يك داور پيشين كتاب سال گفت: جايزه كتاب سال با جوايز ديگر فرقي ندارد. عبدالله كوثري در گفت و گو با خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: تا چندي پيش براي برخي افراد و كتابها محدوديتهايي بود؛ ولي در حال حاضر و در چند سال اخير واقعا محدوديتها كمتر شده است و ما هم چند بار گفتيم كه همه افراد بايد بيايند و كتابهايشان مطرح شود و يكي دو سال اخير اينطور بود. نمونه‌اش برنده شدن منوچهر آتشي و زويا پيرزاد بود كه جايزه گرفتند. اين مترجم بنام كشورمان متذكر شد: اگر از اين مساله بگذريم، واقعا كتاب سال با بقيه جوايز ادبي فرقي ندارد. يك‌سري داور هستند با معيارهايي در برگه‌هايي و شايعاتي كه چندي پيش ديدم درباره اينكه از پيش تعيين شده و اين حرفها؛ بنده به شخصه در زمان داوري زير بار چيزي نمي‌رفتم و نمي‌روم كه بخواهند به من مساله‌اي را تحميل كنند و هيچكدام از داورها هم كه مي‌شناسم در آن حد نيستند كه غير اين بخواهند. واقعا مي‌گويم اين‌كه بخواهند حتا پيشنهاد بدهند در كار نبوده است. كوثري افزود: مساله ديگري هست و آن اينكه ما خواستيم كه داورها را معرفي كنند؛ اما بخش عمده‌اي از اينكه معرفي نمي‌شود، خواست برخي از داوران است. كوثري درباره معيارها توضيح داد: ‌معيارها هم هيچ فرقي با يكديگر ندارند؛ نثر، ترجمه، انتقال و مواردي از اين قبيل، جزو معيارها در اين بخش است. اينكه در معيارها محدوديتي باشد، از جانب دولت چنين نيست. بيشتر انتخاب به كيفيت كار بستگي دارد؛ چون در غير اينصورت، خود من هيچ وقت در داوري نمي‌رفتم و هيچكدام از داوراني را كه مي‌شناسم طوري نيستند كه بخواهند پرستيژ و ارزشهاي خودشان را به دليل اين مسائل از بين ببرند. وي درباره اينكه مسائل به‌صورت غير مستقيم، ازجمله از طريق ريزش اوليه در روند داوري گنجانده شود، گفت: نمي‌دانم، در هر صورت اينكه فشار مستقيمي روي ما باشد، نبوده است. كوثري درباره حوزه ادبيات و شعر معاصر در كتاب سال گفت:‌ من نمي‌دانم؛ من هم مساله‌ام اين است كه بايد باشد؛ يعني بايد براي ادبيات ايران هم جايي باشد و اين را بهتر است از برگزاركنندگان بپرسيد كه چرا يك دوره هست و چرا يك دوره نيست. من نظرم اين است كه ادبيات خودمان هم بايد در كتاب سال طرح شود و بيشتر از اين نمي‌توانم حرفي بزنم. انتهاي پيام