بيفرهنگي در پايتخت فرهنگي ايران؟! بافت تاريخي پيرمردي است كه بايد هزينهي زندگياش را بپردازيم
عضو هيات رييسهي سازمان نظام مهندسي كشور معتقد است كه بافت تاريخي شيراز سه متولي با سه ديدگاه مختلف و منافع متضاد دارد كه در آن دخل و تصرف ميكنند و هيچ برنامهي كلاني براي ساماندهي به آن مجموعه وجود ندارد.
محمد پروا در گفتوگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: شهرداري بافت تاريخي كه تحت پوشش وزارت كشور است، يكي از ارگانهايي است كه ميتواند در بافت تاريخي دخل و تصرف كند. سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري هم با ديدي فرهنگي به اين مقوله مينگرد و درنهايت، مردم هم كه با توجه به ارزان بودن خانههاي بخش تاريخي در آنجا زندگي ميكنند، راهي براي بهبود شرايط ندارند.
وي بيشترين مشكل بافت تاريخي را وجود نظرات متفاوت شهرداري و ميراث فرهنگي دانست و افزود: شهرداري با هدف تامين مسائل مالي خود در محدودههاي تاريخي دخل و تصرفهاي بيجا ميكند؛ اما ميراث فرهنگي به ديد مجتمعي زيستي به بافت مينگرد و بههمين دليل، محدوديت ساختوساز در آن مجموعه اعمال ميكند. متاسفانه اين مساله در هشت سال اخير، براي شيراز مشكل ايجاد كرده و يكي از نمونههاي آن، تخريب محلهي تاريخي بينالحرمين است كه بدون هيچ برنامهي مشخصي از بين رفت و پس از گذشت پنج سال، هنوز ساماندهي آنجا، متولي و طرح مشخصي ندارد. البته چند مشاور طرحهايي را تهيه كردهاند؛ ولي هنوز نتيجهي قطعي در اينباره گرفته نشده است.
وي تصريح كرد: ساكنان بافت تاريخي شيراز، افرادي كمدرآمد هستند كه گاهي 20 نفر با پرداخت ماهي 20 هزار تومان اجارهبها در يك خانه زندگي ميكنند؛ اگر اين 20 نفر كه بيشتر افغاني يا مهاجران از ديگر شهرها هستند، بخواهند خانه را تخليه كنند، جاي ديگري براي زندگي نمييابند. از سوي ديگر، در شيراز برخلاف شهرهايي چون يزد و اصفهان، فساد به صورت چشمگيري در بافت تاريخي ديده ميشود؛ تراكم جمعيت در آن مناطق بالاست و بهدليل تنگ بودن كوچهها، رفتوآمد ماشينهاي نيروي انتظامي دشوار و كنترل منطقه بهراحتي ممكن نيست.
وي در پاسخ به اين مطلب كه برخي دليل تخريب محلهي بينالحرمين را همين امر ميدانند، گفت: اتفاقا بينالحرمين يكي از سالمترين قسمتهاي بافت تاريخي بود؛ چون محدودهي اطراف شاهچراغ بافتي مذهبي دارد؛ علاوه بر اينكه بينالحرمين نسبت به ديگر بخشهاي بافت، محلهي نوسازي محسوب ميشد. «فساد» دليلي است كه امروز ميآورند؛ درحالي كه شايد دليل اصلي تخريب، بحثهاي اقتصادي بوده است.
به گفتهي اين عضو هيات علمي دانشگاه آزاد، مردم مجبورند در خانههاي در حال تخريب بافت قديمي زندگي كنند و سازمان ميراث فرهنگي به آنها اجازهي تخريب بناها را نميدهد؛ به همين جهت، برخي از افراد در زير خانهي خود آب باز ميكنند تا بنا فرو بريزد! در اين ميان، شهرداري هم بهدنبال منابع خودش است و ميراث فرهنگي نيز با ديدي آكادميك ميخواهد بافت تاريخي شيراز را مانند اصفهان و يزد يا نمونههاي خارج از كشور به مجتمعي فرهنگي تبديل كند.
وي در ادامه بيان داشت: محدودهي خيابانهاي زند يا بازار مناطقي در نزديكي مراكز تجاري هستند و ارزش اقتصادي زيادي دارند؛ لذا دولت علاقهي بسياري دارد تا در اين محدوده سرمايهگذاري كند و ميبينيم يكسري پروژههايي مانند بينالحرمين با سرمايهگذاري دولت انجام ميشود.
او بافتهاي تاريخي را مانند پيرمردي دانست كه هزينهي زندگياش بايد پرداخت شود و افزود: ميراث فرهنگي، قدرت اجرايي ندارد و فقط ساختمانهاي تاريخي را شناسايي و كدگذاري ميكند؛ ولي شهرداري كه زيرمجموعهي قوهي مجريه قرار ميگيرد، قدرت اجرايي كافي در اختيار دارد.
وي ادامه داد: در شهرهايي چون ايتاليا كه بافتهاي تاريخي باارزشي در آنها وجود دارد، يك مجموعهي تاريخي مانند بينالحرمين بهجاي تخريب در اختيار ارگاني گذاشته ميشود؛ تا پس از بهسازي و بازسازي از آن استفاده كند؛ نمونهي اين كار در يزد هم انجام و دانشگاه شهر در داخل بافت قديمي تاسيس شد؛ اما در شيراز اگر وارد بافت قديم شويد، امنيت جاني و مالي نخواهيد داشت، درحالي كه اگر يك مجموعهي چندهكتاري تحت پوشش مديريت ارگاني مانند آموزش عالي قرار گيرد، ميتوان آن را از عوامل آلوده و
مخرب پاكسازي كرد.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
نظرات