روز جوان، فرصتی است تا از دغدغهها، آرزوها و مشکلات نسل جوان بگوییم؛ نسلی که آینده کشور را رقم میزند اما در مسیر رشد و پیشرفت با موانع زیادی روبهروست. جوانان ایرانی، با وجود استعدادهای درخشان و روحیهای پرانرژی، خواستههایی دارند که اگر به آنها توجه شود، میتوانند تحولی بزرگ در جامعه ایجاد کنند.
جوانی یعنی امید، یعنی چشمهایی که به آینده دوخته شدهاند و قلبهایی که برای تغییر میتپند. هر جوانی رویاهایی در سر دارد، برخی میخواهند پزشک شوند تا زندگی نجات دهند، برخی مهندس تا شهری نو بسازند و برخی هنرمند تا روح جامعه را رنگ تازهای ببخشند، اما میان این رؤیاها و واقعیت، دیواری از چالشها قد علم کرده که عبور از آن، ارادهای آهنین میطلبد.
مشکلات اقتصادی، نبود فرصتهای شغلی، موانع فرهنگی و اجتماعی و کمبود حمایتهای دولتی از مهمترین مسائلی هستند که جوانان را در مسیر تحقق آرزوهایشان با دشواری روبهرو میکنند. بسیاری از آنها در تردید میان ماندن و رفتن، تلاش کردن یا ناامید شدن و جنگیدن یا تسلیم شدن، روزهای خود را سپری میکنند.
با این حال، امید همچنان در دل جوانان زنده است. آنها به دنبال تغییرند، به دنبال آیندهای که در آن استعدادهایشان شکوفا شود و صدایشان شنیده شود. جامعهای که به جوانان خود بها دهد، مسیر پیشرفت را برای خود هموار کرده است، زیرا آینده از آن کسانی است که جرأت رویاپردازی دارند.
جوانی؛ دورانی که باید به آن توجه کرد
دوران جوانی یکی از مهمترین و حساسترین دورههای زندگی هر فرد است که در آن، جوانان با چالشهای مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی روبهرو میشوند. در ایران، مسائل مرتبط با اشتغال، مسکن، تحصیل، ازدواج و هویت اجتماعی از جمله دغدغههای اساسی جوانان محسوب میشوند. برای بررسی دقیقتر این موضوع، گفتوگویی با جامعهشناس و پژوهشگر حوزه جوانان، ترتیب دادهایم.
یک جامعهشناس در رابطه با دوران جوانی میگوید: جوانی مرحلهای از زندگی است که در آن فرد به دنبال کسب هویت اجتماعی، استقلال اقتصادی و جایگاه شغلی و اجتماعی است. این دوره از لحاظ جامعهشناختی از آن جهت اهمیت دارد که جوانان، نیروی محرکه اصلی هر جامعه برای توسعه و پیشرفت محسوب میشوند. بنابراین، توجه به نیازها و چالشهای این قشر، نقش مهمی در آینده جامعه دارد.
زینب مصطفوی با بیان اینکه مهمترین چالشهایی که جوانان ایرانی در شرایط کنونی با آن روبهرو هستند چالشهای اقتصادی، بیکاری، نبود فرصتهای شغلی پایدار، دشواری در خرید یا اجاره مسکن و نبود امنیت اقتصادی، است، اظهار میکند: تغییرات سریع ارزشها و هنجارهای اجتماعی، بحران هویت و فاصله بین نسلها، عدم تطابق آموزش دانشگاهی با نیازهای بازار کار و کاهش انگیزه برای ادامه تحصیل، و مشکلات اقتصادی و تغییر دیدگاهها نسبت به ازدواج و تشکیل خانواده از دیگر مواردی است که نسل جدید با آن مواجه هستند.
