ادبيات جدي بايد نوشته شود، حتا اگر چاپ نشود؛ اين ادبيات است كه قدرت دارد و جدي است. خاطره حجازي با بيان مطلب بالا در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: البته بهتر است كه از عنوان ادبيات عامه‌پسند استفاده نكنيم، چرا كه اين‌طور به سليقه عوام و توده مردم بي‌احترامي كرده‌ايم. بهتر است لفظ ادبيات بازاري را به كار ببريم كه در حد نازل‌تري قرار دارد. وي با بيان اين مطلب كه ممكن است نسبت به ادبيات جدي حساسيت بيش‌تري باشد، افزود: ولي اين بدان معنا نيست كه خواننده ادبيات بازاري چون دقيق نيست، روي اين ادبيات حساسيت كم‌تري وجود دارد. بلكه به نظر من خواننده اين نوع ادبيات بسيار هم دقيق است و جزءجزء كلمات و صحنه‌ها را در خاطر دارد. ضمن اين‌كه نمي‌توان حكم كلي داد كه نسبت به ادبيات جدي حساسيت بيش‌تري وجود دارد. اين داستان‌نويس درباره مميزي ادبيات جدي متذكر شد: كساني كه مميزي مي‌كنند، ادبيات بازاري‌خوان نيستند؛ آن‌ها ادبيات جدي‌خوان‌اند، و به اين دليل اين ادبيات را جدي‌تر مي‌خوانند و آن‌را جدي مي‌گيرند. وي با اشاره به نقش نويسندگان در توليد ادبيات جدي و توجه به سليقه مخاطب اظهار داشت: نويسندگان جدي‌نويس ما نقش خود را خوب ايفا نمي‌كنند و مي‌خواهند خود را ايزوله كنند، در حالي كه بايد به سليقه مخاطب توجه داشته باشند؛ چرا كه آنان در بالا بردن سليقه توده نقش مهمي دارند. ابتدا بايد ديد كه چرا مردم بيش‌تر ادبيات عامه‌پسند مي‌خوانند و تازه جدي هم مي‌خوانند. در اين ميان به نظر من 90درصد تقصير بر گردن نويسنده ادبيات جدي است كه سعي نمي‌كند سليقه مردم را بالا ببرد و در اين ميان، تنها 10درصد مردم و سازمان‌ها مقصرند. حجازي ادامه داد: بايد ديوار سرد و شيشه‌يي كه ميان نويسندگان و مردم وجود دارد، شكسته شود و نويسندگان در پي اين باشند كه مردم چه چيز را بيش‌تر مي‌پسندند؛ آن‌وقت است كه با توليد داستان خوب مردم را مي‌توان جذب كرد. او پيچيده نوشتن را شرط ادبيات جدي ندانست و يادآور شد: نويسنده لازم نيست براي خلق ادبيات جدي حتما پيچيده بنويسد؛ بلكه اگر در سادگي پيچيدگي باشد، مردم بيش‌تر جذب مي‌شوند. من اگر نتوانم به عنوان معلم جامعه حرفم را ساده بزنم، توده مردم جذب نخواهند شد؛ حتا اگر در ذهنم حرف بزرگي باشد. حجازي معتقد است: حرف بزرگ براي روشنفكر ايراني هضم نشده تا قابل انتقال باشد، البته صحبت شعر در اين ميان جداست. از وقتي كه وزن را كنار گذاشتيم، بسياري از مخاطبان خود را نيز از دست داديم، ولي امروز با استفاده از زبان ساده و ممتنع كم‌كم داريم مخاطبان‌مان را به دست مي‌آوريم. در داستان هم بايد اين اتفاق بيفتد. با ساده‌گويي است كه مخاطب جذب اثري خواهد شد. او مشكلات مربوط به چاپ و سانسور را دليل موجهي براي توليد نشدن ادبيات جدي ندانست و متذكر شد: اگر ادبيات جدي وابسته به چاپ است، بهتر است بميرد. ادبيات جدي آن‌قدر بايد پرقدرت باشد كه در صورت چاپ نشدن هم حرفش را بزند. نويسنده جدي مي‌نويسد و اثرش را در صندوق‌خانه مي‌گذارد، و حتا اگر چاپ نشود، او بايد بنويسد. انتهاي پيام