حميدرضا هدايتي ـ گزارشگر برتر جشنواره داخلي راديو ايران و كارگردان تئاتر ـ سوژه‌هاي كاري خود را از طريق ياد‌آوري ديده‌ها و شنيده‌هايش به دست مي‌آورد و از نظر او گزارش مانند يك قصه و درام از آغاز و پايان تشكيل شده است.

هدايتي در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس راديو ايسنا، تفاوت گزارشگر راديو و تلويزيون را در شكل‌ كاري و نوع انتخاب موضوع دانست و ياد‌آور شد: يك گزارشگر نه فقط در حوزه راديو، بلكه در ساير حوزه‌ها بايد شنونده‌ي خوب و صادقي باشد و نوع ارتباطش با مردم در مقايسه با ديگر رسانه‌ها صميمي‌تر باشد.

اين كارگردان تئاتر با بيان اين كه به خط قرمزها عادت كرده و آن را بخشي از مسؤوليت كاري خود مي‌دانم، خاطرنشان كرد: براي جلوگيري از خودسانسوري در فرد بايد مراقب خط قرمزها باشيم كه در جان و روح آدمي نفوذ نكند.

هدايتي يكي از دلايل موفقيت كاري خود را داشتن تجارب كاري در زمينه كارگرداني تئاتر دانست و ادامه داد: هيچ منبع آموزشي براي گزارشگر جز وجود كلاس‌هايي از طرف سازمان وجود ندارد.

اين گزارشگر راديو با بيان خاطره‌اي از دوران كاري‌اش در برنامه‌ي «راه شب» پرداخت: يكي از دفعاتي كه براي تهيه گزارش به بيرون رفته بودم به علت سرماي شديد و حضور نداشتن كسي در خيابان، تنهايي خود را با توجه به شرايط حاكي در خيابان سوژه برنامه قرار داده و گزارش قابل توجهي را تهيه كردم.

حميدرضا هدايتي در پايان راديو را به عنوان يكي از رسانه‌هاي برتر خواند و افزود: گزارشگر راديو نبايد به تصويرسازي بپردازد. بلكه بايد قدرت تخيل مخاطب را به كار بندد تا مخاطبان از طريق گزارش بتوانند خود فضا و آدم‌ها را به تصوير بكشند.

انتهاي پيام