وی به بحران هویت که یکی از مسائل جدی در میان جوانان ایرانی است اشاره کرده و میافزاید: این امر ناشی از عوامل مختلفی مانند تغییرات فرهنگی، تضاد بین سنت و مدرنیته، تأثیر شبکههای اجتماعی و کاهش تعاملات اجتماعی واقعی است. بسیاری از جوانان در یافتن جایگاه خود در جامعه دچار تردید و سرگردانی هستند که این امر میتواند منجر به افزایش اضطراب و کاهش اعتمادبهنفس شود.
این جامعهشناس ادامه میدهد: مشکلات اقتصادی و نبود فرصتهای شغلی پایدار، تأثیر مستقیمی بر سبک زندگی جوانان گذاشته است. بسیاری از جوانان به دلیل عدم امنیت شغلی، ازدواج و تشکیل خانواده را به تعویق میاندازند یا به مشاغل غیرمرتبط با تحصیلات خود روی میآورند. این وضعیت، منجر به افزایش مهاجرت، کاهش نرخ ازدواج و رشد ناامیدی در میان جوانان شده است.
او در پاسخ به این سوال که از نظر جامعهشناسی، نقش خانواده و جامعه در کاهش مشکلات جوانان چیست، میافزاید: خانواده و جامعه هر دو نقش کلیدی در کاهش مشکلات جوانان دارند. خانواده با ایجاد حمایت عاطفی و ارائه راهنماییهای مناسب، میتواند به جوانان در تصمیمگیریهای مهم زندگی کمک کند. از سوی دیگر، جامعه با ایجاد فرصتهای شغلی، بهبود سیاستهای حمایتی و تقویت فرهنگ گفتوگو، میتواند شرایط مناسبی برای رشد و شکوفایی جوانان فراهم کند.
مصطفوی با اشاره به راهکارهایی برای کاهش چالشهای جوانان، یادآور میشود: حل مشکلات جوانان نیازمند یک رویکرد جامع و چندبعدی است. توسعه فرصتهای شغلی و حمایت از کارآفرینی جوانان، بهبود کیفیت آموزش و تطبیق آن با نیازهای بازار کار، تقویت برنامههای حمایتی برای ازدواج و مسکن جوانان، افزایش گفتوگوهای بیننسلی برای کاهش شکافهای فرهنگی و اجتماعی و ترویج فرهنگ خودباوری و مهارتآموزی برای افزایش اعتمادبهنفس جوانان از جمله مواردی است که باید به آن توجه شود.
وی با توصیه به جوانان نیز میگوید: توصیه من به جوانان ایرانی این است که با وجود چالشهای موجود، بر تواناییها و مهارتهای خود تمرکز کنند و با بهرهگیری از فرصتهای جدید، مسیر موفقیت خود را بسازند. همچنین، مشارکت فعال در مسائل اجتماعی و فرهنگی، میتواند به بهبود شرایط جامعه کمک کند. تغییرات مثبت، نیازمند تلاش و همدلی است و جوانان با نقشآفرینی آگاهانه میتوانند آیندهای روشنتر برای خود و کشورشان رقم بزنند.
جوانان زنجانی؛ میان رؤیاها و واقعیتها
جوانان در سراسر ایران با چالشهای متعددی دستوپنجه نرم میکنند، اما امید و تلاش را رها نکردهاند. در زنجان نیز بسیاری از جوانان برای ساختن آیندهای بهتر میجنگند، برخی با مشکلات اقتصادی، برخی با هزینههای سرسامآور زندگی و برخی با آرزوی ایجاد تغییری بزرگ. اینجا پای صحبت برخی جوان زنجانی نشستهایم که هر کدام دغدغهای دارند؛ یکی در حسرت ازدواج، یکی درگیر مشکلات اجارهنشینی و دیگری در مسیر کارآفرینی و اشتغالزایی.
احمد، ۳۰ ساله، در انتظار ازدواج میگوید: «همهچیز برای ازدواج دارم، جز پول!»
