علي‌اشرف درويشيان معتقد است: هر چه فشار بر ادبيات جدي زيادتر شود، بازار ادبيات عامه‌پسند و سطح پايين رو به گرمي مي‌رود. اين داستان‌نويس در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزار دانشجويان ايران (ايسنا) همچنين عنوان كرد: در ادبيات داستاني جدي مسائل جدي جامعه تصوير مي‌شوند و اين به مذاق كساني كه مي‌خواهند محدويت‌هايي براي اين نوع ادبيات ايجاد كنند، خوش‌ نمي‌آيد. وي با بيان اين مطلب كه حتا با محدود كردن ادبيات عامه‌پسند نيز مخالف است، يادآور شد: من به‌طور كلي با سانسور حتا در زمينه ادبيات عامه‌پسند هم مخالفم و معتقدم هر كسي مي‌تواند افكار و آراي خود را به صورت‌هاي مختلف و در سبك‌هاي مختلف بيان كند؛ ضمن آن‌كه معتقدم ادبيات عامه‌پسند نيز مي‌تواند علاقه به خواندن و كتاب را در نوجوانان و جوانان ما و افرادي كه تازه شروع به مطالعه مي‌كنند، زياد كند. درويشيان در عين حال متذكر شد: اين موضوع هم كه در مقابل ادبيات عامه‌پسند، فشار به ادبيات جدي وارد شود، چندان كار درستي نيست. اين داستان‌نويس پيشكسوت ادبيات جدي را باعث ارتقاي سطح فكر و انديشه مردم دانست و توضيح داد: اگر در جامعه ما در آموزشگاه‌ها و مدرسه‌ها، معلمان ادبيات، آن‌قدر آزادي داشته باشند كه دانش‌آموزان و علاقه‌مندان به ادبيات را راهنمايي و آن‌ها را مرحله به مرحله از ادبيات عامه‌پسند به‌سوي ادبيات جدي‌تر و سطح بالاتر راهنمايي كنند، رشد فكري و ذوق ادبي خوانندگان را موجب خواهد شد؛ كاري كه در دوره ما توسط دبيران ادبيات انجام مي‌شد. وي گفت: متاسفانه امروز چنين معلماني در آموزش و پرورش ما وجود ندارند يا خيلي در اقليت هستند. او ادامه داد: امروز متاسفانه با ادبيات جدي برخورد درستي نمي‌شود و معمولا روي آثار نويسندگاني كه شهرتي كسب كرده‌اند، حساسيت بيش‌تري وجود دارد و اين واضح است كه نويسندگان عامه‌پسند يا فيلمسازاني كه مسائل پيش پا افتاده را كار مي‌كنند، خوانندگان و بينندگاني در بين عوام دارند و مورد استقبال قرار مي‌گيرند. اما وقتي مسائل جدي‌تر به عمق اجتماع پرداخت و موضوع‌ها با روش علمي‌تر بررسي شد، و البته در خلال سطرها به بسياري از نابساماني‌ها اشاره شد، با محدوديت بيش‌تري در مقايسه با ادبيات عامه‌پسند سطحي بازاري كه افراد سطحي با سواد سطح پايين را اشغال مي‌كند، مواجه مي‌شود. انتهاي پيام