روابط عمومي معاونت امور سينمايي و سمعي و بصري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي طي ارسال نمابري به خبرگزاري دانشجويان ايران به گزارشي كه چند روز گذشته‌ با عنوان “ميراث فرهنگي يعني چه؟” بر روي خروجي اخبار ايسنا قرار گرفته بود پاسخ داد. به گزارش گروه دريافت خبر ايسنا متن كامل اين مطلب به شرح ذيل است: با سلام احتراما ضمن سپاس از حسن نظر و تلاش صميمانه‌ي آن خبرگزاري محترم در خصوص پوشش اخبار و رويدادهاي سينماي ايران، پيرو درج گزارشي با عنوان “ميراث فرهنگي يعني چه؟” كه در تاريخ 83/4/22 در ساعت 13:17:43 با كد 08729-8304 بر روي خروجي سرويس فرهنگ و هنر آن خبرگزاري منعكس شده لطفا توضيحات فيلمخانه‌ي ملي ايران در خصوص گزارش مذكور و اظهارات بيان شده در آن، بر روي خروجي خبرگزاري دانشجويان ايران قرار گيرد. 21 تير ماه در شب ”آوانس اوهانيانس” در موزه سينما، قبل از نمايش فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” مدير دفتر ارتباطات رسانه‌اي موزه سينما نكاتي را اظهار داشت كه بخشي از آن به فيلمخانه ملي ايران و نحوه و كيفيت همكاري فيلمخانه با موزه در برگزاري اين شب‌ها مربوط مي‌شد. از آنجا كه بخش عمده و اصلي اين نكات كذب محض يا از بي‌اطلاعي بيان شده است، فيلمخانه ملي ايران - براي رفع هرگونه شبهه‌اي، ناگزير از اداي توضيحات زيراست: خيلي پيش‌تر از آنكه موزه سينما تشكيل شود و مدير دفتر ارتباطات رسانه‌اي موزه سينما فيلم “حاجي آقا ـ آكتر سينما را “جزو ميراث‌ فرهنگي ما” بداند“ و “اميد” داشته باشد كه در طول 30 سال اخير فيلم مورد نظر مرمت و بازسازي شود، فيلمخانه ملي ايران ضمن بيش‌ترين مراقبت و توجه در حفظ و نگهداري اين فيلم منحصر به فرد و براي جلوگيري از نمايش و فرسودگي، نسخه اصلي آن، كپي‌هاي متعددي از اين فيلم بر روي پزيتو 35 ميليمتري چاپ كرد تا براي استفاده در اختيار محققان و دانشجويان علاقمند قرار بگيرد. ضمناً در سال 1378 با دسترسي به “اينترنگاتيو“ از اين فيلم، چند كپي با كيفيت ديگر از فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” تهيه شد كه نخستين بار در تير ماه 1379 در برنامه‌هاي بزرگداشت صدسالگي سينماي ايران توسط فيلمخانه ملي ايران براي اساتيد، دانشجويان و محققان و اهالي مطبوعات و سينما و ساير علاقمندان در سينما صحرا محل برگزاري نمايش‌هاي هفتگي فيلمخانه ملي ايران به نمايش درآمد. حال اگر مدير دفتر ارتباطات رسانه‌اي موزه سينما اعلام مي‌كند كه ”چرا به اين فيلم توجه نمي‌شود، چرابه آثار بصري ما بي‌توجهي مي‌شود، بايد اين فيلم‌ها در دسترس باشند تا دانشجويان سينما، محققان، نويسندگان و فيلمسازان از آن استفاده كنند” به ايشان يادآوري مي‌كنيم كه اگر فيلمخانه ملي ايران توجهي به آثار بصري نداشت و در حفظ و مرمت و نگهداري آنها نمي‌كوشيد، قطعاً موزه سينما با همكاري فيلمخانه ملي ايران قادر به برگزاري ”هفته ارامنه و سينماي ايران“ نمي‌بود. گويا اطلاعي ندارند كه فيلمخانه به جز فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” بخش‌هايي از چهل فيلم مهم تاريخ سينماي ايران را دراختيار نماينده موزه سينما قرار داده كه با استفاده از اين فيلم‌ها مراسم شب‌هاي “ساموئل خاچيكيان، آربي آوانسيان“ بازيگران ارمني، موسيقي فيلم و مانند اينها برگزار شده است. آيا دست‌اندركاران موزه سينما از خود پرسيده‌اند كه اگر فيلمخانه ملي به آثار بصري اين مرز و بوم توجهي نمي‌كرد، دست كم بخش‌هايي از همين چهل فيلم - با اين كيفيت مطلوب - چه گونه در اختيار آنها قرار مي‌گرفت. براي اطلاع گردانندگان موزه سينما از اقداماتي كه فيلمخانه ملي ايران در دو دهه اخير براي نجات و حفظ و نگهداري فيلم‌ها و نمايش آنها براي دانشجويان و محققان انجام داده، آنها را به مطالعه “كتاب فيلمخانه ملي ايران“ ارجاع مي‌دهيم كه اتفاقاً ناشر آنها هم موزه سينما است خوانندگان محترم در آن كتاب خواهند