در حالي كه مؤلفان و خالقان آثار ادبي ـ هنري جايي براي عرضه در صدا و سيما كه يكي از مهم ترين و تاثير گذارترين رسانه‌هاي اجتماعي ـ فرهنگي ا‌ست ندارند، بزرگداشت هفته كتاب و كتابخواني تنها براي مسؤولان و عده‌اي از نورچشمي‌ها آب و نان دارد. محمود ناظري ـ نويسنده و مدير انتشارات فصل ديگر ـ با اعلام اين مطلب به خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) افزود: وقتي آثار ادبي برجسته معاصر راهي به دانشكده‌هاي ادبيات و هنر ندارند، وقتي به افرادي ميدان داده مي‌شود كه در زمينه‌هاي فوق افراد درجه سوم محسوب شده و در تاريخ ادبيات ذكري از آنان نخواند ماند؛ به جز به عنوان كساني كه اين عرصه را تنگ كردند و از طرفي باعث نزول ذايقه‌ ‌شدند. وقتي براي رسانه‌هاي ما موي دم اسبي فلان فوتباليست يا تبليغ پفك نمكي به عنوان خوراك فكري و دغدغه‌هاي ذهني مخاطب از اهميت بيشتري برخوردار است،‌ آن وقت مي‌توان به جايگاه كتاب و كتابخواني هم پي برد؟ مؤلف كتاب “فصل بهارنارنج” با انتقاد از انباشت سرمايه توسط عده‌اي محدود در بازار و تنگ نظري مسؤولان در عرصه فرهنگ گفت: وقتي يك فرد با خواباندن سرمايه در بازار سيم كارت به ثروت و مكنت بادآورده دست پيدا مي‌كند و برخي پولداران با دادن بخشي از سهم يتيمان كه در واقع از آنان به يغما برده است، مانور انسانيت مي‌دهد، وقتي به دلقك وارگي و تملق گويي جامه هنر و ادب مي‌پوشانند، وقتي خودمان به گوهرها و استعدادهاي خودمان بي‌توجهيم و زماني كه با وجود همه تنگناها و مخالفت‌ها و سختي‌ها كسي از ما صاحب افتخاري در جهان مي‌شود، خود يا آن را ناديده مي‌گيريم و يا كاري سياسي‌اش مي‌ناميم، آيا توقع داريم كه فرهنگ كتاب و كتابخواني رشد پيدا كند. مؤلف كتاب “خوابيدن زير صفحه حوادث روزنامه” پيشنهاد داد: دولت به جاي سوبسيد دادن به بنزين، بايد در عرصه فرهنگ و نشر كتاب سرمايه گذاري كند؛ چرا كه جوانان و خانواد‌ه‌ها بايد ببينند كه هنرمند در صدر مي‌نشيند و قدر مي‌بيند؛ نه آنكه به دنبال حق تاليف و مجوز چاپ و پخش كتاب اين سوي و آن سوي بدود. انتهاي پيام