دکتر حسین یاری در گفت‌وگو با ایسنا، درباره منشا پنج‌گانه بروز کمردرد اظهار کرد: کمردرد جزو بیماری‌های شایع اسکلتی است و حدود ۸۰ درصد از انسان‌ها یکبار این درد را تجربه می‌کنند. 

وی با بیان اینکه ساختارهای پنج‌گانه می‌توانند منشاء بروز کمردرد باشند. افزود: گاهی‌ اوقات، آسیب «استخوان» می‌تواند منشاء و عامل کمردرد باشد؛ شکستگی و لیز خوردن مهره‌ها یا آسیب دنبالچه انواع مختلفی از کمردرد با منشاء آسیب بافت استخوان هستند. همچنین آسیب‌های «مفصلی» هم می‌توانند منشاء بروز کمردرد باشند. ساییدگی یا همان آرتروز کمر یا روماتیسم ستون فقرات انواعی از کمردرد با منشاء آسیب مفاصل ستون فقرات هستند.

وی درباره عامل دیگر بروز کمردرد یعنی آسیب بافت «عضلات» گفت: آسیب بافت «عضلات» هم می‌تواند منشاء کمردرد باشد؛ اگر عضلات کنار ستون فقرات، لگن و باسن آسیب‌ بینند و دچار گرفتگی، اسپاسم، کشیدگی، نقطه ماشه‌ای یا مسائل دیگر شوند، می‌توانند کمردرد ایجاد کنند. شایع‌ترین عامل کمردرد، آسیب عضلات و بافت نرم مجاور ستون فقرات است.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی درباره چهارمین منشاء از علل پنج‌گانه بروز کمردرد نیز اظهار کرد: در ساختار ستون فقرات بین دو مهره دیسک مهره‌ای وجود دارد و آسیب آنها می‌تواند چهارمین عامل بروز کمر درد باشد. اگر دیسک‌های میان ۲ مهره دچار آسیب‌های مختلف مانند «خشک شدن و از دست دادن آب»، «فتق و بیرون‌زدگی»، «پاره‌شدن» و موارد دیگر شوند، درد در ناحیه کمر ایجاد می‌شود.

وی با بیان اینکه آسیب «سیستم عصبی»  پنجمین منشاء کمردرد شناخته می‌شود، گفت: گاهی‌ اوقات، دیسک بیرون‌زده یا زائده‌های استخوانی ناشی از آرتروز و ... روی نخاع یا ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کنند و سبب آسیب سیستم عصبی می‌شوند. آسیب سیستم عصبی سبب بروز درد در کمر و پاها می‌شود. دردی که به دلیل فشار روی ریشه‌های عصبی باشد از کمر وارد پاها می‌شوند و به آن «درد سیاتیک» می‌گویند.

کدام کمردردها به جراحی نیاز دارند؟

مدیر کلینیک طب پیشگیری و ارتقای سلامت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره نیاز کمردرد به عمل جراحی گفت: نتایج مطالعات علمی بیانگر این است که کمتر از ۱۰ درصد کمردردها نیاز به اقدام فوری جراحی دارند و در سایر موارد درمان غیرجراحی اولویت دارد. وجود «علامت‌های خطر» در فرد مبتلا به کمردرد نشان‌دهنده شرایطی اورژانسی است که انجام جراحی را گریزناپذیر می‌کند. اگر افراد به همراه کمردرد خود، «بی‌حسی در ناحیه تناسلی» را تجربه می‌کنند باید نسبت به عمل جراحی اورژانسی اقدام کنند. همچنین اگر دچار «احتباس یا بی اختیاری ادراری» شده‌اند، می‌بایست نسبت به عمل جراحی اقدام کنند. همچنین اگر افرادی که مبتلا به کمردرد هستند دچار «ضعف حرکتی پیشرونده» شدند باید نسبت به عمل جراحی اورژانسی اقدام کنند.

وی ادامه داد: منظور از ضعف حرکتی این است که فرد مبتلا به کمردرد به تدریج در حین بیماری توانایی حرکت روی پنجه یا پاشنه پا را از دست بدهد یا قادر به بالا آوردن شست پای خود نباشند که در این صورت باید نسبت به عمل جراحی فوری اقدام کند.

یاری گفت:  بنابراین اگر افراد به همراه کمردرد با موارد احتباس یا بی اختیاری ادراری، بی‌حسی در ناحیه تناسلی و ضعف حرکتی پیشرونده مواجه باشند، جراحی فوری توصیه می‌شود. در غیر این صورت انجام عمل جراحی هیچ فوریتی نداشته و درمان‌های غیرجراحی توصیه می‌شود.

انتهای پیام