به گزارش ایسنا، مراسم تشییع فریدون شهبازیان (موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکستر)، امروز دوشنبه ۲۴ دیماه از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار شد.
سراج: دلم از رفتن شهبازیان خون است
در ابتدای این مراسم که اجرای آن بر عهده سهیل محمودی بود، حسامالدین سراج _ خواننده کلاسیک ایرانی _ در سخنان کوتاهی گفت: این فقدان را به همه تسلیت میگویم و باید بگویم که امروز، روز سختی برای من است. او یک پدر مهربان برای موسیقی بود. بسیار پر ابهت بود ولی در عین حال هم بسیار مهربان بود. زندهیاد شهبازیان پرمهر، با سلیقه و خوشذوق بود. خاطرات بسیاری خوبی از او دارم و امروز هم دلم از رفتن او خون است.
سراج سخنان خود را با اجرای آوازی به یاد زندهیاد فریدون شهبازیان پایان برد.
نوربخش: فکر میکنم استاد شهبازیان بر اثر آلودگی هوا فوت شد
حمیدرضا نوربخش _ مدیرعامل خانه موسیقی _ نیز در سخنانی اظهار کرد: عرض تسلیت دارم و قصد سخنرانی ندارم از همه شما ممنونم که در این هوای مسموم و ناسالم به اینجا آمدید که فکر میکنم استاد هم به همین علت فوت شدند. درگذشت او غم بزرگی است.
نوربخش ادامه داد: زندهیاد شهبازیان، اهتمام و توجه زیادی به مسائل صنفی و هنرمندان جوان داشت. درباره آثار و شأن و شخصیت او باید بارها سخن گفت اما من میخواهم درباره اهتمام او به حوزه جوانان بپردازم. فک میکنم کمتر کسی در نسل او باشد که در جریان مسائل روز موسیقی باشد. بعضیها در دهههای گذشته ماندهاند ولی او موسیقی روز را دنبال میکرد تا ببیند نسل جوان چه میکنند.
او به موسیقی ایرانی تعصب و غیرت داشت با اینکه رشته او موسیقی کلاسیک بوده است. در داوریهایی که حضور داشت به کارهای نسل جوان توجه و نگاه حمایتگری داشت و اصرار میکرد به کارهای برجسته آنها توجه و تقدیر شود. کمتر دیده بودم خودش را ببیند اما ناباورانه ما را ترک کرد. به شما بزرگان موسیقی و خانواده ایشان تسلیت میگویم.
حکایت داود گنجهای از یک عکس یادگاری سهنفره
در ادامه مراسم، داود گنجهای _ پیشکسوت موسیقی _ در سخنانی گفت: عرض تسلیت دارم خدمت جامعه هنری و تمام کسانی که وظیفه خود دانستند تا به این مراسم بیایند؛ بدون اینکه منتی داشته باشند.
او ادامه داد: هنرمندان تاج سر آفرینش هستند. ابن خلدون میگوید هر جایی که دیدید هنر رو به افول بود، بدانید آن حکومت درست نیست. خیلی برای من سخت است که بخواهم صحبتی کنم در صورتی که حافظه قوی دارم. دو هفته پیش با هوشنگ کامکار و فریدون شهبازیان در خانه موسیقی نشسته بودیم و تاریخ را مرور میکردیم. به آنها گفتم یک عکس بیاندازیم، شاید هفته دیگر یکی از ما نباشد.
گنجهای با بیان خاطرهای اظهار کرد: از سال ۱۳۴۳ آرزو داشتم پزشک باشم و شهبازیان هم دوست داشت، مهندس معمار باشد. آن زمان هر دو برای دانشگاه میخواندیم اما امروز سرنوشت ما را به اینجا کشاند. من، علی رهبری، کامبیز روشنروان و شهبازیان با هم به دانشگاه میرفتیم و یکجا مینشستیم.
گنجهای اضافه کرد: چند روز پیش که شهبازیان بستری بود به بیمارستان زنگ زدم و از پزشک حالش را پرسیدم و گفتند در حال مراقبت از او هستند و یک باره گفت او را به آی. سی. یو بردند اما یکدفعه از تلویزیون صدا آمد که «الله اکبر» و همان زمان با صدای الله اکبر از دنیا رفت و من به زمین افتادم و گریه کردم به همسرم گفتم به پسرم چیزی نگوید که خدای نکرده سکته کند. فریدون این پسر من را بسیار دوست داشت.
گنجهای تاکید کرد: شهبازیان طرفدار موسیقی پاپ بود. او یک نمونه بود، حاشیه نداشت. من از این مرد شریف و درست خاطرات زیادی دارم یک بار ندیدم از کسی بد بگوید. شهبازیان نمرده است؛ او زنده است.
