لرزه‌شناسی بسیاری از اصول اولیه زمین‌لرزه‌ها را آشکار کرده است؛ صفحات تکتونیکی حرکت می‌کنند و باعث ایجاد انرژی کرنشی می‌شوند و این انرژی در نهایت به شکل زلزله آزاد می‌شود، با این حال، در مورد پیش‌بینی آنها، هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد تا بتوان شهرها را قبل از فجایعی مانند زلزله ۹ ریشتری توهوکو ژاپن در سال ۲۰۱۱ تخلیه کرد.

نتایج منتشرشده در سایت ساینس نشان داد، در سال‌های کنونی، محققان بر روی ارتباط احتمالی بین خورشید یا ماه و فعالیت‌های لرزه‌ای روی زمین تحقیق کرده‌اند و در برخی از تحقیقات به نیروهای جزر و مد یا اثرات الکترومغناطیسی در تعامل با پوسته، هسته و گوشته سیاره اشاره شده است.

در تحقیق جدید، ماتئوس هنریکه جونکیرا سالدانها و همکارانش احتمال نقش تاثیر گرمای خورشیدی بر آب‌وهوای زمین را بررسی کردند.

جونکیرا سالدانها گفت: گرمای خورشیدی تغییرات دمای جو را هدایت می‌کند که به نوبه خود می‌تواند بر چیزهایی مانند خواص سنگ و حرکت آب زیرزمینی تاثیر بگذارد. برای مثال، چنین نوسان‌هایی می‌توانند سنگ‌ها را شکننده‌تر و یا مستعد شکستگی کنند، همچنین تغییرات در بارندگی و ذوب برف می‌تواند فشار روی مرزهای صفحات تکتونیکی را تغییر دهد. اگرچه این عوامل ممکن است محرک‌های اصلی زمین‌لرزه نباشند اما همچنان می‌توانند در این حوزه نقشی ایفا کنند که می‌تواند به پیش‌بینی فعالیت لرزه‌ای کمک کند.

محققان با استفاده از روش‌های ریاضی و محاسباتی، داده‌های زمین‌لرزه را در کنار سوابق فعالیت خورشیدی و دمای سطح روی زمین تجزیه‌وتحلیل کردند. در میان یافته‌های دیگر، آنان مشاهده کردند که وقتی دمای سطح زمین را در مدل خود لحاظ کردند، به ویژه برای زلزله‌های کم عمق، نتایج پیش‌بینی دقیق‌تر شد.

جونکیرا سالدانها افزود: این نتیجه منطقی است، زیرا گرما و آب بیشتر بر لایه‌های بالایی پوسته زمین تاثیر می‌گذارند.

این یافته‌ها نشان می‌دهند که انتقال گرمای خورشیدی به سطح زمین بر فعالیت لرزه‌ای هر چند جزئی تاثیر می‌گذارد و ترکیب پیش‌بینی‌های فعالیت خورشیدی در مدل‌های دقیق دمای زمین، ممکن است به پیش‌بینی زلزله کمک کند.

دکتر جونکیرا سالدانها گفت: این نتایج هیجان‌انگیز است و امیدواریم که یافته‌های ما تصویر بزرگتری از عوامل ایجادکننده زمین لرزه را روشن کند.

نتایج تحقیق کنونی در نشریه Chaos منتشر شده است.

انتهای پیام