به گزارش ایسنا، صلاح الدین هرسنی در سرمقاله آرمان امروز نوشت: ترامپ از متحدان و شرکای منطقه‌ای می‌خواهد که مسئولیت بیشتری در تأمین هزینه‌های امنیتی برعهده بگیرند. او پیش از ورود مجدد به کاخ سفید به کشورهای عضو ناتو هشدار داده بود که باید پنج درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف دفاع کنند.
در ارتباط با وضعیت روسیه، ترامپ به این نتیجه رسیده است که نه روسیه و نه اوکراین هیچ‌کدام حاضر به عقب‌نشینی نیستند اما این وضعیت هم قابل ادامه نیست.
در یک طرف روسیه ایستاده است که در پاسخ به معماواره امنیتی از هیچ رویکردی حتی استفاده از بمب اتم ابا و واهمه ندارد.ضمن آنکه مسکو نمی‌خواهد پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در مرزهای غربی روسیه حضور داشته باشد و بیخ گوش آن بازیگوشی کند.
از طرف دیگر، پوتین احساس می‌کند اوضاع به نفع روسیه پیش می‌رود. نیروهای روسیه در شرق اوکراین به‌تدریج در حال پیشروی هستند و در طرف مقابل چالش‌های جدی چه به‌لحاظ نیرو و چه تأمین تسلیحاتی یا مالی وجود دارد.
ترامپ به این نتیجه رسیده که پوتین به این باور رسیده که در آستانه وادار کردن کی‌یف به تسلیم قرار دارد. ضمن آنکه ترامپ به این نتیجه رسیده که پوتین نه آنکه مخالف مذاکره با ترامپ باشد، اما هنگامی حاضر به این مذاکرات است که این مذاکرات به نتیجه دلخواهش منجر شود و اگر این مذاکرات با ترامپ به نتیجه مورد نظر نرسد، پوتین آن را کنار خواهد گذاشت و از طریق نظامی به اهدافش خواهد رسید.
ترامپ تلاش دارد که به خاطر همزیستی گذشته‌اش با پوتین اوکراین را قربانی مطامع روسیه کند. جنگ را به نفع پوتین تمام کند و در مقابل روسیه نیز بخواهد از چین فاصله بگیرد. چراکه اولویت ترامپ نه اروپا و ایران یا کره شمالی بلکه مهار چین است. برای ترامپ هم اصلا اهمیتی ندارد که،ولودیمیر زلنسکی هیچ توافقی را بدون تضمین امنیتی محکم از سوی آمریکا یا ناتو بپذیرد.
بدین ترتیب اگر آنگونه که ترامپ اندیشه کرده است و آنگونه که اصرار دارد که الگوی «مرد دیوانه» و الگوی «مِه جنگ» را در صلح اوکراین و روسیه به کار گیرد باید به ضرس قاطع گفت که اواکراین و رئیس جمهورش زلنسکی هم در «میدان جنگ» و هم در «دیپلماسی» بزرگترین حامی خود یعنی آمریکا و ترامپ را از دست داده است.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام