هيچ اتفاقي نمي‌افتد؛ دوسالانه سفال و سراميك روي هواست؛ نمي‌خواهند برگزار شود. اين‌ها جمله‌هاي منيژه آرمين ـ عضو شوراي سياستگذاري هشتمين دور دوسالانه سفال و سراميك ايران ـ است كه با راي جمعي از سفال و سراميك كاران، پنجم خرداد ماه 83 به اين سمت منصوب شد. او در گفت و گو با خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره برگزار شدن يا نشدن دوسالانه، با اشاره به بيانيه صادر شده ازسوي اين جمع در تاريخ بيستم مرداد ماه سال 83 و ارسال رونوشت‌هايي از آن به وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، معاونت هنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، رييس مركز هنرهاي تجسمي و رييس فرهنگستان هنر، عنوان كرد: همه نامه را به سرپرست موزه هنرهاي معاصر ارجاع داده‌اند. ما حتي از آقاي معاون هنري وزير ارشاد وقت ديدار گرفتيم؛ تا مسائل را حل كنيم؛ اما وقت ديدار ما را كنسل كردند و گفتند بايد با حضور سميع‌آذر باشد. اينها با يك جريان كاملا دمكراتيك به شيوه قرون وسطايي عمل كردند. او اضافه كرد: مي‌خواهند همان روشهاي قبلي و سيستمهاي اجرايي گذشته كه مورد اعتراض سراميك كاران و سفالگران بود به‌هم نخورد؛ اما بايد بدانند با هيچ ترفندي نمي‌توانند اين حركات را لاپوشاني كنند. به گمان وي برپايي نمايشگاه سراميك جهان در فرهنگسراي نياوران ازسوي جمعي از سراميك و سفال كاران شوراي سابق برگزاري دوسالانه، نمايشگاهي محدود است كه مي خواهد به جاي هشتمين دوسالانه سفال و سراميك باشد. وي با تاكيد عنوان كرد: سياستگذاران فرهنگي كه باعث دلسردي و بدبيني جامعه سفالگران شده‌آند، از راس تا ذيل همگي مقصرند. درحاليكه اين مقام‌ها براي هيچكس باقي نمي‌نماند. انتهاي پيام