علیشاپور: سرمایه اصلی هر مملکت اهل فرهنگ هستند
حسین علیشاپور _ خواننده _ هم ضمن اینکه دقایقی را به خواندن آواز سپری کرد، گفت: سرمایه اصلی هر مملکت اهل فرهنگ هستند؛ نه نفت و گاز!
حسین علیزاده: کاش شهبازیان از رنجی کشید، حرف میزد
حسین علیزاده _ موسیقیدان پیشکسوت _ سخنران دیگر این مراسم بود و در سخنانی اظهار کرد: از صمیم قلب تسلیت میگویم. این غمی که روی دل ماست، خیلی خیلی عمیق است و در درجه اول به خانواده او تسلیت میگویم. خانواده او بزرگ بود و محدود به فامیل خودش نبود. همه ایران خانواده او بودند.
او ادامه داد: از سالهای نوجوانی و جوانی با شهبازیان آشنا شدم. او مانند برادر بزرگ من بود.
زمانی که هنرستان تمام شده بود از من خواست قطعه ای را که برای ارکستر رادیو تنظیم کرده بود، ضبط کنم؛ خیلی استرس داشتم اما وقتی که رسیدم دیدم خیلی مسلط است؛ با اینکه تمام ارکستر از او بزرگتر بودند ولی باوجود جذبهای که داشت همه هم او را دوست داشتند و رهبری او را با جان و دل میپذیرفتند. اتقاقا آن قطعه خیلی راحت و آسان ضبط شد. هنوز زمانی که آن قطعه را گوش میکنم یاد تاثیر او در موسیقی میافتم.
علیزاده همچنین گفت: در مقاطع نه چندان خوب سالهای اخیر، هر بار او را دیدم پشت من را مانند کوه گرفت. ای کاش الان که درباره او حرف میزنیم او هم بود و از رنجی که کشیده بود، صحبت میکرد. این رنج شخصی نیست؛ بلکه رنج مردم ایران است. رنجی است که هنوز باید در حضور وزیر فرهنگ و مسئولان از خوبی هنرمند و موسیقی بگوییم؛ بلکه درک کنند.
این هنرمند تاکید کرد: رفتن این هنرمندان بزرگ زخمی بر موسیقی و هنر ایران است. هنرمندان متعلق به جایی نیستند، متعلق به مردم هستند اگر او گاهی با حکومت همکاری میکرد، بخاطر مردم بود ولی پای حرفش ماند.
او خطاب به حاضران گفت: یک نفر از شما بیاید بگوید او چگونه بود و چه حرفی داشت نه اینکه بگوییم آدم خوب و خوشتیپی بود. متاسفانه هنرمندان بزرگ ما ارج و قرب ندارند و اسمی از آنها در رادیو و تلویزیون آورده نمیشود و مردم باید در رسانههای خارجی آنها را ببینند. آن چیزی که هنرمندان را هنرمند کرده است و ارتباط آنها را با دنیای واقعی ادامهدار کرده، مردم هستند. مردم خاطرات و زندگی خود را با آثار هنرمندان گره زدهاند من درود میفرستم به تمام هنرمندانی که در این سالها از دست دادیم و فقط ما هنرمندان و مردم فهمیدیم که چه کسانی را از دست دادیم.
در بخش پایانی مراسم نیز قاسم رفعتی ضمن اجرای آوازی کوتاه در سخنانی گفت: آقای شهبازیان بسیار گردن من حق دارد و در رادیو و تلویزیون بسیار به من کمک کرده و من واقعا مدیون او هستم.
شهرام ناظری، حسین علیزاده، محمد اصفهانی، علی بوستان، علی جعفریپویان، شهرام صارمی، بیژن بیژنی، محسن امیر یوسفی، محمدرضا عقیلی، پوریا اخواص، سید جواد طاهری، محسن صفایی ، مجید اخشابی ، ناصر ایزدی ، بابک چمن آرا، حمیدرضا نوربخش، محمد الهیاری، ارشام مودبیان، علی تفرشی، همایون رحیمیان، زمان خیری ، بهرام جمالی، مرتضی کاظمی، هوشنگ کامکار، داود گنجهای، داریوش پیرنیاکان، قاسم رفعتی، کوروش نریمانی، ایرج رحمانپور، هنگامه اخوان، علی دهکردی و... از جمله چهرههای حاضر در این مراسم بودند.
فریدون شهبازیان هنرمند شناختهشده عرصه موسیقی ۲۲ دیماه به دلیل مشکلات حاد تنفسی دار فانی را وداع گفت.
انتهای پیام
نظرات