علی خدایی امروز پنجشنبه، ۲۷ دی‌ در آیین «شب چهارباغ» که در اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: چند نکته درباره چهارباغ می‌گویم. اولین آن‌ها مربوط به سفرنامه‌هایی است که درباره اصفهان نوشته شده است.

وی افزود: دیولافوا، سفرنامه‌نویس دوره صفوی، وقتی به اصفهان می‌آید آن را تصویری از بهشت می‌بیند. با این حال، او در چهارباغ درختان پوسیده چنار و زمین‌های خراب می‌بیند و جایی را توصیف می‌کند که به سختی می‌شود از آن عبور کرد. 

این داستان‌نویس بیان کرد: محمدعلی جمالزاده نیز وقتی به چهارباغ می‌آید آن را حزن‌آلود می‌بیند. اخوت نیز از این خیابان عبور نمی‌کند. با این حال، دهه ۵۰ که من آمدم به اصفهان دیگر چهارباغ این‌گونه نبود. 

خدایی توضیح داد: بیشتر مردمی که من به یاد دارم، خاطراتشان این بود که اول و آخر چهارباغ را طی می‌کردند. چهارباغ در دوره من کلی انسان نظیف و دستاوردهای شگفت داشت. 

وی یادآور شد: چرخ خیاطی، ساعت دیواری و سینما یا آموزش منشی‌گری در همین چهارباغ باب بود. پخت انواع شیرینی جاذبه دیگر محسوب می‌شد. تلویزیون‌ها نیز جدید و همه دیدنی بودند. رفتن به چهارباغ انگار یک آیین بود، آداب خودش را داشت و حتی روی لباس پوشیدن هم تأثیر می‌گذاشت. 

نویسنده «آدم‌های چهارباغ» خاطرنشان کرد: تنها چیزی که من این سال‌ها در چهارباغ ندیده‌ام، گل‌فروشی است.

به گزارش ایسنا، هشتصد و پنجمین شب از شب‌های بخارا به چهارباغ اصفهان اختصاص یافت. همچنین در این شب فیلم مستند «خرده‌روایت‌هایی از چهارباغ» اکران شد.

انتهای پیام