مرتضی دهداری، عکاس جبهه و جنگ، سال ۱۳۳۴ در آبادان متولد شد. ۳۵ سال عکاسی در کارنامه کاری وی و حضورش در وادی جنگ از دوران کودکی با خرید یک دوربین کوچک ۱۱۰ عکاسی آغاز شد. آن دوربین کوچک از مرتضی عکاسی پرسابقه ساخت.
به گزارش ایسنا، زندهیاد دهداری با ثبت تصاویر ماندگار از دوران دفاع مقدس یاد و خاطره رشادتهای رزمندگان اسلام را برای نسلهای آینده به یادگار گذاشت. آثار ارزشمند او گنجینهای گرانبها از رشادتها و ایثارگریهای دوران دفاع مقدس است که همواره مورد احترام و تقدیر خواهد بود.
عکاسی را با خرید دوربین ۱۱۰ شروع کرد و بعد از ورود به عرصه رسانه و آغاز کار در روزنامه جمهوری اسلامی این کار را به اهتمام تمام پی گرفت.
زندهیاد مرتضی دهداری با شروع جنگ تحمیلی عکاسی در جبهه و جنگ را در رزمندگان سرلوحه کار خود قرار داد. در آن دوران گاهی به تهران میرفت و خبر و عکس میرساند.
از اوایل جنگ که عکاس جبهه و جنگ شد در بیشتر عملیاتها در کنار رزمندگان بود به طوری که کمابیش در تمامی عملیاتهای جنوب و عملیاتهایی در غرب عکاسی کرد و بسیاری از رزمندگانی را که در عملیاتهای مختلف شهید شدند را در قاب تصویر جاودانه کرد.
از خاطرات جالب دهداری این است که در زمان آزادی خرمشهر در تهران بود ولی به سرعت به خرمشهر رساند و شروع به ثبت نقطه به نقطه خرمشهر کرد. در همین هنگام تصمیم میگیرد که از پل خرمشهر عکس بگیرد. سربازی را در حال گشت زیر پل صدا میزند و از او میخواهد در کنار پل سجده کند. تصویری که دهداری از پل خرمشهر و سجده سرباز گرفت برنده ۲۵ جایزه شد و مقام بهترین عکس سال ۱۳۷۴ در مطبوعات ایران شد و نیز رتبه نخست در جشنواره عکس جنگ را به ارمغان آورد.
سال ۱۳۶۵ نشان لیاقت گرفت و تقدیرهایی از جانب مقام معظم رهبری نصیب برد. سال ۱۳۹۳ در جشنواره فیلمهای آموزشی دانشگاه شهید چمران تقدیر شد. دهداری همچنین افزون بر رتبهها و تقدیرهایی که از دیگر جشنوارهها دریافت کرد به عنوان مستندسازترین عکاس جهان شناخته شد.
به عکاسان توصیه میکرد که زیاد عکس بگیرند و به عکسهای مختلف زیادی نگاه کنند تا نگاه متفاوت و زوایای متفاوتی را تجربه کنند.
دهداری معتقد بود که علاقه مهمترین اصل برای پیشرفت در عکاسی است و عکاسی هنر است و نه حرفه. از این جهت لازم است تا مسئولان از عکاسان حمایت ویژه کنند.
روانش شاد و یادش جاودان باد.
انتهای پیام
نظرات