جزاير سليمان، مجمع الجزايري است متشكل از 10 جزيره كه در شمال شرق استراليا و شرق گينه نو پاپوآ و در جنوب اقيانوس آرام واقع شده است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) آب و هواي جزاير سليمان استوايي همراه با وزش بادهاي موسمي و باراني است. زنجيره‌ي جزاير سليمان متشكل از چندين جزيره بزرگ آتشفشاني در جنوب شرق گينه نو پاپوآ و نيز جزاير معمولي و آب سنگ‌هاي حلقوي است. اين سرزمين هم چنين كوهستاني و پوشيده از جنگل است. شايعترين خطرات طبيعي در اين منطقه وقوع طوفان‌هاي شديدي است كه البته به ندرت مخرب هستند. بعلاوه اين منطقه شاهد زمين لرزه‌هاي متعدد است و آتشفشان‌هاي فعال دارد. مهمترين مشكلات محيط زيستي در جزاير سليمان شامل تخريب جنگ‌ها، ‌فرسايش خاك و مرگ بسياري از صخره‌هاي مرجاني در گذشته و حال است. منابع طبيعي اصلي اين كشور شامل ماهي، جنگل‌ها و نيز معادن طلا، بوكسيت، فسفات،‌ سرب، روي و نيكل است. مساحت اين مجمع الجزاير 27 هزار و 556 كيلومتر مربع است و 504 هزار تن جمعيت دارد. پايتخت اين كشور هونيارا نام دارد و شهرهاي گيزو، آئوكي و بوالا از جمله شهرهاي مهم آن به شمار مي‌آيند. زبان اصلي مردم اين كشور انگليسي (به عنوان زبان رسمي) و لهجه‌هاي ملانزيايي است و مذهب اصلي آنها نيز مسيحيت است. نژاد مردم اين منطقه شامل ملانزيايي، پلي نزيايي، اروپايي و آسيايي است. واحد پول اين كشور دلار سليمان است و چوب جنگلي، ماهي، روغن و نيز مغز نارگيل از صادرات اصلي آن به شمار مي‌رود. اقتصاد اين كشور به طور عمده وابسته به صادرات چوب جنگلي است. هم چنين چشم اميدهاي اقتصادي به آغاز دوباره‌ي توليد روغن نخل و استخراج معادن طلا مي‌نگرد. جزاير سليمان، كشور مستقلي است كه با استراليا روابط نزديكي دارد. اين كشور به مدت 30 هزار سال موطن مردم ملانزيايي بوده است. انگليس در دهه 1890 يك حكومت تحت الحمايه را در اين منطقه مستقر كرد. برخي از مبارزات تلخ جنگ جهاني دوم در اين جزاير رخ داده است. جزاير سليمان در سال 1976 دولت خودمختار تشكيل داده و 2 سال بعد مستقل شد. اين كشور كه از كشورهاي تحت الحمايه سابق انگليس در اقيانوسيه بوده، هم اكنون در تلاش براي احيا از يك درگيري غير نظامي است كه به واسطه آن تا لبه پرتگاه فروپاشي پيش رفته است. بيش از 90 درصد از ساكنان اين جزاير از نژاد ملانزيايي هستند اما همواره رقابت شديد و تلخي بين ايساتابوس‌ها در جزيره گوادالكانال و نيز مالايتانهاي مهاجر در جزيره همسايه وجود داشته است. در سال 1998 زماني كه گروه "جنبش آزادي ايساتابو" شروع به بيرون راندن اجباري مالايتانها از جزيره‌شان به اتهام اشغال سرزمين و فرصت‌هاي شغلي آنها كردند، جنگ درگرفت. در اين ميان نزديك به 20 هزار تن از مالايتانها خانه‌هايشان را ترك كردند. يك گروه نظامي رقيب موسوم به "قواي عقاب مالايتان" در ژوئن سال 2000 كودتايي را ترتيب داده و سپس نخست وزير را به اتهام عدم موفقيت در مقابله با بحران و در نتيجه كشته شدن 100 تن، وادار به استعفا كرد. استراليا پس از شورش‌هاي بعد از نظرسنجي سال 2006 نيروي حافظ صلح را تقويت كرد. يك معاهده صلح با واسطه‌گري استراليا در اكتبر سال 2000 به امضا رسيد، اما بي‌قانوني ادامه داشت و يك نيروي حافظ صلح به رهبري استراليا در ماه ژولاي سال 2003 وارد كشور شد. اين نيرو بسياري از فرماندهان شورشي را دستگير كرد، هزاران قبضه اسلحه را كه به صورت غير قانوني نگهداري مي‌شدند، جمع آوري كرده و بر روند آرام بازگشت به نظم نظارت داشت. مداخله استراليا هم چنين منجر به نصب افرادي با مليت‌هاي خارجي در پست‌هاي دولتي و نيز كمك مالي به اين كشور شد. كانبرا نيز اعلام كرده كه در نظر دارد از اين مجمع‌الجزاير يك كشور خودكفا و مستقل بسازد. اما خوشبختي زودگذر است و وقوع جنگ داخلي كشور را تقريبا به ورطه‌ي ورشكستگي كشاند و شورش‌هاي پس از انتخابات در ماه آوريل 2006 ، پيشرفت‌هاي حاصل شده از سال 2003 را به باد داد. رييس حكومت جزاير سليمان ملكه اليزابت دوم و فرماندهي كل آن نيز بر عهده ناتانيل وانا است. همچنين ماناسه سوگاواره عضو منتخب پارلمان بعنوان نخست وزير اين كشور، دومين نخست وزير است كه در ظرف كمتر از يك ماه و در ماه مه 2006 به اين سمت منصوب شد. جزاير سليمان به لحاظ ارتباطات خارجي، عضو سازمان ملل، كشورهاي مشترك‌المنافع، كميسيون جنوب اقيانوسيه، گردهمايي جنوب اقيانوسيه و صندوق پول بين‌المللي و گروه انجمن اقتصادي اروپايي، آفريقايي كارائيب و اقيانوسيه است. انتهاي پيام