معاون دانشجويي دانشگاه تهران، با اشاره به ريشه‌دار بودن انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران، گفت: همه‌ي كساني كه به نوعي به فعاليت‌هاي جنبش دانشجويي علاقه دارند به سرنوشت اين تشكل علاقه‌مند و حساس هستند. دكتر «محمدحسين اميد» در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي ايسنا، افزود: دغدغه‌اي هم كه ما در دانشگاه تهران در مورد انجمن اسلامي بعد از اين اختلافات و درگيري‌ها داشتيم، دخالت عوامل بيروني در مسائل داخل انجمن بود. اعتقاد ما اين بود كه تشكلي با اين پشتوانه و قدرت و سوابق ارزنده‌اي كه از قبل از پيروزي انقلاب تاكنون داشته است خودش توان اين را دارد كه بتواند مشكلش را در خانه‌ي خود حل كند. وي ادامه داد: ما همواره از اعضاي انجمن اسلامي خواهش كرديم نه تنها مسائل‌شان را به بيرون ارجاع ندهند بلكه اجازه ندهند كسي وارد مسائل انجمن اسلامي شود. جلسات متعددي هم ايجاد شد و در نهايت مجبور شدند به دانشگاه رجوع كنند و ما خوشحاليم كه باز هم به دانشگاه رجوع كردند و از دخالت ديگران جلوگيري كردند. طرفين در حكميت و وساطت دانشگاه اتفاق نظر داشتند، ما هم با در نظر گرفتن تمام ملاحظات و ادله‌ي طرفين به آنها پرداختيم. اميد با بيان اينكه «در مسائل داخلي انجمن وارد نشديم»، گفت: بر اساس قانون، دبير تشكيلات كسي است كه ارتباطات بيروني انجمن را مديريت مي‌كند و همواره به طور سنتي و عرفي در تمام مقاطع دبير تشكيلات انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران بوده كه با دانشگاه مرتبط است و از نظر دانشگاه، دبير مرجع و نماينده‌ي شوراي مركزي است. به همين دليل، نامه‌ي درخواست دبير درباره‌ي چند دانشكده را در شوراي معين مورد بررسي قرار داديم و در مورد آن به تصميم نرسيديم ولي خواهش كرديم فعاليت‌هاي بيروني آن چند دانشكده موقتا متوقف شود تا بتوان به موضوع رسيدگي كرد، اين به معناي تعليق نبود. ما بايد راهي را انتخاب مي‌كرديم، مجموعه‌اي كه دبير جزء آن بود و اكثريت نسبي بودند را ملاك قرار داديم و بر اساس آن فعاليت‌هاي آن چند انجمن را براي مدتي كوتاه متوقف كرديم تا رسيدگي شود. وي ادامه داد: در جلسه‌ي گذشته‌ي شوراي معين به شكايت رسيدگي مجدد شد، ادله‌ها و راه حل‌هاي ممكن مورد بررسي قرار گرفت. قبلا در چندين مكاتبه‌ي پياپي اعلام كرده بوديم كه لازم است انجمن اساسنامه‌اش را با آيين‌نامه‌ي مصوب شوراي عالي انقلاب فرهنگي تطبيق دهد، شايد اگر از ابتدا اين كار انجام مي‌شد امروز اين وضعيت ايجاد نمي‌شد. وي گفت: يكي از مواردي كه در آيين‌نامه‌ي تشكل‌ها ذكر شده اين است كه هر تشكل اسلامي مي‌تواند شوراها و دبيران خود را فقط با راي اعضاي خودش انتخاب كند. انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران چند سالي است كه اين كار را نمي‌كند، انتخابات عمومي در سطح دانشكده برگزار مي‌كند و اين خلاف آيين‌نامه است. در اين تصميم به شوراي فعلي انجمن اسلامي ماموريت داده شد تا پايان امسال اولا مجمع عمومي را تشكيل دهد و اساسنامه را اصلاح كند، بعد از آن بر اساس اساسنامه‌ي اصلاح شده‌ي مطابق با آيين‌نامه‌ي تشكل‌هاي اسلامي دانشجويان تا پايان سال در تمام دانشكده‌هاي دانشگاه تهران از جمله اين پنج دانشكده كه فعاليت آنها براي مدت كوتاهي متوقف شده بود انتخابات برگزار كند، البته در چارچوب اساسنامه‌ي منطبق با آيين‌نامه. پس از تشكيل شوراهاي دانشكده‌ها مجددا نشست را تشكيل دهد و شوراي مركزي انتخاب شود. اين كم هزينه‌ترين راهي بود كه ما مي‌توانستيم برويم. ما بين بد و بدتر بد را انتخاب كرديم، علاقه‌مند نبوديم وارد اين بحث شويم، فكر كرديم كه شايد اين تنها راه باشد. راه ديگري وجود ندارد. يك طرف به برگزاري نشست اقدام كرده و نشست را رسمي كرده و انتخابات برگزار كرده است. در اين شرايط عقل حكم مي‌كند كه ماموريت اين اصلاح و انتخابات در دانشكده‌ها به اكثريت داده شود كه اين كار هم صورت گرفت. معاون دانشجويي دانشگاه تهران، اظهار داشت: در حال حاضر منع فعاليت اين چند انجمن كه براي مدت كوتاهي هم فعاليت‌شان متوقف شده بود برداشته شده است و به دبير تشكيلات اعلام شد كه همه‌ي انجمن‌ها بايد تا پايان امسال اين پروسه را طي كنند و تا آن زمان هم مي‌توانند در چارچوب مقررات مجوز بگيرند و برنامه برگزار كنند. توصيه مي‌كنم اگر طرفين با هم همكاري نكنند اين مرحله نمي‌تواند به خوبي انجام شود. برگزار كردن انتخابات بايد با تفاهم باشد، همه بايد بپذيرند كه اعضاي معتقد به انجمن اسلامي دانشجويان، شوراي مركزي خود را انتخاب كنند، اين راه كاملا دموكراتيك است. خوشبختانه طرفين بر اين اعتقاد هستند كه انجمن اسلامي دانشجويان بايد انجمن اسلامي دانشجويان باشد. معاون دانشجويي دانشگاه تهران، ادامه داد: احساسي وجود دارد كه انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران در مجموعه‌ي كشور و جنبش دانشجويي وزنه‌اي است كه همه علاقمند هستند آن را در طيف خودشان داشته باشند، به همين دليل تلاش مي‌كنند كه ديدگاه و تفكر خود در اين مجموعه حاكم شود. كساني كه بيرون اين تشكل هستند اجازه دهند اين مجموعه جاي افرادي باشد كه مي‌تواند عنوان انجمن اسلامي دانشجويان به آنها اطلاق شود و آنها بيايند در شرايط آزاد و دموكراتيك و دانشجويي انتخابات برگزار كنند. انجمن جاي افراد سياسي حرفه‌يي كه عضو احزاب ديگر هستند نيست، اساسنامه و آيين‌نامه آن را منع مي‌كند. آيين‌نامه‌ي تشكل‌هاي اسلامي حتي اجازه نمي‌دهد كه يك فرد همزمان در دانشگاه عضو دو تشكل باشد. انتهاي پيام