احمد، جوانی که به ازدواج فکر میکند، اما هنوز نتوانسته به این خواستهاش برسد. او میگوید: چند سال است که کار میکنم، ولی هنوز نمیتوانم یک خانه کوچک برای شروع زندگی مشترک تهیه کنم. قیمتها هر روز بالا میرود و وامهای ازدواج هم مشکلات خودش را دارد. دوست ندارم ناامید باشم، اما وقتی میبینم خیلی از دوستانم هم شرایط مشابهی دارند، نمیتوانم نگران آینده نباشم. مسئولان میگویند جوانها ازدواج کنند، اما کاش راه را برای ما هموارتر میکردند.
سعید، ۲۸ ساله، مستأجری که هر سال نگران اجارهخانه است
سعید، کارمندی ساده است که با حقوق ثابت خود، به سختی هزینههای زندگی را تأمین میکند. او که مستأجر است، درباره مشکلاتش چنین میگوید: هر سال استرس تمدید قرارداد دارم، صاحبخانه هر سال کرایه را بالا میبرد و من چارهای جز قبول کردن ندارم. درآمدم با افزایش هزینهها همخوانی ندارد. وقتی میبینم خرید خانه برای من مثل یک رؤیا شده است، احساس عجیبی پیدا میکنم. ما جوانها برای داشتن یک زندگی معمولی باید سختی زیادی بکشیم.
زهرا، ۲۶ ساله، کارآفرین و امیدبخش آینده میگوید: من یاد گرفتهام به جای شکایت، راهی برای حل مشکلات پیدا کنم.
وی یکی از جوانان زنجانی است که با وجود همه مشکلات اقتصادی، کسبوکار کوچکی راه انداخته و حالا برای چند نفر دیگر هم فرصت شغلی ایجاد کرده است. او درباره مسیر موفقیتش میگوید: اولش خیلی سخت بود، چون سرمایه کافی نداشتم و حمایت چندانی هم دریافت نکردم. اما با تلاش زیاد و استفاده از شبکههای اجتماعی، توانستم کارم را گسترش دهم. الان هم میدانم که راه طولانی در پیش دارم، اما حداقل دیگر منتظر کمک کسی نیستم. تنها چیزی که از مسئولان میخواهم این است که دست و پای کارآفرینها را با قوانین پیچیده نبندند و مسیر پیشرفت را برای ما باز کنند.
امید به آینده، علیرغم تمام سختیها
احمد، سعید و زهرا هر کدام مسیر متفاوتی را طی میکنند، اما یک نقطه مشترک دارند؛ آنها همچنان امیدوارند و برای آیندهای بهتر تلاش میکنند. با حمایتهای مناسب و رفع موانع اقتصادی، این امید میتواند به واقعیت تبدیل شود و جوانان زنجانی و همه ایران، در مسیر پیشرفت و آرامش گام بردارند.
خواستههای جوانان از جامعه و مسئولان
جوانان ایرانی خواستههایی دارند که شاید ساده به نظر برسند، اما تحقق آنها میتواند کشور را به سمت پیشرفت سوق دهد: اشتغال پایدار یکی از این خواستهها است زیرا از اصلیترین مشکلات جوانان، بیکاری است. بسیاری از آنها بعد از سالها تحصیل، شغلی متناسب با تخصص خود پیدا نمیکنند.
حمایت از کارآفرینی نیز از دیگر درخواستهای جوانان از مسئولان است جوانانی که ایدههای نو دارند، به حمایت مالی و تسهیلات دولتی نیاز دارند تا بتوانند کسبوکارهای خود را راهاندازی کنند.
داشتن امکان تجربه و اشتباه نیز از دیگر مطالبات است زیرا بسیاری از جوانان از سختگیریهای اجتماعی و فرهنگی گلایه دارند. آنها میخواهند فرصت تجربه کردن، آزمون و خطا و ابراز نظر داشته باشند.
