دبير تشكيلات انجمن اسلامي دانشجويان دانشكده‌ي علوم پايه‌ي دانشگاه تهران اظهار داشت: دستيابي به انرژي هسته‌يي ارزش آن را دارد كه ايران در به دست آوردن آن پافشاري كند و از حق خود استفاده كند. «عليرضا دهقان» به خبرنگار سرويس سياسي ايسنا گفت: محققان در زمينه‌ي نفت، بر اين اعتقادند كه اين منابع محدود است و روزي به اتمام خواهد رسيد، پس به دست آوردن منابع جديد انرژي لازم است كه يكي از راه‌هاي آن استفاده از انرژي هسته‌يي در مصارف مختلف است، يكي ديگر از اهداف ايران اين است كه اين دانش را بومي كند و دانشمندان ايراني به آن دست يابند كه امروزه محقق شده است. وي در ادامه به تحليل ديدگاه سياسي اين موضوع پرداخت و تصريح كرد: از ديدگاه سياسي بايد توجه داشته باشيم كه با دو موضوع حقيقت‌ها و واقعيت‌ها روبرو هستيم، حقيقت‌ها مواردي هستند كه حق است و بر اساس عدالت مي‌توان آنها را تعريف كرد و با واقعيت‌ها متفاوت است، چرا كه در مواردي ممكن است واقعيت‌ها وجود داشته باشند اما حقيقت نباشند. از جمله حقيقت‌هاي جهاني مي‌توان به استفاده‌ي يكسان جهاني از فناوري هسته‌يي اشاره كرد، يعني تمام كشورهاي جهان حق دارند كه از دانش هسته‌يي به صورت صلح‌آميز استفاده كنند، و واقعيت‌هاي جهاني اين است كه كشورهاي ابرقدرت دنيا مانند آمريكا، انگليس و ... اين حق را براي ساير كشورها نمي‌پذيرند و واقعيت‌هاي ديگر، مظلوميت كشورهاي جهان سوم، به ويژه ايران است، اما به دليل روحيه‌ي ظلم‌ستيزي كردار آن را از ساير كشورهاي جهان سوم، جدا مي‌كند. دبير تشكيلات انجمن اسلامي دانشكده‌ي علوم پايه‌ي دانشگاه تهران، در ادامه به داد و ستدهاي ميان دولت‌هاي جهان به عنوان يكي ديگر از واقعيت‌هاي جهاني اشاره كرده و افزود: راه‌كاري كه به نظر من صحيح است و دولت ايران هم آن را دنبال مي‌كند اين است كه چگونه مي‌توان از ميان اين واقعيت‌ها و حقيقت‌ها به حق خودمان كه استفاده‌ي صلح‌آميز از انرژي هسته‌يي است برسيم، يعني اگر موضوع را به دو بخش تقسيم كنيم، دولت ايران در عرصه‌ي داخلي و خارجي بايد فعاليت كند كه البته بايد در عرصه‌ي خارجي بيشتر متمركز شود. وي در ادامه فعاليت‌هاي داخلي را شامل اتحاد احزاب و گروه‌ها و يكپارچگي ملت در دفاع از اين حق برشمرد و گفت: در حال حاضر همگان بايد يكپارچه شده و به دولت فشار بياورند كه از اين حق ايران دفاع كند. دهقان اشاره كرد: در عرصه‌ي جهاني دولت‌ها نمي‌توانند سياست‌هاي تندي اتخاذ كنند، يعني دولت‌ها مجبورند در عرصه‌ي جهاني با هم تعامل كنند. به نظر من در اينجا نقش دولت و مجلس متفاوت است. نقش نمايندگان مجلس كه نمايندگان مردم هستند اين است كه بر احقاق حق ملت فشار بياورد، مجلس مي‌تواند سياست‌هاي تندروانه اتخاذ كند اما دولت نه. بنابراين دولت بايد به مذاكرات جهاني پايبنده باشد، اما مجلس، احزاب، گروه‌ها و نهادهاي مدني بايد فشار بر دولت وارد كنند تا ايران در مجامع بين‌المللي نشان دهد كه در داخل بر او فشارهايي از سمت احزاب، گروه‌ها و ... هست. دهقان در ادامه با تاكيد بر نقش مهم وزارت امور خارجه در اين زمينه، اظهار داشت: اين وزارتخانه بايد در سطح جهاني دست به نوعي يارگيري سياسي بزند و با دولت‌هاي كشورهاي غيرمتعهد و همچنين كشورهاي اسلامي و برخي كشورهاي اروپايي، چين، روسيه مذاكره كند و در سازمان‌هاي جهاني از آراي آنها استفاده كند. به هر حال نقش ايران در خروج طالبان از افغانستان و ايجاد دولت جديد، بازسازي نقش آن در ايجاد دولت جديد در كشور عراق، بسيار پررنگ بوده و بر همگان واضح و روشن است. گام مهم ديگر، خنثي كردن تبليغاتي است كه آمريكا، انگليس و فرانسه درباره‌ي ايران انجام مي‌دهند، در نتيجه وزارت امور خارجه بايد اين گام مهم را بردارد. انتهاي پيام