كاوش‌هاي باستان‌شناس تپه‌ي ابوفندوا با هفت‌هزار سال قدمت ازسوي هياتي 30 نفره به سرپرستي مشترك ليلي نياكان از پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي و عباس عليزاده از موسسه‌ي شرق‌شناسي آمريكا از فردا (18 مهرماه) آغاز مي‌شود. در اين هيات 26 باستان‌شناس ايراني و باستان‌شناساني از كشورهاي تركيه و انگلستان حضور دارند. ليلي نياكان با اعلام اين مطلب، ابوفندوا را يكي از مهم‌ترين محوطه‌ها در رابطه با تحولات فرهنگي اواخر دوره‌ي پيش از تاريخ و آغاز تاريخي در جنوب غربي ايران دانست. به گفته‌ي وي اين تپه يكي از سه مركز عمده‌ي جمعيتي در خوزستان پس از شوش و چغاميش در پنج‌هزار سال پيش بوده است. چغاميش پيش‌تر توسط پرفسور دلوگاز و هلن كنتور بررسي و كتاب آن نيز سال گذشته ميلادي به همت دكتر عليزاده در آمريكا چاپ شده است. شوش نيز ازسوي هيات فرانسوي بررسي، شناسايي و كاوش شده است. نياكان ابوفندوا را تنها مركز جمعيتي خوزستان خواند كه توالي فرهنگي از دوره‌ي شوشان متاخر I تا پايان دوران نگارش داشته است. سرپرست هيات باستان‌شناسي اين تپه‌ي تاريخي با اشاره به ترانشه‌ي كوچكي كه در اواخل سال 1340 ازسوي دكتر نگهبان در اين محوطه زده شده است، گفت: پس از اين تاريخ و بررسي سال 1973 جانسون در اين تپه هيچ‌گاه كاوش‌هاي روش‌مندي در اين محوطه انجام نشده است. به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا، براساس گزارش‌ مندرج در مجله‌ي هفت‌تپه شماره‌ي 43 ارديبهشت سال 1345 و طبق اظهار نظر دكتر نگهبان در اين تپه از نخستين تمدن بشري متعلق به هفت‌هزار سال پيش آثاري به‌دست آمده و سپس به ترتيب آثار تمدن‌هاي ديگر تا عصر اسلامي كشف شده‌اند. به گفته‌ي وي آثار كشف‌شده از تپه‌ي يادشده بيان‌گر آن بوده‌اند كه بشر چگونه با شهرنشيني و ساير مظاهر تمدن آشنا شده است. اكنون ابوفندوا شامل دو بخش بالايي و بخش‌ دامنه‌اي است. يك كانال جديد آبياري از وسط اين محوطه عبور داده شده و بخشي از هر دو قسمت را از بين برده است. اين تپه در بخش غربي دشت شوشان و 11 كيلومتري جنوب شوش و شرق رودخانه‌هاي كرخه و شائور واقع شده است. اين محوطه، وسعتي برابر 10 هكتار و يا كمي بيشتر دارد. انتهاي پيام