به گزارش ایسنا، حمیدرضا شکارسری شاعر در این مراسم در سخنانی با اشاره به درگذشت شاعرانی چون رضا براهنی، احمدرضا احمدی، شمس اقاجانی و محمدعلی بهمنی گفت: داریم ستون‌های شعر مدرن را از دست می‌دهیم.

وی سپس با اشاره به انتشار کتاب‌های طبایی  و ۶۰ سال شاعر علیرضا طبایی، بیان کرد: به شهادت این کتاب‌ها؛ طبایی شاعری مستمر، پیگیر، به‌روز و به هنگام بود. با گذر شرایط و گفتمان حاکم فضای ادبی، شعرش به روز شده بود.

او افزود: طبایی به شهادت ترانه‌هایش که ماندگار و در میان مردم جاری شده، یک ترانه‌سرای با احساس و مسلط بود. چه کسی است که تاکنون ترانه «راز دل» را شنیده باشد و گریه نکرده باشد. 

شکارسری در ادامه به روزنامه‌نگاری ادبی و حرفه‌ای طبایی، معلمی‌اش در دبیرستان علامه حلی و مقاله‌های نقد شعر او پرداخت و گفت: طبایی به شهادت مقاله‌هایش، پژوهشگر جدی ادبیات بود و آثار پژوهشی با ارزشی داشت.

طبایی سال‌ها غریب بود

سهیل محمودی، شاعر نیز در این مراسم گفت: بیش از اینکه فقدان یاران، آدمی را اندوهگین کند، در غربت زیستن آن‌هاست که آدمی را غمگین می‌کند. در غربت زیستن، بیش از هر چیزی گریبانگیر کسانی است که درک عمیقی از زندگی، جامعه و انسان دارند.

او افزود: علیرضا طبایی خودش یک‌تنه لشکر و جامعه بود و در ساختن انسان‌ها نقش داشت. در سال‌هایی غریب بود و در غربت در کنج تنهایی زیسته بود.  

این شاعر با اشاره به بزرگداشتی که برای طبایی در خانه هنرمندان برگزار شد، گفت: بی‌رحمانه است که غربت اهل هنر و اهل فرهنگ، ناخودآگاه پذیرفته شده است. بسیار بی‌رحمانه است کسانی که درک عمیقی از جامعه، هنر، ادبیات و ایران دارند، گوشه خانه رها شده‌اند. منظورم این نیست که مسئولان فرهنگی بیایند و صدقه‌ای بدهند بلکه امکانی فراهم کنند که جامعه از آن‌ها بهره‌مند شوند.

او با بیان اینکه برخی یک تنه وزارتخانه و تشکیلات هستند، گفت: طبایی در پرورش شاعران، نقش داشتند. با اینکه مجله جوانان، مجله‌ای با تیراژ بسیار و یک مجله عام بود، صفحه شعرش، صفحه خاص بود و عوام زده نبود، با حساب و کتاب بود. شاعران بسیاری چون، حسین آهی، نصرالله مردانی، حسین منزوی، عمران صلاحی، محمدعلی بهمنی و سیدحسن حسینی از این مجله معروف شدند. علیرضا طبایی بعدها الگوی ما در مدیریت صفحه ادبی بود.

محمودی خاطرنشان کرد: باید دنبال این باشیم تا از بزرگان در جایگاهی استفاده کنیم که دیده شوند و اثرگذار باشند. الان همه دنبال سلبریتی‌ها هستند. جامعه ما آسیب‌ها، مشکلات‌ و تنش‌های بسیاری دارد و انسان‌هایی می‌خواهد که الگوی صبوری و الگوی فرهنگ باشد که این افراد، امکان دیده شدن می‌خواهند.

