روزنامه‌ي وال استريت ژورنال يكي از متنفذ‌ترين روزنامه‌هاي اقتصادي دنيا است كه در نيويورك منتشر مي‌شود؛ روزنامه‌اي كه تيراژ آن در سال 2005 به 2/6 ميليون نسخه رسيد. اين روزنامه همچنين در آسيا و اروپا نيز منتشر مي‌شود. مهمترين رقيب وال استريت ژورنال به عنوان روزنامه‌اي اقتصادي فايننشيال تايمز در لندن است كه داراي چند ويرايش بين‌المللي نيز مي‌باشد. مالك وال استريت ژورنال شركت داوجونز است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) وال استريت ژورنال به پوشش اخبار مالي و تجاري آمريكا و بين‌المللي مي‌پردازد. وجه تسميه‌ي اين روزنامه قرار داشتن دفتر مركزي آن در خيابان وال استريت در نيويورك است. اين خيابان قلب مالي و تجاري منطقه و مقر بازار بورس نيويورك مي‌باشد. وال استريت ژورنال در 8 ژوييه 1889 بوسيله چارلز داو، ادوارد جونز و چارلز برگسترسر بنيان نهاده شد. اين روزنامه در ابتدا براي پوشش دادن به اخبار اقتصادي و هم چنين حمايت از سهام‌هاي شركت داوجونز تاسيس گرديد. توجه وال استريت به اخبار و رويدادهاي ريز، توجه به خواست‌هاي خوانندگان و مردم و پوشش فراگير و همه جانبه‌ي يك موضوع از همان ابتدا باعث جلب اعتماد مردم شد. اين روزنامه با همين رويه به كار ادامه داد تا اينكه در دوران ركود اين روزنامه براي ادامه حيات مجبور شد از اهداف اوليه كه انعكاس صرف رويدادهاي تجاري و اقتصادي بود فاصله بگيرد و به موضوعات ديگر و مورد توجه مردم روي بياورد. در اين مقطع وال استريت ژورنال حوزه‌ي فعاليت خود را وسيع‌تر كرد و به موضوعات اجتماعي، فرهنگي، ادبيات و هنر نيز پرداخت. بعد از جنگ جهاني دوم اين رويه كم‌رنگ‌تر شد و وال استريت ژورنال دوباره به رويه سابق برگشت. وال استريت تاكنون 29 بار جايزه‌ي پوليتزر را به خود اختصاص داده است از جمله در سال‌هاي 2003 و 2004 اين جايزه را به دليل ژورناليسم تبييني و توضيحي خود دريافت داشت. يكي از نكاتي كه همواره گردانندگان وال استريت ژورنال بدان افتخار مي‌كنند نوع خوانندگان اين روزنامه است. 60 درصد خوانندگان وال استريت ژورنال را مديران رده بالا با ميانگين درآمد 191 هزار دلار، خانه‌هايي با ميانگين ارزشي 2/1 ميليون دلار و با ميانگين سني 55 سال تشكيل مي‌دهند. در دهه 1960 وال استريت ژورنال مبادرت به چاپ دو ستون روزانه در صفحه‌ي اول كرد كه يكي از ستون‌ها تحليلي و اختصاصي پيرامون تجارت و اقتصاد بود و ديگري به موضوعي جالب يا در خور توجه مي‌پرداخت. اين روزنامه كه از دوشنبه تا جمعه منتشر مي‌شود حاوي جديد‌ترين اخبار و گزارش‌هاي اقتصادي و تجاري جهان است كه به صورت طبقه‌بندي شده به همراه تحليل‌ها و گمانه‌زني‌هاست. وال استريت ژورنال كه به طور همزمان در 10 نقطه آمريكا منتشر مي‌شود در بيشتر شهرهاي بزرگ و پر اهميت به لحاظ اقتصادي دنيا خبرنگار دارد و همواره تحليل‌ها را به روز و همزمان با خبر آنها درج مي‌كند. در سپتامبر 2005 اين روزنامه مبادرت به انتشار هفته نامه‌اي كرد كه آن را براي مشتركانش مي‌فرستد. اين حركت يادآور 30 سال پيش است كه وال استريت ژورنال تنها روزهاي شنبه منتشر مي‌شد. انتشار هفته نامه با هدف جذب آگهي‌هاي بيشتر صورت گرفته است. در حال حاضر وال استريت ژورنال به صورت الكترونيكي نيز خوانندگان زيادي دارد به طوري كه در سال 2004 تعداد مشتركان اخبار الكترونيكي آن 712 هزار نفر بود. وال استريت ژورنال در آمريكا بهترين روزنامه به لحاظ توزيع و پرتيراژ‌ترين به شمار مي‌رود و