به گزارش ایسنا، ماه رمضان ماه نزول قرآن است و همه ما باید تلاش کنیم در این ماه هر روز یک جز قرآن تلاوت کنیم و در کنار تلاوت، تدبر در قرآن و آوردن قرآن به متن زندگی نیز ضروری است.

پرداختن به تفسیر آیات باعث تقویت ایمان و امید در جامعه می شود. بر همین اساس در این ۳۰ روز ماه مبارک رمضان هر روز یک آیه از آیات «زندگی با آیه‌ها» که مربوط به توحید، نبوت و ایمان است انتخاب شده که راحت‌تر مفاهیم قرآنی در جامعه تبیین شود.  

سیزدهمین آیه‌ای که به آن پرداخته شده، آیه ۷سوره ابراهیم در خصوص‌ شکرگزاری نعمت‌های خداوند است. خداوند در این آیه می‌فرماید: « لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ / یادتان باشد که خداوند اعلام کرده اگر شکر کنید حتما سرمایه وجودی تان را زیاد می کنم و اگر ناشکری کنید مجازاتم خیلی شدید است».

کافیست قدرش را بدانی

در تفسیر این آیه برای زندگی امروزمان می‌توان گفت: توی احوال پرسی ها به سوال دوم و سوم نرسیده ناله ها و شکایت‌هایش شروع می‌شوند. می‌گوید آن قدیم‌ها کسب و کار رونق بیشتری داشت مثل حالا نبود که در دکانش مگس بپراند. دم عید که می‌شد مشتری‌ها جلوی مغازه‌اش صف می‌کشیدند و شب که می‌شد با دخل پر به خانه میرفت میگوید همه اش به خاطر خرابی بازار و وضع بد مردم است اما یادش نیست که آن روزها هم وضع مردم خیلی رو به راه نبود. اما حواسش نیست که آن روزها آدم شاکرتری بود و توی احوال پرسی ها ذکر «الحمد لله از زبانش نمی افتاد.

خداوند در این آیه از ما خواسته است:

شکرگزار نعمت‌های او باشیم؛ چراکه شکرگزاری باعث افزونی نعمت‌ها خواهد شد و کفران نعمت باعث عذاب.

برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:

*هر شب قبل از خواب، ۳ نعمت روزانه خود را یادداشت کنیم و برای هر کدام به شیوه‌ای شکرگزاری کنیم؛ مثلاً شکر نعمت سلامتی با ورزش یا شکر نعمت خانواده با محبت به آنها یا شکر نعمت وقت با برنامه ریزی.

*از داشته‌های خود برای کمک به دیگران استفاده کنیم و به یاد داشته باشیم که شکر نعمت، صرفا زبانی نیست.

*اگر در لحظه‌ای احساس کردیم چیزی نداریم به یادآوری نعمت‌های کوچک زندگی مثل دیدن شنیدن یا نفس کشیدن بپردازیم.

روایت شهدا: ساعتی در سجده

در مورد  شهید ارشیا مداحی آمده است:

ارشیا تک فرزند یک خانواده مرفه با همه جور امکانات مادی بود، کتاب «سلام بر ابراهیم» امانتی آرایشگر محل نقطه عطفی شد در زندگی‌اش. بعد از آن در همه زمینه‌ها فعال شد و سعی کرد تا می‌تواند شبیه ابراهیم باشد و پایگاهش هم شده بود مسجد. برخی شب‌ها گوشه اتاق، ساعتی سجده می‌کرد. مادرش می‌پرسید چه میکنی؟ می‌گفت: سجده می‌روم و در حد توان نعمت‌های خدا را به زبان می آورم و برای تک‌تک آنها از خدا تشکر می‌کنم. ما نمی‌دانیم که خدای مهربان چه نعمت‌هایی به ما ارزانی کرده.

انتهای پیام