سهیل محمودی با تأکید بر اینکه نباید دید امنیتی و اطلاعاتی به فرهنگ داشته باشیم، گفت: فضا را باز کنید تا مجله و کتاب چاپ شود، امکان رسانه‌ای فراهم باشد تا جامعه از بلایی‌هایی که دچارش شده، نجات پیدا کند. این بزرگان زندگی ساده و بدون توقع ولی اثر گذار دارند. ما اینجا غریب‌هایی هستیم که قدر هم می‌دانیم.

مهدی جاور، خواننده قطعه‌ «عشق تو نمی‌میرد» را اجرا کرد.

احمد طبایی، فرزند این شاعر هم در سخنانی با تشکر از حاضران، گفت: کسانی که اینجا حاضرند بر کارنامه کاری پدر اشراف دارند، ایشان در ساحت مختلف فعالیت کرده و خوشبختانه موفق و تأثیرگذار بود، چه در شعر و ترانه و چه ژورنالیسم ادبی که دوران درخشانی رقم زدند و چه آموزش ادبیات فارسی به عنوان معلم و چه در حوزه نقد ادبی. در رهگذر سال‌ها فرهیختگانی اذعان کرده‌اند که افتخار شاگردی او را داشتند. بنده هم این افتخار را داشتم که شاگرد پدر باشم، سوای درس زندگی از او آموختم و من خوشبخت‌ترین هستم زیرا بخت بیشتری برای استفاده از محضر پدر داشتنم. امروز به نمایندگی از خانواده طبایی از همه حاضران تشکر می‌کنم.

او در پایان یادداشت اکبر اکسیر را که در ایسنا منتشر شده، خواند.

سهیل محمودی، حمیدرضا شکارسری، محمد سلمانی، محمدجواد حق‌شناس، عظیم زرین‌کوب، نیکنام حسینی‌پور، فرهاد عابدینی، اسدالله امرایی، رضا عبداللهی، بهروز یاسمی، رضوان ابوترابی، محمد ولی‌زاده، اسماعیل امینی، رضا رفیع، هادی حسینی‌نژادو... از حاضران مراسم بودند.

علیرضا طبایی‌زاده متولد ۱۴ آذر سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز بود که ۱۹ شهریور در ۸۰ سالگی در منزل خود از دنیا رفت. اولین مجموعه شعرش با عنوان «جوانه‌های پاییز» در تیرماه ۱۳۴۴ منتشر شد. او از سال ۱۳۴۸ به ترانه‌سرایی روی آورد و طی چند سال موفق به خلق ترانه‌هایی همچون «طلسم آرزوها»، «کوچه میعاد»، «عشق تو نمی‌میرد»، «تنها با گل‌ها»، «شهر فرنگه چشمات»، «مرد سرگردان»، «یاد آن شب‌ها»، «دختر دریاها»، «آسمان آسمان»، «نگاهم با نگاهت قصه‌ها داره» و... شد. طبایی همچنین ۱۴ سال مسئولیت اداره صفحات شعر مجله «جوانان امروز» را برعهده داشت.

از این شاعر، این مجموعه‌های شعر منتشر شده است: «جوانه‌های پاییز» سال ۱۳۴۴‌، انتشارات پیروز، «از نهایت شب» سال ۱۳۵۰‌، انتشارات بامداد، «خورشیدهای آن سوی دیوار» سال ۱۳۶۰، انتشارات توس، «شاید گناه از عینک من باشد» سال ۱۳۸۵‌، انتشارات آیینه جنوب (این مجموعه به عنوان کتاب سال‌، برگزیده جایزه شعر خبرنگاران شد.)، «مادرم ایران» سال ۱۳۹۱، انتشارات شادان و «تندر اما ناگهانی‌تر» سال ۱۳۹۲، انتشارات آوای کلار، «تاک کهنسال و خوشه‌های صبح» سال ۱۴۰۱، انتشارات آرادمان و «عشق تو نمی‌میرد» (مجموعه ترانه) سال ۱۴۰۱ انتشارات آرادمان.

انتهای پیام