بهبود شرایط اجتماعی و فرهنگی نیز از درخواستهای اصلی جوانان است جوانان خواهان فضایی برای رشد، شادی، ورزش، هنر و تعاملات اجتماعی سالم هستند.
روز جوان، فرصتی برای تغییر
روز جوان فقط یک مناسبت تقویمی نیست؛ باید فرصتی باشد برای شنیدن صدای جوانان، درک نیازهای آنها و تلاش برای برطرف کردن مشکلاتشان. آینده ایران، در دستان همین نسل است. اگر آنها دیده شوند و به تواناییهایشان اعتماد شود، بیشک کشور در مسیر توسعه قرار خواهد گرفت.
جوانان، سازندگان آینده ایران
ایران، سرزمینی است که تاریخ آن با نام جوانانی گره خورده که در سختترین شرایط، برای سربلندی کشورشان ایستادگی کردهاند. امروز نیز، در دنیایی پر از چالشها و تحریمها، نسل جوان ایرانی همچنان برای ساختن آیندهای روشن تلاش میکند. آنها با وجود موانع اقتصادی، علمی و اجتماعی، دست از امید و حرکت برنمیدارند و باور دارند که با دانش، خلاقیت و پشتکار، میتوانند کشور را به سمت پیشرفت هدایت کنند.
جوانان، پیشگامان نوآوری و توسعه
در دانشگاهها، آزمایشگاهها، استارتاپها و کارگاههای صنعتی، جوانان ایرانی در حال خلق ایدههای نو هستند. آنها در حوزههای فناوری، پزشکی، هوش مصنوعی و صنایع مختلف، افتخارات بزرگی را رقم زدهاند. با وجود محدودیتهای ناشی از تحریمها، بسیاری از جوانان به جای ناامیدی، مسیر بومیسازی دانش و فناوری را در پیش گرفتهاند تا وابستگی کشور به منابع خارجی کاهش یابد.
دلگویه یک جوان مخترع، سامان ۲۶ ساله
ما یاد گرفتهایم که به جای گلایه، راهحل پیدا کنیم. وقتی قطعات مورد نیازمان تحریم شد، خودمان طراحی کردیم. وقتی فناوری وارد نمیشد، آن را از صفر ساختیم. ما نسلی هستیم که یاد گرفتهایم غیرممکن را ممکن کنیم.
ایستادگی برای ایرانی آزاد و آباد
جوانان ایرانی نه تنها در عرصه علم و فناوری، بلکه در حوزههای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نیز برای پیشرفت کشور تلاش میکنند. آنها کسبوکارهای نوپا راهاندازی میکنند، در هنر و ادبیات تأثیرگذارند و در عرصههای اجتماعی برای آگاهیبخشی و توسعه فرهنگی قدم برمیدارند.
دلگویه نرگس، ۲۳ ساله، فعال اجتماعی
تحریمها فقط محدودیتهای اقتصادی نیستند، بلکه گاهی روح و امید مردم را نشانه میگیرند. اما ما نسل تسلیمشدهای نیستیم. هر جا که سختی هست، ما راهی پیدا میکنیم تا به جلو برویم. ما برای ایرانی تلاش میکنیم که در آن آزادی، پیشرفت و عدالت برای همه باشد.
مسیر پیش رو
هیچ پیشرفتی بدون سختی به دست نمیآید، اما جوانان ایرانی نشان دادهاند که ارادهای شکستناپذیر دارند. آنها به جای ناامید شدن، با اتحاد و تلاش، به دنبال راههایی برای ساختن آیندهای روشنتر برای ایران هستند. اگر جامعه و مسئولان از این نسل حمایت کنند، بیتردید ایران به کشوری آباد، مستقل و پرقدرت تبدیل خواهد شد.
سخن پایانی اینکه نباید یادمان برود جوانان، آینده را نمیبینند بلکه آن را میسازند.
انتهای پیام
نظرات