بشرويه، شهر كوير و يادگارهاي تاريخي
بشرويه از شهرهاي تاريخي و قديمي با عمري هزار ساله مي باشد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) بلاگر وبلاگ بشرويه شهر خوبي‌ها در http://bosh1.blogfa.com در نوشته‌هاي خود به معرفي بشرويه و تشريح جاذبه‌هاي گردشگري اين منطقه پرداخته است.
در اين مطلب آمده است: اين شهر در شمال شرقي ايران و در جنوب غربي استان پهناور خراسان واقع بوده و در لبه کوير است. داراي منابع آب غني و زمينهاي مستعد کشاورزي است و عمده محصولات پنبه جو و گندم و پسته مي باشد که به تازگي کشت پسته نيز در منطقه رونق گرفته است. مردمي خونگرم، مهمان نواز و متدين و فعال دارد.
از نظر زمينه هاي علمي غني و استعدادهاي بسيار خوبي به ايران معرفي کرده است. استاد بديع الزمان فروزانفر، ملا عبدالله توني بشرويه‌اي از آن جمله‌اند. همچنين دانش آموزان اين شهر در هر سال صاحب رتبه هاي يک رقمي کنکور هستند و در ساير مسابقات علمي مقام دارند که اين نشانگر استعدادهاي غني در اين شهر است.
آثار تاريخي بشرويه
در بشرويه آثار تاريخي متعددي وجود دارد كه بعضا" قدمت تاريخي آن ها به قبل از اسلام برمي گردد و خوشبختانه بعضي از آنها هنوز هم پابرجاست. از خصوصيات بارز اين ابنيه، تاريخگذاري و وجود لوحي است كه معمولا" قدمت و باني آن را نشان مي دهد و هيچ شك و ترديدي براي شناخت گذشته آن باقي نمي گذارد.
برخي از اين آثار عبارتند از :
قلعه دختر
اين قلعه بر بالاي قله اي مخروطي شكل قرار گرفته است و در خصوص سابقه تاريخي اين قلعه نظراتي وجود دارد مبني بر اين كه اين بنا از دوره ساسانيان باقي مانده است و هم چنين اين كه اين قلعه در زمان فرقه اسماعيليه بنا شده است.
حوض آب انبار معروف به ميان ده
اين حوض اولين حوض ساخته شده در بشرويه مي باشد كه امروز در محله معروف به ميان ده و در جنب اماكن تاريخي بشرويه واقع گرديده است. از ويژگي هاي اين بنا، استحكام و زيبايي خاصي است كه در ساخت آن صورت گرفته به طوري كه با گذشت 400 سال از ايجاد آن هنوز كوچكترين تغييري در آن رخ نداده است.
حسينيه ميان‌ده (حسينيه حاج علي اشرف)
از ديگر اماكن مقدسي كه در ميان ده بشرويه ساخته شده، حسينيه ايست كه مدور بنا گرديده و داراي دو ايوان و به صورت قرينه و به سبك معماري هندي ساخته اند. مرتفع و شمالي – جنوبي مي باشد و دور تا دور آن ايوان هاي كوچكي ساخته شده است. اين ساختمان دو طبقه مي‌باشد. طبقه پايين مختص مردان و طبقه بالا ويژه بانوان است. سازنده اين بنا شخصي به نام حاج علي اشرف از اهالي ده خانيك واقع در غرب بشرويه مي باشد و زمان احداث آن، اگر شواهد صحيح باشد دوران حكومت افشاريه در خراسان بوده است.
مدرسه علميه معروف به مدرسه طلاب علوم ديني
اين بنا در ميان ده روبروي مسجد جامع ميان ده و حسينيه حاج علي اشرف و در جهت غرب حوض انبار واقع شده است. بنايي است كه در ساخت آن به طور كامل خشت و گل به كار رفته است. داراي دو ايوان بزرگ در سمت شمال و جنوب است كه ايوان شمالي جهت استفاده در فصل زمستان و ايوان جنوبي كه از عمق و ارتفاع بيشتري برخوردار است جهت استفاده در فصل تابستان پيش بيني كرده اند.
مسجد جامع معروف به ميان ده
اين مسجد از گذشته هاي دور و در زمان سلسله صفوي بنا شده و سبك اين زمان را به خوبي نشان مي دهد. اين بنا به طور كامل از گل و آجر ساخته شده است. بنا فاقد كاشي كاري است ولي در ايواني بزرگ آياتي از قرآن مجيد كه به خط كوفي بسيار زيبا نوشته شده به چشم مي خورد. سقف ايوان ها و شبستان مسجد كاملا" هلالي شكل است و در سر در ورودي آن روي سنگ بزرگي اشعاري مبني بر زمان ساخت بنا حك شده است.
امام زاده هوگند
در فاصله حدود 12 كيلومتري غرب بشرويه و در دامنه كوه مركز زيارتي وجود دارد كه به نام امامزاده محمد بن اصغر هوگند معروف و مشهور است. از سابقه و شخصيت مدفون در اين محل هيچ اطلاع تاريخي در دست نيست و آن چه اهالي به آن اعتقاد دارند اين است كه اين جا محل دفن يكي از اولاد امام موسي بن جعفر(ع) است.
مسجد جامع رقه
اين مسجد در سمت شرق دهستان رقه و در منطقه‌اي كه اصطلاحا" به پايين محله مشهور است قرار دارد. اين مسجد در طول زمان آسيب هاي فراواني ديده و در حال حاضر در حد ديواره هاي بيروني مسجد و بقاياي به جا مانده از سه ايوان شرقي ، غربي و جنوبي است. سقف ايوان هاي غربي و جنوبي كاملا" تخريب شده و ايوان ضلع شرقي از بقيه كاملتر است.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات