حجتالاسلام عبدالحمید واعظ شهیدی شامگاه ۱۳ دی ماه، مصادف با اولین جمعه ماه رجب و شب لیلهالرغائب در حرم مطهر رضوی به ارائه سخنانی در خصوص منزلت شیعیان پرداخت و اظهار کرد: خیرالبریه، شیعیان علی بن ابی طالب(ع) هستند. این حقیقتی است که از زمان پیامبر(ص) عدهای به عنوان شیعیان علی (ع) معرفی شدند. آنان کسانی بودند که در اعمال و رفتار خود، امیرالمومنین (ع) را الگو و معیار قرار میدادند. در طول تاریخ، عنوان «شیعه» گاه به معنای حقیقی خود به کار رفته است. پس از پیامبر (ص)، عدهای بودند که به امامت امیرالمومنین(ع) اعتقاد نداشتند، اما بعد از کشته شدن خلیفه سوم، علی (ع) را به عنوان رهبر دینی برگزیدند. همچنین افرادی بودند که با امام حسین(ع) جنگیدند و او را به شهادت رساندند.
خطیب حرم مطهر رضوی افزود: شیعه حقیقی دارای مقام والایی است که بسیاری از انبیا و اولیای الهی آرزوی دستیابی به آن را داشتند. جابر بن جعفر جعفی از امام محمّد باقر (ع) از تأویل آیه ۸۳ صافات پرسید و امام باقر(ع) فرمودند «چون حق تعالی ملکوت آسمان و زمین را بر حضرت ابراهیم (ع) نمود، آن حضرت به جانب عرش نگاه کرد، نوری عظیم دید پرسید آن نور چیست ؟ فرمودند: آن نور، ولی ما، علی بن ابی طالب (ع)، حجت خداست و نورهای اطرافش، شیعیان علی بن ابی طالب (ع) هستند. ابراهیم(ع) وقتی مقام علی (ع) و شیعیانش را مشاهده کرد، گفت: خدایا، مرا در زمره شیعیان علی (ع) قرار ده. ابراهیم خلیل الله (ع) از شیعیان علی بن ابی طالب (ع) بود. مقام شیعه، مقامی ویژه است.
وی ادامه داد: جماعتی همگی گفتند: «یاابن رسولالله! توضیحی بفرما تا برای ما روشن شود که خلاف ما چیست؟ و ما چه کردهایم و چه گناهی از ما سر زده است؟ حضرت فرمود: چون شما ادعای بسیار بزرگی کردید و اظهار داشتید که شیعه حضرت امیرالمومنین، امام علیبن ابیطالب(ع) هستید. وای بر حال شما، آیا معنای ادعای خود را فهمیدهاید؟و سپس افزود: شیعه حضرت علی(ع) همانند امام حسن و امام حسین (ع)، سلمان فارسی، ابوذر غفاری، مقداد، عماریاسر و محمدبن ابیبکر هستند که در انجام اوامر و دستورات امام علی(ع) از هیچ نوع تلاش و فداکاری دریغ نورزیدند، اما شما بسیاری از اعمال و کردارتان مخالف آن حضرت است و در انجام بسیاری از واجبات الهی کوتاهی میکنید و نسبت به حقوق دوستان خود بیاعتنا و بیتوجه هستید و در مواردی که نباید تقیه کنید، تقیه انجام میدهید و با این عملکرد نیز مدعی هستید که شیعه امیرالمومنین، امام علی(ع) هستید. شما اگر میگفتید که از دوستان و علاقهمندان آن حضرت و از مخالفین دشمنانش هستیم، شما را میپذیرفتم؛ شما منزلت و مرتبهای بسیار عظیم و شریف را مدعی شدید که چنانچه در گفتار و کردارتان صادق نباشید به هلاکت خواهید افتاد، مگر آنکه مورد عنایت و رحمت پروردگار متعال قرار گیرید و لطف خداوند شامل حالتان شود. آنها اظهار داشتند: یاابن رسولالله! ما از آنچه ادعا کرده و گفتهایم، پوزش میخواهیم و هماکنون اعلام میداریم که ما از دوستان و علاقهمندان شما اهل بیت عصمت و طهارت(ع) میباشیم و مخالف دشمنان شما بوده و خواهیم بود».
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: شیعه کسی است که تقوا داشته باشد، اوامر الهی را به طور کامل انجام دهد و به وظایف خود که خدا فرموده عمل کند. امام سجاد(ع) خطاب به افرادی که از ایشان پرسیدند علامتهای شیعه چیست؟ فرمودند «دلتان را مانند دل ابراهیم (ع) از هرگونه پلیدی پاک کنید آنگاه شیعه ما خواهی بود». شیعیان ما علامتهایی دارند، اول اینکه بسیار به نماز مقید هستند؛ دوم نسبت به برادر ایمانی خود اهل مواسات هستند.
وی با اشاره به نشانههای شیعه در کلام فاطمه زهرا(س) بیان کرد: نقل شده است که مردی به همسرش گفت «برو از حضرت فاطمه زهرا (س) بپرس که آیا من از شیعیان ایشان هستم یا خیر؟» زن نزد حضرت زهرا (س) رفت و سؤال همسرش را مطرح کرد. حضرت فاطمه (س) فرمود: به همسرت بگو، اگر به آنچه امر کردهایم عمل میکنی و از آنچه نهی کردهایم دوری میجویی، از شیعیان ما هستی؛ وگرنه، شیعه ما نیستی. زن به خانه بازگشت و پاسخ حضرت زهرا (س) را به همسرش رساند. مرد با شنیدن این جواب، بسیار ناراحت شد و فریاد برآورد: وای بر من! چگونه ممکن است انسان به گناه و خطا آلوده نباشد؟».
وی گفت: یکی از اصول اساسی دین ما نماز است، اما نه نمازی که لقلقه زبان باشد، بلکه نمازی که انسان را از فحشا و منکر دور کند و باعث شود به سراغ گناه نرود. امام محمدباقر (ع) در خصوص شیعیان میفرمایند «سوگند به خدا، شیعه ما نیست مگر کسی که تقوای الهی داشته باشد و از او اطاعت کند. ای جابر! شیعیان، شناخته نمیشوند مگر به تواضع و فروتنی و امانتداری و زیاد یاد خدا کردن و روزه و نماز و نیکی به پدر و مادر و تعهد نسبت به همسایگان فقیر و زمینگیر و مقروض و یتیمان و راستگویی و تلاوت قرآن و بازداشتن زبان از گفت و گوی در مورد مردم، جز در مورد نیکی آنها. آنان در همه کارها، امین اطرافیانشان هستند».
این سخنران حرم مطهر رضوی گفت: در ادامه یک تذکر را باید یادآور شوم که ماه رجب، ماه ذکر خداست. این یک فرصت استثنایی برای همه ماست. خداوند، نسیم رحمت خود را در ماه رجب، شعبان و رمضان برای ما فرستاده که باید از این فرصت استفاده کنیم. خدا در این ۳ ماه فرصت استثنایی برای ما فراهم کرده تا زمینه رشد معنوی ما فراهم شود.
وی در برکت ماه رجب به روایتی از رسول خدا اشاره کرد و افزود: روایت شده روزی پیامبر (ص) از قبرستانی میگذشتند و برای اهل قبور فاتحه میخواندند و در برخی از مکانها علاوه بر فاتحه، توقف میکردند و به دعا مشغول میشدند. همراهان پیامبر (ص) از ایشان پرسیدند «چرا بر برخی از قبرها متوقف میشوید؟ و حضرت فرمود: اینها کسانی هستند که در برزخ در فشار هستند و برای آنان طلب مغفرت میکنم. آنان که در قبر گرفتار عذاب هستند، اگر یک کار در ماه رجب انجام میدادند، اکنون گرفتار نبودند».
وی اظهار کرد: روزه گرفتن و شب زندهداری در شبهای ماه رجب از جمله اعمال مورد تأکید است که میتواند از عذاب قبر جلوگیری کند، لذا باید از نفس کشیدن در ماه رجب کمال استفاده را ببریم.
واعظ شهیدی با اشاره به ثواب زیارت امام حسین (ع) در ماه رجب عنوان کرد: از مواردی که در مورد امام حسین(ع) منحصر به فرد است، عرض سلام به ایشان است.
انتهای پیام
نظرات