند. هيات داوران به ناچار سليقه‌هاي خود را دارند. شايد اگر من و ديگراني هم در هيات داوري بوديم، عده‌اي ناديده گرفته مي‌شدند. اين شاعر، سياست جشنواره شعر فجر امسال را تقدير از كارهاي كرده شاعران دانست و ادامه داد: اين جشنواره به صداهاي موجود توجه نداشت. به‌طور كلي جرياني در شعر امروز وجود دارد كه انحرافي است و جزو تنه فرهنگي و اجتماعي ما نيست. اما در اين جشنواره حتا بايد به اين جريان هم توجه مي‌شد و اجازه مي‌داد كه اين جريان هم بيايد و در كنار ساير آثار داوري شود و محك بخورد؛ نه اين‌كه به‌طور كلي آن‌را ناديده بگيريم. وي با اشاره به صحبت‌هاي دبير جشنواره شعر فجر كه گفته بود عده‌اي از شاعران ما شعر پاريسي مي‌گويند، يادآور شد: مختصات اين حرف عليرضا قزوه براي من مشخص نشده است. درست است كه تقليد از فرهنگ ديگر، بدون درك آن نادرست است، اما ما فرهنگ جهاني شعر هم داريم. گوته و حافظ جزو فرهنگ جهاني شعر هستند. اين‌جور نگاه كردن، ديدگاه تك‌محوري است؛ زيرا ما از هر شعري در كشورهاي ديگر مي‌توانيم استفاده كنيم؛ چراكه فرهنگ‌ها به سياست‌ها ربطي ندارند. خواجات شرط ملي شدن جشنواره شعر فجر را شنيده شدن صداهاي انحرافي شعر در كنار ساير جريان‌ها ذكر كرد و افزود: يك جشنواره ممكن است به حركت شعري كمك كند، ولي فضاي شعر به جشنواره احتياج دارد، تا به جرياني مانند شعر، توجه بيش‌تري شود؛ ولي بايد مشكلات و حساسيت‌ها را كم‌تر كنيم. موضع‌گيري عده‌اي در اين راه اشتباه است. بايد بگذاريم يك ديكته نوشته شود و بعد آن‌را غلط ‌گيري كنيم. انتهاي پيام