برپايي نمايش‌گاه سوزن دوزي‌هاي اصيل ايراني با آثاري از هنرمند معاصر شهين پزشكي در گنجينه دوران اسلامي موزه‌ي ايران باستان بهانه‌اي شد تا با اين هنرمند خلاق به گفت و گو بنشينيم و ديدگاه‌هاي او را در مورد هنرهاي سنتي جويا شويم، آن چه در ذيل مي‌آيد، نتيجه‌ي اين گفت و گو است. شهين پزشكي، هنرمند سوزن دوز، در ابتداي اين گفت و گو، سوزن دوزي را هنري ظريف دانست كه همه‌گان فكر مي‌كنند به دليل اين ظرافت، نمي‌توانند وارد اين عرصه‌ي هنري شوند. وي در عين حال اين ديدگاه را كاملا اشتباه ارزيابي كرد و با بيان اين مطلب كه سوزن دوزي يكي از هنرهاي سنتي ما است افزود: امروزه اين هنر به خاطر پرزحمت بودن مورد بي‌مهري جوانان واقع شده است؛ با وجود اين كه هنرهاي سوزن دوزي جزيي از هنرهاي تزييني و كاربردي در كشور ما به شمار مي‌آيد، امروزه با حضور سوزن دوزي‌هاي كشورهايي هم‌چون ژاپن و چين، جاي ايران در نمايش‌گاه‌ها خالي است؛ در صورتي كه اگر به اين هنر بهاي لازم در كشور داده مي‌شد، هيچ كشوري توان رقابت با ما را نداشت. وي ادامه داد: عامل اصلي بيگانه‌گي جوانان ما با هنرهاي سنتي، دست‌اندركاران و مسوولان هنرهاي سنتي هستند كه وظيفه دارند اين هنرها را دوباره احيا كنند؛ ولي براي من هنوز روشن نيست كه چرا در كشور ما، هنر امري حاشيه‌اي تلقي مي‌شود. به عنوان نمونه، هرچند كار كردن در حوزه‌ي هنر سوزن دوزي مشكل است، ولي همين امر مي‌تواند در زندگي يك هنرمند از جمله جنبه‌هاي اقتصادي و هنري نقش مهمي ايفا كند. شهين پزشكي تصريح كرد: هنر سوزن دوزي در ايران از تاريخي 8 هزار ساله برخوردار بوده و تحليل نقش برجسته‌ها و حجاري‌هاي تاريخي وجود تزيينات لباس‌هاي آن‌ها را به اثبات رسانده است؛ باستان شناسان نيز معتقدند، هنر سوزن دوزي به پارچه‌هاي ساده در گذشته نقش داده‌اند. بنابراين هنر سوزن دوزي ايران از دوره‌ي باستان تاكنون يك سير تكاملي داشته است. اين هنرمند سوزن دوز خراساني در ادامه با اشاره به اهميت ندادن به هنر سوزن دوزي به دليل نبود نيروي تخصصي و عدم توليد مهجور بودن و عدم آشنايي عمومي با اين هنر و پيشينه‌ي آن را عامل ديگر كم بودن گرايش به سوزن دوزي دانست و خواستار برگزاري نمايش‌گاه‌هايي با موضوع سوزن دوزي به منظور آشنايي جامعه با اين هنر اصيل شد. وي با اشاره به اين نكته كه سازمان‌هاي مرتبط با هنرهاي سنتي هيچ گونه كمك اقتصادي به هنرمندان هنرهاي سنتي نمي‌كنند افزود: احيا هنر سوزن دوزي مستلزم پژوهش و تحقيقات مبسوطي در اين زمينه بوده و تاكنون نيز هيچ بودجه‌ي مشخصي به اين امر اختصاص نيافته است؛ لذا جا دارد نهادهايي هم‌چون سازمان صنايع دستي و ميراث فرهنگي با اختصاص بودجه‌ي ويژه تحقيقات دامنه‌داري را در اين حوزه هنري انجام دهند. شهين پزشكي پيرامون آموزش اين هنر تصريح كرد: دروس سوزن دوزي در برخي دانش‌كده‌هايي كه تدريس مي‌شود، جز دروس فرعي بوده و اهميت چنداني به آن داده نمي‌شود؛ لذا آموزش اين هنر به طور كلي در سطح پاييني است و به دليل اين‌كه آموزش آكادميك نيز درست نبوده و اين هنر سينه به سينه به دست ما رسيده در گذر ايام برخي‌ها كه قصد داشته‌اند در اين هنر نوآوري ارايه دهند، اين نوآوري را به غلط انتقال داده‌اند و نتيجه‌ي اين امر هم نيز نزولي هنر سوزن دوزي است. وي در پاسخ به سوالي مبني بر فرم آثار سوزن دوزي نمايش‌گاه موزه‌ي ملي گفت: يك‌سري از اين آثار، نمايش سوزن دوزي‌هاي قرون 11 و 12 و سري ديگر تابلوهاي معاصر خودم در زمينه‌ي ابريشم دوزي است؛ البته نمونه‌هايي نيز نمونه‌هاي 80 سال پيش هستند كه من آن‌ها را جمع آوري كرده‌ام. وي افزود: قبلا نيز نمايش‌گاهي در نگارخانه‌ي ميرك مشهد برگزار كرده و در اين نمايش‌گاه نوع سوزن‌دوزي‌هاي ايراني را در مقايسه با ساير نقاط جهان از جمله آسياي ميانه كه هنرشان متاثر از كشور ايران است را به نمايش گذاشتم و اين امر بازتاب خوبي در ميان بازديدكنندگان داشت. شهين پزشكي در پايان با سپاس از تمامي دست‌اندركاراني كه مقدمات برگزاري نمايش‌گاه سوزن دوزي‌هاي وي را در موزه ملي فراهم ساخته‌اند، خواستار توجه بيش‌تر مسوولان فرهنگي به اين هنر مهجور و اصيل ايراني شد. انتهاي پيام