خواند كه فيلمخانه ملي ايران با چه وضعيت اسفباري تحويل مسئولين فعلي شده است. مدير دفتر ارتباطات رسانه‌اي موزه سينما در بخش ديگري از سخنان خود درباره كيفيت همكاري فيلمخانه در برگزاري اين شبها گفته‌اند: اگر فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” دو روز پيشتر به موزه تحويل داده مي‌شد مطمئناً ”متخصصين موزه“ اشكالات فيلم (چاپ شدن وارونه ميان نويس‌هاي فيلم) را برطرف مي‌كردند و به جز اين در اظهارنظري به اصطلاح كارشناسانه گفته‌اند: “فيلمي كه در اختيار ما قرار داده‌اند روي دو كاست D.V.cam كهنه و كاركرده ضب شده و از ما درخواست كرده‌اند كه فيلم را كمي جلوتر ببريم تا تكه‌هاي فيلم‌هاي قبلي نمايش داده نشود. خوب است ايشان بدانند كه اغلب محققان اصيل و نويسندگان فعال سينمايي، از سطح علمي و تخصص افرادي كه سالهاست در فيلمخانه ملي ايران به تنهايي بار حفظ ميراث فرهنگي و تصويري كشور را به دوش دارند، مطلع و آگاه هستند. متخصصان و كارشناسان فيلمخانه ملي ايران آنقدر با تجربه و امانت‌دار هستند كه به اصالت قديمي‌ترين فيلم تاريخ سينماي ايران - همانگونه كه به آنها رسيده است - خدشه‌اي وارد نسازند. بايد اصالت اين نسخه تا زماني كه علت واقعي آن روشن نشده حفظ شود. پس اجازه بدهيد ما هم كماكان فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” را با همان چند ميان نويس وارونه‌اي ببينيم كه علاقمندان متقدم سينما در بهمن ماه 1312 ديده بودند. علاوه بر آن، هيچ يك از دست اندركاران موزه درخواست نكرده بودند كه فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” مانند آن چهل فيلم ديگر دو روز يا يك هفته قبلتر در اختيار آنها قرار بگيرد و موضوع بي‌اعتمادي فيلمخانه ملي ايران به موزه سينما و عدم اعتماد به آنها كه “مبادا از روي اين فيلم كپي‌برداري شود” تعبير خود آنها است و ارسال فيلم‌هاي فيلمخانه به همراه يك نفر نماينده براي جلوگيري و اجتناب از صدمه‌اي است كه ممكن است احياناً به هنگام نمايش فيلم‌ها وارد شود. همچنين اين سوال مطرح است كه “متخصصين موزه“ كه قادر به ”رفع اشكالات” فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” هستند، چگونه قادر به تشخيص فيلم D.V.cam نو از كهنه نبوده‌اند و مهم‌تر از اينها نفهميده‌اند كه فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” روي فيلم ديگري ضبط نشده بلكه چند دقيقه‌ فيلمي كه در ابتداي اين نسخه ضبط است از فيلم‌هاي منحصر به فرد خانوادگي خان‌بابا معتضدي يكي از قديمي‌ترين فيلمبرداران سينماي ايران است كه ارزش فيلم‌خانه‌اي و موزه‌اي آن نيز انكارناپذير است و باز هم بهتر است بدانند كه اين صحنه‌ها روي اينترنگاتيو اصلي فيلم وجود دارد چيز اضافه‌اي نيست و از جاي ديگري روي فيلم نمايش داده شده در آن شب نيامده است. در خاتمه، شايد اين نكته هم، ارزش يادآوري داشته باشد، زماني كه موزه‌ي سينما در تدارك انتشار داستان فيلم “حاجي آقا - آكتر سينما” بود، فيلمخانه ملي ايران بنا به درخواست نماينده موزه سينما براي مطابقت داستان فيلم با نسخه موجود در فيلمخانه از هيچ گونه همكاري با ايشان دريغ نكرد. قطعاً دست اندركاران موزه سينما كه سه چهار سالي است براي ثبت و ضبط اسناد سينماي ايران در آن مركز تلاش مي‌ورزند به اين نكته واقفند كه تاريخ و گذشت زمان بزرگترين داور هر حرف و عملي است. از اين رو دست اندركاران فيلمخانه ملي ايران نيز كه - در دو دهه اخير - حافظ و نگهدار مهم‌ترين اسناد تصويري منحصر به فرد اين مرز و بوم بوده‌اند، صميمانه آرزو مي‌كنند كه در پس موضع‌گيري عجيب و خصمانه آنها جز دغدغه‌هاي فرهنگي نبوده باشد. در پايان، از اين كه بالاخره همه متوجه شدند “فيلم‌ها” جزيي از ميراث فرهنگي كشور ما هستند، بسيار خوشحال هستيم. ندايي كه سالهاست فيلمخانه ملي ايران به تنهايي سر مي‌دهد، اكنون حامياني يافته است. اين را ما دستاوردي مثبت مي‌دانيم. انتهاي پيام