توجه به روزنامه در زمان حال تنها به مسايل اقتصادي محدود نشده است و بنابر تجربه‌ي پيش از جنگ جهاني دوم كوشيده است تا مسايل و موضوعات ديگر را هم تحت پوشش قرار دهد. فارغ از تحليل‌هاي اقتصادي و تجاري كه در وال استريت منتشر مي‌شود تحليل‌هاي سياسي، اجتماعي و هنري آن نيز در سطح بسيار بالايي قرار داشته و بسياري از تحليلگران و منتقدان صاحب نام در اين نشريه مي‌نويسند. وال استريت ژورنال داراي بخش‌هاي مختلفي به شرح زير است: 1- بخش اول كه عبارت است از اخبار شركت‌هاي آمريكايي و بين‌المللي و هم‌چنين گزارش‌هاي سياسي و اقتصادي؛ 2- بخش دوم شامل اخبار مربوط به بازار مي‌باشد از جمله اخبار مربوط به تكنولوژي، رسانه‌ها و صنايع بازايابي. اين بخش در 23 ژوين 1980 آغاز به كار كرد؛ 3- بخش پول و سرمايه كه به پوشش و تحليل اخبار مربوط به بازارهاي مالي بين‌المللي مي‌پردازد. اين بخش در 3 اكتبر 1988 آغاز به كار كرد؛ 4- بخش شخصي كه سه‌شنبه و پنج شنبه‌ها منتشر مي‌شود و به پوشش اخبار مربوط به سرمايه‌گذاري‌هاي شخصي، مشاغل و فعاليت‌هاي فرهنگي مي‌پردازد. اين بخش در 9 آوريل 2002 آغاز به كار كرد؛ 5 - بخش پايان هفته كه روزهاي جمعه منتشر مي‌شود و شامل مطالب و اخباري درباره‌ي مستغلات، سفر و ورزش مي‌باشد. اين بخش در 20 مارس 1998 آغاز به كار كرد؛ 6 - بخش علايق كه روزهاي شنبه منتشر مي‌شود و با هدف پر كردن اوقات فراغت خوانندگان مطالبي از جمله آشپزي، تغذيه، سرگرمي، فرهنگ، كتاب و امور منزل را پوشش مي‌دهد. وال استريت ژورنال به طور متوسط 96 صفحه دارد و به لحاظ گرافيكي روزنامه‌ي ويژه‌اي است كه صفحه آرايي متمايزي در مقايسه با ساير روزنامه‌ها دارد و اين در حاليست كه اين روزنامه توانسته با ارايه جداول و آمارهاي مختلف در كنار خبرها به جلب مخاطب و در عين حال امر مهم انتقال سريع مفاهيم و داده‌ها مبادرت كند. به لحاظ مشي فكري وال استريت ژورنال را مي‌توان نوعا پيرو مشرب محافظه‌كاري آمريكايي و ليبراليسم اقتصادي دانست. اين روزنامه‌ ديدگاهي سرسختانه در حمايت از بازار آزاد دارد و در عرصه‌ي سياست و حكومت از مشي و سياست نئومحافظه‌كاري آمريكا تبعيت مي‌نمايد. اين روزنامه هم چنين در امر مهاجرت نگرشي تجاري به اين پديده دارد و خواستار اصلاح قانون مهاجرت است به طوري كه حامي پر و پا قرص مرزهاي باز و قانوني كردن وضعيت مهاجران غير قانوني مي‌باشد. ديدگاه‌هاي وال استريت ژورنال به دليل تاكيد بر مردمان آزاد و بازارهاي آزاد شباهت زيادي با هفته نامه‌ي اكونوميست دارد. در بحث اقتصادي از رژيم‌هاي نرخ ارز ، وال استريت ژورنال حامي پرو پاقرص نرخ‌هاي ثابت ارز در قبال نرخ‌هاي شناور ارز است. اين عليرغم حمايت و احترام آن به بازارهاي آزادي مي‌باشد. به عنوان مثال گردانندگان وال استريت ژورنال به شدت حامي تثبيت نرخ يوآن چين در برابر دلار مي‌باشند در حالي كه سياستمداران آمريكا با اين تثبيت مخالف هستند. وال استريت ژورنال با حركت تدريجي چين براي شناور كردن نرخ يوآن در برابر دلار مخالف است و معتقد است كه تثبيت نرخ يو‌آن در برابر دلار هم به نفع آمريكا است و هم به نفع چين. وال استريت ژورنال اولين جوايز پوليتزر خود را در سال‌هاي 1947 و 1953 به خاطر سرمقاله‌هاي خوبش از آن خود كرد. اين روزنامه ادعا مي‌كند كه صفحات و كاركنان خبري و ويراستاري آن كاملا از هم مستقل هستند. وال استريت ژورنال در قطع متوسط بلند به صورت چهار رنگ بر روي كاغذ سفيد به چاپ مي‌رسد. انتهاي پيام