كاري اصولي درباره‌ي حفاظت بلندمدت از مجموعه آثار پاسارگاد انجام نشده و بيشتر فعاليت‌ها به مرمت آثار معطوف بوده است. اميد عودباشي ـ كارشناس ارشد مرمت اشياي تاريخي و فرهنگي ـ در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي ايسنا با بيان اين مطلب، افزود: پيش از انقلاب و پس از آن، اقدامات دلسوزانه‌اي براي مرمت آثار پاسارگاد انجام شد، ولي در بحث حفاظت، پژوهش كاملي انجام نشده و به طبع آن، كاري اجرايي برمبناي پژوهش هم صورت نگرفته است. به‌همين دليل، رشد گلسنگ‌ها و هوازدگي شديد، آرامگاه كوروش و ديگر آثار را تهديد مي‌كند. وي كه مدت دو سال به‌عنوان كارشناس مرمت با بنياد پژوهشي پارسه ـ پاسارگاد همكاري داشته است، اضافه كرد: دماي هواي آن منطقه در زمستان بسيار پايين مي‌آيد و ميزان بارندگي بالا است كه اين شرايط هوازدگي فيزيكي را سبب مي‌شود. او ادامه داد: روش‌هاي مرمتي‌اي كه در مجموعه‌ي آثار هخامنشي به كار گرفته مي‌شود، در دنيا منسوخ شده است؛ سال‌ها است كه استفاده از موادي چون ملات سيمان براي پر كردن ترك‌ها و اتصال قطعات يا به‌ كار بردن ميلگردهايي كه ضد زنگ هم نيستند، در ديگر كشورها منسوخ شده است. لذا در كشور ما هم بايد شيوه‌هاي مرمتي گذشته متوقف و روش‌هاي جديد مرمت بررسي شود. البته براي به كارگيري شيوه‌هاي بهتر و حفاظت منطقي‌تر، به بودجه‌ي بيشتري نياز است. وي با بيان اينكه مرمت‌هاي گذشته را نمي‌توان برداشت و بودن آن‌ها هم مشكل‌ساز است، توضيح داد: سيمان از چند نظر با سنگ تطابق ندارد؛ مثلا انقباض و انبساط آن با سنگ يكسان نيست و سبب ورود مواد زيان‌آوري به سنگ هم مي‌شود كه اين روش‌ها با بررسي بايد اصلاح شود. در اين‌باره، مشكل اصلي كمبود بودجه‌ي پژوهشي است كه در پاسارگاد هم كه از جمله محوطه‌هاي ثبت شده در فهرست ميراث جهاني است، اين مشكل وجود دارد. وي مرمت را زيرشاخه‌اي از حفاظت دانست و با تاكيد بر اينكه حفاظت از آثار تاريخي به مطالعه و پژوهش نياز دارد، به اين نمونه اشاره كرد كه چندي پيش براي حفاظت از مقبره‌ي كوروش، از سقفي استفاده كردند، ولي هيچ پژوهش يا گزارش تحقيقي‌اي وجود ندارد كه اين روش حفاظتي براساس آن اجرا شده باشد؛ درحالي كه ابتدا بايد بررسي مي‌شد كه اين بنا به سقف نياز دارد و آيا آب باران باعث فرسودگي بنا مي‌شود، سپس براي آن سقفي درنظر مي‌گرفتند. اين كارشناس تاكيد كرد كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري هرچه زودتر بايد براي مجموعه آثار مهمي چون پاسارگاد، بودجه‌ي مناسبي جهت پژوهش اختصاص دهد؛ تا نتايج پژوهش‌ها به مرجعي براي كارهاي عملي تبديل شود. وي در پاسخ به اين پرسش كه آيا اقدامات مرمتي و حفاظتي در مورد سنگ‌هاي تاريخي پراكنده در اطراف بناهايي چون آرامگاه كمبوجيه و كاخ بار عام انجام شده است؟ اظهار داشت: اصلا روي اين سنگ‌ها كاري نشده است. وضعيت اين سنگ‌ها به‌گونه‌اي است كه نمي‌توان آن‌ها را در جاي اصلي‌شان قرار داد و نمي‌توان ساختار اثر را زياد دست زد. لذا سنگ‌ها بايد طبق اصولي در محوطه حفظ شوند، ولي تاكنون كار حفاظتي براي جلوگيري از ترك خوردن و رشد گلسنگ‌ها بر روي آن‌ها انجام نشده است. البته اين سنگ‌ها به‌درد نخور نيستند و ما هم منتظر از بين رفتن سنگ‌ها نيستيم. اين در حالي است كه محمدحسن طالبيان ـ مدير بنياد پژوهشي پارسه ـ پاسارگاد ـ چندي پيش اعلام كرد كه از ارايه طرح‌هاي پژوهشي از سوي كارشناسان داخلي و خارجي جهت بررسي توسط كارشناسان پروژه و اجراي آن‌ها استقبال مي‌كند. انتهاي پيام