الهام حسینی در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی اینکه ورزش قهرمانی را کنار گذاشت و وارد عرصه مربیگری شد، بیان کرد: تصمیم آسانی نبود و پذیرفتن مسئولیت تیم ملی کار سختی است اما خودم هم به این کار علاقمند هستم و می‌دانم با کمک دوستان دیگر می‌توانیم به دختران کمک کنیم تا به اهدافشان برسند.

او ادامه داد: خیلی از این تصمیم نمی‌گذرد. من آسیب‌دیدگی در کمرم داشتم که باعث شد به مسابقات قهرمانی جهان بحرین نرسم. با پزشکان معالجم هم مشورت کردم. آسیب دیدگی من خوب بود اما وقتی فشار زیاد وارد می‌کردم مشکل پیدا می‌کرد. در دوره‌ای بودم که خواستم کمی استراحت کنم تا ببینم وضعیتم چگونه است که فدراسیون با من صحبت کرد. من هم با خودم فکر کنم و پذیرفتم به تیم ملی دختران کمک کنم و امیدوارم مثمرثمر باشم. تلاش می‌کنم از تجارب علمی و ورزشکاری خود استفاده کنم و به دختران کمک کنم. امیدوارم دختران را در بالاترین سطح ببینم.

او در پاسخ به این پرسش که از دوران قهرمانی خداحافظی کرده است یا ممکن است بعدا دوباره بخواهد برگردد؟ تصریح کرد: حقیقتا چون قرار است در کنار تیم ملی باشم و کمک کنم دیگر فرصتی نخواهم داشت و من وارد فصل جدیدی از زندگی ورزشی‌ام شده‌ام و دیگر وزنه نمی‌زنم.

حسینی در مورد اینکه همچنان دنبال گرفتن مدال‌های بیشتری بود و خداحافظی از دنیای قهرمانی برای او سخت نبود؟ تاکید کرد: تصمیم آسانی نبود اما حسرتی ندارم چون تمام تلاشم را کردم. فدراسیون و کادر فنی هم لطف کردند در کنار تلاش‌هایی که داشتم، من را یاری کردند. هر ورزشکار حرفه‌ای در یک مقطعی باید بپذیرد که ورزش حرفه‌ای را کنار بگذارد و وارد فصل جدیدی از زندگی ورزشی‌اش شود. من هم بخاطر آسیب‌دیدگی کنار رفتم و از همه بزرگان رشته وزنه‌برداری اجازه می‌خواهم که تجربیاتم را در اختیار دختران قرار دهم. 

او در مورد تصور خود از مربیگری تیم ملی گفت: مسئولیت سنگینی است. نمی‌گوییم که خطا نداریم اما تمام تلاشمان را می‌کنیم این مسیر را به بهترین شکل پیش ببریم. تمام ورزشکاران را درک می‌کنیم و می‌دانیم هر کسی وارد اردو می‌شود رویاها و اهدافی دارد و ما هم کمک می‌کنیم تا به این رویاها جامه عمل بپوشانیم. ازآقای انوشیروانی و مسئولان فدراسیون که به ما اعتماد کردند و وزنه‌برداری بانوان را به ما سپردند، تشکر می‌کنم. از کادرفنی قبلی هم تشکر می‌کنم و زحمت زیادی کشیدند. امیدوارم ما هم بتوانیم این مسیر را ادامه دهیم.

دارنده اولین مدال طلای وزنه‌برداری زنان ایران در پاسخ به این پرسش که به عنوان مربی چقدر متفاوت از دوران ورزشکاری خود است؟ تاکید کرد:  من از زمانی که نوجوان بودم، به مربیان کمک کردم و زیادی جدی هستم. نظم هم مهم است چون ورزشکار بدون نظم واقعا نتیجه نمی‌گیرد.

انتهای پیام