سرپرست‌هاي هيات‌هاي كاوش تنگه‌ي بلاغي در ادامه‌ي همايش آخرين دستاوردهاي كاوش‌هاي باستان‌شناسي تنگه‌ي بلاغي گزارش‌هايي از كاوش‌هاي انجام‌شده و نتايج آن ارايه كردند. به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، پس از سخنان رضا حيدري درباره‌ي فصل دوم كاوش در محوطه‌ي 64 تنگه‌ي بلاغي و يافته‌هاي آن، علي اسدي ـ سرپرست ايراني هيات مشترك ايران و لهستان ـ درباره‌ي كاوش‌ها و نتايج فصل نخست و سوم محوطه‌ي 64 تنگه‌ي بلاغي توضيح داد. به گفته‌ي او يكي از يافته‌هاي مهم در ترانشه‌ي 27، ظرفي با نقش‌هاي برجسته و سفال‌هاي اعلاي هخامنشي بوده‌اند كه چسباندن قطعه‌هاي اين ظرف‌ها،‌ ظرفي با نقش‌هاي افزوده‌ي شكار و شير را نشان داد؛ اين ظرف به‌طور كامل پيدا نشد و به‌نظر مي‌رسد، بقيه‌ي قطعه‌هاي آن در بخش‌هايي باشند كه هنوز كاوش نشده‌اند. وي به‌عنوان نتيجه‌گيري كلي، گفت: محوطه‌ي 64 بيشترين تداوم استقراري را دارد. در پايان گزارش اسدي، يكي از حاضران از وي پرسيد كه آيا كاوش در محوطه‌ي 64 كافي بوده است يا خير؟ و آيا اين محوطه را مي‌توان زير آب برد؟ كه او پاسخ داد: نمي‌توان گفت كه يك محوطه به‌طور كامل بررسي شده و تمام ساختار‌هاي آن به‌دست آمده است. اگر به اختيار ما باشد، تعداد فصل‌هاي بيشتري كاوش مي‌كنيم؛ گرچه اكنون نيز اين سه فصل كاوش اطلاعات خوبي داشته‌اند و بايد مسائل به‌طور كلي بررسي شوند و آنچه به صلاح كشور است، انجام شود. در بخش ديگر اين همايش، مژگان سيدين ـ سرپرست ايراني هيات‌ مشترك ايران و آلمان ـ گزارشي را از كاوش‌هاي محوطه‌هاي 91، 119، 73 و 131 ارايه كرد. محمدتقي عطايي ـ سرپرست ايراني هيات مشترك ايران و فرانسه ـ نيز در گزارش خود، توضيح داد: هدف اصلي اين هيات، شناخت و كاوش محوطه‌هاي دوره‌ي هخامنشي بود كه در دو محوطه‌ي 85 و 88 تنگه‌ي بلاغي كاوش انجام شد. كاوش محوطه‌ي كوهستاني 88 تنگه‌ي بلاغي قبرهاي منفرد را از اواخر دوره‌ي فراهخامنشي معرفي كرد كه بسياري از آن‌ها در طول زمان‌هاي بسيار دور غارت شده بودند، به‌گونه‌اي كه از هفت گور كاوش‌شده فقط دو گور، اسكلت درجا داشتند. وي افزود: كاوش‌هاي فصل دوم اين هيات در محوطه‌ي 34 به شناسايي ساختماني با يك ايوان چهار ستونه از دوره‌ي هخامنشي منجر شد. اگرچه اين محوطه آسيب‌هاي فراواني ديده است، اما كاوش‌هاي انجام‌شده اثبات كردند كه نقشه‌ي اين بنا قابل شناسايي است. او اظهار كرد: در شمال بخش دروني بنا، يك ديوار قائم‌الزاويه ديده مي‌شود؛ اما از كم و كيف فضا‌هاي شمالي اين ديوار مطمئن نيستيم و براي دانستن چگونگي فضا‌هاي اين قسمت، كاوش‌ها بايد ادامه يابند. به گزارش ايسنا، عليرضا عسگري ـ سرپرست ايراني هيات كاوش مشترك ايران و ايتاليا ـ اهداف كاوش در محوطه‌هاي 76 و 77 را به اين‌شكل بيان كرد: شناخت بهتر و دقيق سفال‌هاي دوره‌ي پس از هخامنشي تا آغاز دوره‌ي ساساني، بررسي تطبيقي يافته‌ها با نزديك‌ترين استقرار دوره‌ي فراهخامنشي، بررسي و درك بهتر دلايل شكل‌گيري اين استقرار، كاركرد آن و نسبت احتمالي آن با بقاياي آثار باستاني هم‌جوار آن، كه نتايج كاوش در اين دو محوطه نشان دادند، در دو محوطه‌ي 76 و 77 تنگه‌ي بلاغي دست كم پنج مرحله‌ي سكونتي وجود داشته است. در بخش پاياني اين همايش، حسن فاضلي نشلي ـ رييس پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي سازمان ـ با بيان اين‌كه هدف از اين همايش دسته‌بندي علمي كاوش‌هاي انجام‌شده بود، گفت: بناي كار ما، تحقيقات كارشناسان است و در حقيقت آنها نتيجه را اعلام مي‌كنند و ما عمل مي‌كنيم. وي سپس