در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران نجفقلی حبیبی در گفت وگو با ایسنا، به بیان خاطرات خود از بهمن سال ۵۷ پرداخت و اظهار کرد: سال ۵۷ من ۳۷ ساله و دبیر آموزش و پرورش در شهری بودم. در روز ۱۲ بهمن همزمان با ورود امام خمینی(ره) به فرودگاه مهرآباد، من در خیابان ولیعصر بودم و جمعیت آنقدر زیاد بود که نتوانستم به داخل دانشگاه تهران بروم و در ادامه هم سخنرانی امام(ره) در بهشت زهرا را از تلویزیون تماشا کردم. هیجان اجتماعی آن روز واقعا دیدنی بود. هیچگاه تهران چنین تجربه‌ای نداشت و چنان شور و شوقی را هیچ‌کس تا آن زمان ندیده بود. خیلی مهم بود که چند میلیون نفر برای یک هدف یعنی ورود امام(ره) به کشور خوشحال بودند. آن وحدت واقعا عجیب بود.
وی ادامه داد: حضور میلیونی مردم در مراسم ورود امام(ره) به تهران یک نمونه از همبستگی اجتماعی فوق العاده‌ای بود. این همبستگی به خاطر وجود آرمان‌های مشترک بود. در واقع اگر آرمان مشترک وجود داشته و زنده باشد، می‌توان همیشه همبستگی اجتماعی را ایجاد کرد.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها با اشاره به ضرورت زنده نگاه داشتن آرمان‌های انقلاب اسلامی، افزود: کشورمان در این سال‌ها هم پیشرفت و هم مشکلات خاص خود را داشته است. اکنون هم باید نشاط ساختن ایران و امید بهتر شدن کشور را زنده نگاه داشت. هر کسی در هر جایگاهی است باید برای پیشرفت کشور تلاش کند. هر عملی که منجر به ناامیدی اجتماعی شود، ضربه مهمی به پیکره جامعه وارد می‌کند. نخبگان جامعه باید مدام نشاط اجتماعی و امید به آینده را زنده نگه دارند. البته مردم هم باید احساس کنند که با تلاش مسئولان، گام‌های واقعی روبه جلو برداشته می‌شود و در واقع مردم پیشرفت و حل مشکلات را باید لمس کنند بنابراین مسئولان وظیفه مهمی برای حفظ امید مردم دارند و باید کار واقعی کنند، نه اینکه دنبال تبلیغات باشند.
حبیبی در ادامه با بیان اینکه دشمنان به خاطر ماهیت و اهداف انقلاب اسلامی به دشمنی خود ادامه خواهند داد و دنبال القای ناامیدی به جامعه هستند، گفت: به همین دلیل مسئولیت مسئولان برای پیشرفت کشور و زنده نگاه داشتن امید مردم بیشتر می‌شود. مردم هم باید توجه داشته باشند که مشکلات همیشه برای همه کشورها وجود دارد. هر مرحله‌ای مشکلات خاص خود را دارد و متناسب با پیشرفت‌ها، مشکلات خاصی بوجود می آید و حتی کشورهای بزرگ هم مشکل دارند و مشکلات آنها هم بزرگ‌تر است، بنابراین نباید مشکلات موجب ناامیدی شود، بلکه باید تلاش خود را بیشتر کنیم تا این مشکلات را رفع کنیم. گفتن «نمی‌شود» و عدم تلاش برای حل مشکلات خسارات زیادی به فرد و جامعه وارد می‌کند. القای نامیدی بدترین خیانت به کشور است.
وی تاکید کرد: ناامیدی به آینده مهمترین خطری است که انقلاب و کشور را تهدید می‌کند. اگر مسئولان تلاش واقعی داشته و مردم پیشرفت‌ها را احساس کنند، توطئه‌های دشمن به هدف خود نمی رسد. برای دشمن مهم است که ایران موفق نشود، بنابراین تلاش می‌کنند با رسانه‌های خود مدام ناامیدی را به جامعه ایران القاء کنند.
وی افزود: البته در مدیریت کشور ضعف وجود دارد، ولی باید برای برطرف کردن این ضعف‌ها تلاش کرد. مردم از اول انقلاب سختی‌های زیادی کشیده‌اند، ولی پای انقلاب بوده‌اند. الان هم شرایط نسبت به ۴۰ سال پیش بهتر شده است، ولی مشکلاتی هم وجود دارد. در این شرایط مهم این است که امید به بهبود شرایط زنده نگاه داشته شود. اگر مردم ناامید شوند دیگر کاری نمی‌توان کرد.
حبیبی در پایان با بیان اینکه تحقق عدالت اجتماعی یک ضرورت برای انقلاب اسلامی است که موجب امیدواری مردم می‌شود، گفت: امکانات باید در کل کشور توزیع شود و همه مردم کشور از امکانات بهره‌مند شوند و منطقه یا اقشار محروم نداشته باشیم. تحقق عدالت اجتماعی هم باید مدام مطالبه شود تا بی‌عدالتی در حوزه آموزش، بهداشت، اشتغال، تولید و سایر حوزه‌ها از بین برود. مسئولان وظیفه دارند که بی‌عدالتی را کاهش دهند، فقر را از بین ببرند، فاصله اجتماعی را کاهش داده و عدالت اجتماعی را محقق کنند. مردم از اول انقلاب زحمت زیادی برای انقلاب کشیده‌اند. جان‌های زیادی فدا شده است و مسئولان نباید مردم را فراموش کنند. اگر عدالت اجتماعی تحقق یاید، امید مردم هم به آینده بیشتر می‌شود.
انتهای پیام
نظرات