صد و سي و سومين نشست كتاب ماه ادبيات و فلسفه با حضور رييس مجلس شوراي اسلامي برگزار شد. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دكتر غلامعلي حدادعادل، رييس مجلس شوراي اسلامي در يكصد و سي و سومين نشست كتاب ماه ادبيات و فلسفه در خانه كتاب كه با موضوع “يحيي مهدوي و فلسفه در ايران” برگزار شد، با گرامي‌داشت ياد و خاطره‌ يحيي و اصغر مهدوي، گفت: «دكتر يحيي مهدوي استادي بزرگ و صاحب فضائل و خصوصيات مثبت گوناگون بود. محاسن اعيان‌زادگي آنها را بزرگ‌منش بار آورد و اهل بذل و بخشش بودند. آنها علم را بخاطر مال نياموخته بودند بلكه علم و فرهنگ را بخاطر علم و فرهنگ دوست داشتند.» رييس مجلس ادامه داد: «از خصوصيات يحيي مهدوي اين بود كه با توجه به امكانات مالي و سخاوتي كه داشت، هر جا دانشجويي بااستعداد و استاد جوان خدمت‌گذاري را مي‌ديد به او كمك مي‌كرد.» وي تصريح كرد: «مهدوي 30 سال در دانشگاه تهران خدمت كرد و تمام حقوق خود را به دانشگاه برگرداند و آن را صرف چاپ كتاب كرد كه امروزه تمام كتب با عنوان «هديه‌ دكتر يحيي مهدوي» مزين شده است. اشخاص زيادي اهل علم و فرهنگ بودند و از كمك مالي و معنوي مهدوي در زندگي برخوردار شدند.» حدادعادل، دكتر مهدوي را عاشق دانشگاه تهران معرفي كرد و گفت: «دانشگاه تهران براي چنين استاد بزرگواري عزيز بود و وي به گروه فلسفه و دانشكده ادبيات عشق مي‌ورزيد و غيرت عجيبي نسبت به دانشگاه تهران داشت.» وي دكتر يحيي مهدوي را مردي فرهيخته، فرهنگ‌دوست و فرهنگ‌پرور توصيف كرد و اظهار داشت: «ايران براي وي قلب عالم بود و براي پرورش و تربيت دانشمندان در داخل از هيچ كوششي دريغ نمي‌كرد و در اين راه رنج‌هاي زيادي متحمل شد.» رييس مجلس شوراي اسلامي به كتب باارزش اين استاد اشاره كرد و افزود: «وي استادي متفكر، سخت‌كوش در فلسفه و دانش و بسيار باانضباط و مديري والا بود. قدر و اعتبار گروه فلسفه‌ دانشگاه تهران امروزه ناشي از صبر و استقامت، مديريت و بزرگواري مهدوي است. او پايه‌ فلسفه را صحيح و استوار بنا نهاد.» حدادعادل ادامه داد: «مهدوي در كنار فضايل گوناگون، فلسفه، ادبيات عرب، زبان خارجي و آشنايي با حوزه‌هاي وسيع علوم انساني دوستدار ادبيات فارسي بود. وي عاشق هنر ايراني بود و با فضاي فرهنگي ايراني زندگي مي‌كرد. دكتر مهدوي نويسنده‌اي توانا بود و لطف و لطافت در زبان مهدوي و در نثر فارسي وي مشهود است؛ بدون آنكه صحت و استواري و اصالتش از بين رفته باشد.» وي خاطرنشان كرد: «دكتر مهدوي با تمام متون ادب فارسي آشنايي داشت و بر ادبيات كهن فارسي مسلط بود ولي اين آشنايي هيچ‌گاه به نثر فارسي او رنگ كهنگي نداده بود.» وي در پايان، توجه به نوشته‌هاي مرحوم مهدوي را به ادب‌دوستان گوشزد كرد و گفت: «حضور من در اين جلسه صرفا براي اداي احترام به اين دو برادر دانشمند و بزرگوار و استادان دانشگاه است.» انتهاي پيام