انجمن آثار و مفاخر فرهنگي، بزرگداشت دكتر ژاله آموزگار - اسطوره‌شناس و متخصص زبان‌هاي باستاني - را با حضور جمعي از نويسندگان، محققان، اسطوره‌شناسان و ايران‌شناسان برگزار كرد. به گزاشر خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران، دكتر مهدي محقق - رييس هيات مديره انجمن مفاخر فرهنگي - در اين مراسم، زبان پهلوي را داراي ارزش و جايگاهي مهم دانست و گفت: بسياري معتقدند كه بدون دانستن زبان پهلوي نمي‌توان بر زبان فارسي مسلط شد. از سوي ديگر، بسياري از ضرب‌المثل‌هايي كه به زبان عربي وارد شده از زبان پهلوي گرفته شده است. دكتر بدرالزمان قريب هم سخن خود را چنين آغاز كرد: «به نام خداوند جان و خرد» و گفت: فردوسي ميراث فرهنگي ايران باستان و خرد جوهر اين فرهنگ است. اين عنصر هميشه در ادبيات و باورهاي مردم حضور داشته و اهورامزدا هم خداي خرد است. اهورامزدا با خرد خود دنيا را مي‌آفريند، با اهريمن مي‌جنگد و با خرد پيروز مي‌شود. استاد دانشگاه تهران، ادامه داد: دو تن از ايزدهاي آفرينش سوم مانوي نقش خرد دارند؛ يكي ايزد شهرياري خرد كه انسان را رستگار مي‌كند و ديگري بهمن بزرگ كه نقش خفته‌ي انسان را بيدار مي‌كند و از شر مي‌رهاند. وي با بيان اينكه با دكتر آموزگار بيش از 30 سال همكار بوده است، به تشريح تحقيق‌ها و ترجمه‌هاي در طول اين مدت پرداخت. كتايون مزداپور، ديگر سخنران اين بزرگداشت، در ابتدا با اشاره به اينكه امروز (29 بهمن) جشن اسپندگان (روز ارج‌گذاري به زن) و مناسب براي ارج‌گذاري به بانوي مهربان فرهنگ ايران -آموزگار- است، اظهار داشت: او تاكنون 9 كتاب منتشر كرده كه يكي از آن‌ها به چاپ هفتم رسيده است. او با اين كتاب‌ها ابزار كار براي تدريس را فراهم كرده و چون كتاب‌هاي او براي تدريس نوشته شده‌اند بسيار به كار استادها و دانشجويان مي‌آيند. اين اسطوره‌شناس نگارش چنين آثاري را عامل بازگشت به خود دانست و افزود: اين كتاب‌ها براي شناخت هويت ايراني ما كارآمد هستند و برداشتن چنين گام‌هايي كار بزرگي است. به گزارش خبرنگار ايسنا، دكتر يدالله ثمره در بيان ويژگي‌هاي شخصي آموزگار گفت: من بيش از 50 سال سابقه‌ي تعليم و تربيت دارم و اگر از من بپرسند آموزگار يگانه‌ي تو كيست؟ مي‌گويم ژاله آموزگار؛ چرا كه او معلمي را با تمام وجود دوست دارد. او همچنين شاگردهايش را به معني واقعي كلمه دوست دارد و اولين درسي كه به آنها مي‌دهد دوست‌داشتن است. استاد دانشگاه تهران، اضافه كرد: آموزگار ايران را عاشقانه دوست دارد و پس از انقلاب با وجود آنكه مي‌توانست مانند بسياري از استادها جلاي وطن گويد، ولي اين كار را نكرد. ديگر خصوصيت بارز او اين است كه هرگز بدون مطالعه‌ي قبلي سر كلاس نمي‌رود و به اعتقاد من او بيش از شاگردانش درس مي‌خواند. سپس يكي از شاگردان آموزگار، با انتقاد از اين كه اكنون كار چنين استادهاي به آموزش به چند شاگرد محدود شده است، ادامه داد: ما از آموزگار آموختيم كه در عين نوع‌دوستي جهاني، سرزمين خود را در پرتو يگانگي ملي دوست بداريم و در راه سربلندي آن كوشا باشيم. انجمن مفاخر برنامه بزرگداشت آموزگار را با اهداء لوح سپاس خود و لوح تقدير و تشكر رييس دانشگاه تهران، رضا فرجي دانا، ادامه داد. دكتر آموزگار پس از دريافت لوح‌هاي خود از دست محقق و فرجي دانا، گفت: من قدرت پاسخگويي به اين همه لطف را ندارم؛ البته من آموخته‌ام كه در ميان همه‌ي نعمت‌هاي خدا، اين گونه محبت‌ها را هرگز به خود نگيرم و همه را به حساب بزرگواري دوستان بگذارم. من محقق بزرگي نيستم بلكه فقط معلمي هستم عاشق تدريس و مطالعه كه از شهرستاني كوچك (خوي) برخاسته‌ام. وي افزود: عشق به معلمي از نخستين سال‌هاي تحصيل در رگ من جاري شد و به خاطر دارم كه در ابتداي دبيرستان در دفتر يكي از دوستان كه پرسيده بود در آينده مي‌خواهيد چه كاره شويد، نوشتم: من دلم مي‌خواهد بر كرسي استادي تكيه بزنم. وقتي مي‌خواستم دكتري خود را بگيرم زرق و برق غرب آن روز نتوانست اين دختر را جذب كند و من برگشتم؛ تاكنون نيز حتا يك لحظه هم از اينكه بازگشته‌ام، پشيمان نيستم. استاد گروه فرهنگ و زبان‌هاي باستاني دانشگاه تهران با اشاره به اينكه هر كس مرا مي‌شناخت وقتي شنيد پذيرفته‌ام كه در چنين مجلس بزرگداشتي حاضر شوم، تعجب كرد، اضافه كرد: دليل عمده‌ي حضور من در اين جمع دوستانه زنده كردن ياد دكتر احمد تفضلي، دوست و همراهم، است. ما شش جلد كتاب را با هم نوشتيم و من از هر لحاظ خود را مديون او مي‌دانم. او دانشمندي آزادانديش بود و هنوز بسيار سخن براي گفتن داشت زماني كه نابهنگام دم فروبست. وي سخنان خود را چنين به پايان برد: من در اين لحظه خود را يكي از خوشبخت‌ترين آدم‌هاي روزگار مي‌دانم. در اين مراسم همچنين كاظمي و شهرياري، شعرهايي را كه درباره‌ي آموزگار سروده بودند خواندند. انتهاي پيام