از دكتر صادق ملك شهميرزادي، عباس عليزاده، مهدي موسوي و مسعود آذرنوش براي ارايه‌ي يك نتيجه كلي از بحث‌هاي مطرح‌شده دعوت كرد. آذرنوش ـ باستان‌شناس ـ در اين بخش، تاكيد كرد: اين فعاليت‌ نجات‌بخشي، اگر بي‌نظير نباشد، بسيار كم‌نظير است. ملك ـ باستان‌شناس ـ نيز توضيح داد: دليل حضورم در اين سمينار اين بود كه با وجود 45 سال كار باستان‌شناسي، هيچ‌گاه فرصت انجام كاوش‌هاي نجات‌بخشي براي من پيش نيامده است، آن هم كاوش‌هايي كه باستان‌شناس بايد در كم‌ترين زمان بيشترين اطلاعات را به‌دست آورد. همچنين عليزاده ـ باستان‌شناس ـ اظهار داشت: اين كاوش نجات‌بخشي از دو ديدگاه قابل توجه است؛ اول همكاري سازمان ميراث فرهنگي براي نخستين‌بار با موسسه‌هاي بين‌المللي كه جنبه‌ي مثبتي دارد و ديگر اين‌كه اگر اطلاع‌رساني درستي انجام شده بود، درباره‌ي آب‌گيري سد سيوند اين‌چنين بحث وجود نداشت؛ زيرا عده‌اي هستند كه هدف سياسي دارند و براي آنها حتا توضيح دادن مساله هم فايده‌اي ندارد و عده‌اي ديگر نيز اطلاع دقيقي ندارند. وي ادامه داد: اگر برنامه‌اي در صدا و سيما با حضور كارشناسان سد و ارايه‌ي نقشه‌هاي سه‌بعدي برگزار و اطلاع‌رساني كافي نيز مي‌شد، وضعيت فرق مي‌كرد. اين درحالي است كه مهم‌ترين اسلحه در 50 سال آينده آب شيرين خواهد بود، نه نفت؛ لذا كشوري كه آب شيرين خود را نتواند كنترل كند، فاتحه‌اش خوانده است. عقيده‌ي من اين است كه با اين شرايط ما به‌عنوان باستان‌شناس نبايد جلوي اين كار را بگيريم و نمي‌توانيم بگيريم. تنها كار مفيد اين است كه چنين فعاليت‌هاي نجات‌بخشي را انجام دهيم. در ادامه، موسوي ـ معاون پژوهشي پژوهشگاه سازمان ـ هدف از برگزاري اين همايش را بررسي نتايج كاوش و اطلاع‌رساني ارزيابي و بيان كرد: مطمئن باشيد، نمايندگان شما در سازمان ميراث فرهنگي، تمام مراحل مربوط به اين كار را با قطعيت بررسي مي‌كنند، همان‌گونه كه دولت با جديت بر كوتاه شدن برج جهان‌نما پافشاري كرد. اكنون سازمان ميراث فرهنگي و پژوهشكده، نظر كل كارشناسان را درباره‌ي آب‌گيري سد سيوند خواهند گرفت و نظر نهايي را اعلام خواهند كرد. يكي از اعضاي انجمني غيردولتي پس از سخنان موسوي، گفت: در دلسوزي كارشناسان شكي نداريم و اگر از دلسوزي مسؤولان ميراث فرهنگي نيز اطلاع داشتيم، ديگر نگراني وجود نداشت. وي همچنين با انتقاد از سخنان عليزاده، افزود: طبق اعلام قبلي قرار بر اين بود كه نتيجه‌ي نهايي آب‌گيري سد سيوند در اين همايش اعلام شود. فاضلي نيز در پاسخ به پرسش برخي حاضران در همايش، گفت: اين جلسه درباره‌ي باستان‌شناسي در تنگه‌ي بلاغي برگزار شده است و نتيجه‌ي نهايي درباره‌ي آب‌گيري سد سيوند بعدها اعلام مي‌شود. سيدطه هاشمي ـ رييس پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ 23 دي‌ماه در پاسخ به پرسشي درباره‌ي آب‌گيري سد سيوند، گفته بود: اين تصميم‌گيري مديريتي نيست كه بتوان گفت، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به‌عنوان سطوح مديريتي تصميم مي‌گيرد. اكنون باستان‌شناسان مختلفي از داخل و خارج كشور درحال بررسي و كاوش در اين منطقه‌اند؛ اين باستان‌شناسان 30 دي‌ماه نتيجه‌ي نهايي كاوش‌هاي خود را اعلام مي‌كنند و حوزه‌ي مديريتي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري تابع نظر كارشناسي است؛ اگر كارشناسان اين عرصه اعلام كنند، هيچ مشكلي آثار را تهديد نمي‌كند، آب‌گيري سيوند روند خود را طي خواهد كرد؛ ولي اگر باستان‌شناسان اعلام كنند، خطري براي آثار وجود دارد، مسلما اجازه‌ي كار را نمي‌دهند. انتهاي پيام