سال 1964 ميلادي با تاسيس شوراي جهاني صنايع دستي در سازمان ملل، اين صنعت بخش مهمي از حيات فرهنگي و اقتصادي كشورهاي جهان شناخته شد. به گزارش خبرنگار ايسنا اين شورا كه دبيرخانه‌ي آن در آمستردام هلند مستقر است، هم اكنون با بيش از 90 عضو فعاليت گسترده‌اي را جهت توسعه‌ي اين صنعت در كشورهاي مختلف تدوين كرده است. هر چند مهمترين اصل در توسعه‌ي صنايع دستي هر كشور توجه مسوولان و مقامات كشوري و دولتي را مي‌طلبد؛ اما با اين وجود شوراي جهاني صنايع دستي در اصول خود شناساندن اهميت و جايگاه صنايع دستي را جهت ترويج فرهنگ تاريخي و اجتماعي كشورها را مهمترين اصل صنعت توريسم هر كشور مي‌داند. طبيعي است كه فرهنگ 2500 ساله‌ي ايرانيان و كشف قديمي‌ترين سازه‌هاي دستي بشر در خاك آن، مسئوليت ويژه‌اي را براي مسوولان و دست‌اندركاران اين صنعت و سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ايجاد مي‌كند. شركت صنايع دستي كشور نيز كه در سال جديد با تشكيلاتي سازماني فعاليت خود را آغاز كرده است، مهمترين رسالت را جهت توسعه‌ي اين صنعت درآمد زا برعهده دارد. قطعا همكاري بيشتر اين سازمان با سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري موجبات بسترسازي اين رسالت را فراهم مي‌كند. از آنجا كه صنايع دستي در هر استان مهمترين سوغات براي گردشگران و مسافران به شمار مي‌آيد، نه تنها دسترسي توريست خارجي بلكه استقبال گردشگران داخلي نيز مي‌تواند موجب رشد اين هنر - صنعت شود. كارشناسان و حتي فروشندگان صنايع دستي معقتدند اين صنعت بدون توسعه‌ي گردشگري و بخصوص ورود توريست خارجي هيچ تحولي نخواهد داشت. مهرداد زندي، مدير يكي از فروشگاه‌هاي صنايع دستي، به ايسنا مي‌گويد: اگر در طول سال خريد دولتي از فروشگاه‌هاي صنايع دستي صورت نگيرد، تمامي اين فروشگاه‌ها با ورشكستگي مواجه مي‌شوند. او معتقد است: استقبال مردم داخلي كشور از صنايع دستي در سطح مطلوبي نيست و تنها رگ حيات اين صنعت هم اكنون به ورود توريستهاي خارجي وابسته شده است. زندي، پرفروش‌ترين فصل كاري خود را در ايام نوروز و فصل تابستان مي‌داند و مي‌گويد: در اين زمان، توريست بيشتري به كشور مي‌آيد كه از طرف سازمان‌ها و وزارت‌خانه‌هاي دولتي براي خريد صنايع دستي به فروشگاه‌ها معرفي مي‌شوند. در واقع خريد دولتي در اين ايام، بيشترين درآمد را براي ما به همراه دارد. ولي‌الله شمس، پيرمرد 55 ساله‌ي اصفهاني كه او نيز فروشنده‌ي صنايع دستي است و اتفاقا خودش هم يكي از اساتيد قلم‌كاري بوده نيز معتقد است: صنايع دستي ايران در ركود و خمودگي به سر مي‌برد، چرا كه ورود توريست خارجي به كشور كم شده است. او مي‌گويد: حدود 20 سال پيش صنايع دستي ايران در اوج بود، چرا كه وقتي توريست خارجي زيادي به كشور مي‌آمد ناخودآگاه توجه مردم و حتي مسوولان داخلي هم به اين صنعت جلب مي شد. اما در سال‌هاي اخير با كاهش توريست‌هاي ورودي، صنايع دستي هم كم‌كم به فراموشي سپرده شده است. ديگر دست اندكاران صنايع دستي نيز تقريبا همين ديدگاه را دارند. ضرب‌المثلي است قديمي كه مي‌گويد «مشت نمونه‌ي خروار است» شايد اگر از تمامي فروشندگان صنايع دستي هم سئوال كنيم بازهم همين جملات را بشنويم. حال كه به زعم همگان دو صنعت توريسم و صنايع دستي همپا و همزاد يكديگر شناخته شده‌اند، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري و سازمان صنايع دستي كشور متوليان اين دو صنعت بايد با همكاري يكديگر زمينه‌ي بازاريابي اين صنايع را در كشور و خارج از آن فراهم كنند. تجربه‌ي موفق ايجاد تسهيلات و تبليغات مناسب در خصوص موزه‌ها و سايت‌هاي تاريخي و افزايش تعداد بازديدكنندگان آن در سال جديد نشان مي‌دهد هيچ ركوردي دائمي نيست و اين اتفاق در خصوص صنايع دستي كشور نيز مي‌تواند به وقوع بپيوندد. حضور همزمان دو سازمان صنايع دستي و ميراث فرهنگي و گردشگري در نمايشگاه‌هاي بزرگ گردشگري جهان علاوه بر بازاريابي گردشگري، زمينه‌ي تبليغات مناسبي را در خصوص صنايع دستي و پتانسيل هاي توريسم كشور فراهم مي‌كند. علت اين امر كه چرا تاكنون فعاليت‌هاي مناسبي ميان اين دو سازمان صورت نگرفته است، مساله‌اي است كه بايد از سوي كارشناسان و تحليلگران به آن پرداخته شود، اما به هر صورت امسال كه اولين سال اجرايي برنامه‌ي چهارم توسعه توسط سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در خصوص توسعه‌ي صنعت توريسم كشور است، ‌زمان مناسبي براي آغاز توجه بيشتر به صنايع دستي كشور و شناسايي آن به توريست‌هاي داخلي و خارجي است. به عنوان نمونه 12 گروه از هنرمندان ايراني در نمايشگاه « EXPO 2005» ژاپن با عنوان «هنر و زندگي» از اولين هفته‌ي فروردين ماه سال به مدت 6 ماه، صنايع دستي ايران را ارائه داده‌اند. فضاي غرفه‌ي ايران در اين نمايشگاه ساختاري سنتي داشته و هنرمندان ايراني در فضايي مشابه خانه‌ي بروجردي‌ها در رشته‌هاي مينياتور، تذهيب، قلم‌زني بر فلز، سوزن دوزي، تراش سنگ‌هاي قيمتي و غير قيمتي، رفوكاري، ابريشم‌كاري، فيروزه تراشي، سرمه‌دوزي، چوب و نگاره‌ي چوب، سفال برجسته، حجاري بر سنگ، كلاژ، قلم‌زني، پيكرتراشي چوب، مليله‌كاري، حكاكي روي چرم، كنده‌كاري آيات قرآني و ... فعاليت مي‌كنند. مدير امور نمايشگاه‌هاي سازمان صنايع دستي در اين راستا به ايسنا گفته است كه پيش‌بيني شده تا پايان برگزاري نمايشگاه EXPO 2005 ژاپن، يك و نيم ميليون ژاپني از غرفه‌ي «ايران» بازديد كنند. انتهاي پيام